Król Lew PBF

Miała wrócić za chwilę - jak się okazało, ta chwila trwała o jakieś trzy księżyce za długo. Nawet nie wiedziała, kiedy ten czas jej zleciał. Gdy weszła do swojej pieczary, nie zobaczyła w niej nikogo. Nie czuła żadnych zapachów, nie widziała żadnych śladów, czy innych pozostałości. Wewnątrz samicy zagotowało się. I gdyby nie transportowana na plecach królowa oraz drugi Szkarłatny, najchętniej roztrzaskałaby o ścianę parę tykw. I potraktowałaby ją pazurami. Ale nie, musiała to przełknąć. Chciała nieobecność pewnej persony usprawiedliwić swoją mierną frekwencją w tych okolicach, lecz to nie dawało jej prawa, by odejść bez słowa, bez jakiegokolwiek pożegnania. Jakąkolwiek próbą odnalezienia jej. W głowie używała wszystkich możliwych przekleństw i obarczeń, jakie usłyszała w całym swoim życiu. Kiedy trochę ochłonie, zastanowi się, czy zignorować tę sprawę i żyć dalej, czy zaplanować zemstę. Druga opcja była bardziej kusząca.
Razem z Yakutim wyglądali jak czarny orszak pogrzebowy, który właśnie niesie prawie-denata do miejsca pochówku, by mógł zakosztować wiecznego odpoczynku. Jeszcze czego, ona nie dopuści do tego, by jej władczyni zmarła z jej powodu. Podeszła do niewielkiego oczka wodnego i położyła delikatnie Lyannę na skalnym podłożu. Odsunęła się odrobinę i spojrzała na młokosa.
- Dziękuję ci. Jeśli chcesz, możesz zostać i asekurować, a jeśli nie, to możesz wrócić do swoich spraw. - powiedziała nad wyraz pogodnym tonem, zupełnie do niej niepodobnym, zwłaszcza po poprzednim wzburzeniu. Jej ton subtelnie sugerował, że jednak wolałaby, aby samiec pozostawił je same. Nie czekając na reakcję, przystąpiła do leczenia. Zaczęła szukać w swoim rozgardiaszu drewnianej misy, w której mogłaby rozetrzeć i wymieszać potrzebne zioła. Otworzyła torbę i wyjęła z niej geranium oraz czarci pazur, otrzymany onegdaj od mangust w dżungli. Włożyła bulwy pazura, zmniejszające opuchliznę oraz liście geranium, działające antyseptycznie i tamujące nomen omen krwotok. Wzięła kamień, który zmieścił jej się w łapie i wszystko dokładnie zmiażdżyła. Ale to nadal było za mało. Wstała i rozejrzała się po jaskini. Wyszła na chwilę na dwór i wróciła z dłuższym patykiem. Wspinając się na zadnich łapach, próbowała dosięgnąć pajęczyn, które wisiały tuż przy suficie. Po kilku minutach miała wcale pokaźną kulę stworzoną z nici pajęczaków. Kilka z nich musiała wyjąć i odrzucić byle dalej. Tak jak geranium, zmniejszała krwawienie i zabijała bakterie. Zdjęła "kulę", dorzuciła ją do ziół i zmiksowała wszystko razem, tworząc gęstą papę. Już chciała ją nakładać, ale omal nie zapomniała o dwóch istotnych rzeczach. Trzeba było najpierw oczyścić rany królowej. Widziała, że były wylizane przez kogoś, ale niestety, ślina kotów nie była tak dobra jak ta należąca do psowatych. Postanowiła wykorzystać metodę z mchem, tak jak kiedyś zrobił to w jej przypadku Athastan, lwioziemski szaman. Zerwała go, bo akurat rósł w progu jej skromnej jamy, wytrzepała z brudnej ziemi i zanurzyła w swoim zbiorniku. Następnie dokładnie umyła skazy Lyanny, łącznie z okolicznym, jasnokremowym futrem. Kiedy wyglądała jak należy, wyjęła z torby jeszcze liście psoralii, które podstawiła pod nos władczyni.
- Zalecam, by je zjeść. Nie będziesz czuła bólu. - poleciła, o ile ta nie zdążyła już zemdleć. Poczekała, aż ewentualnie jej posłucha i przetrawi ziela, po czym przystąpiła do nakładania medykamentu na wszystkie obrażenia. Na uszach, oku, barkach, żebrach, brzuchu. Było ich tak dużo, że ledwo starczyło stworzonej przez niej mazi. Wszystko robiła flegmatycznie, dokładnie, by niczego nie ominąć oraz przypadkiem nie drasnąć srebrnookiej żadnym z pazurów. Popatrzyła na swe dzieło, odsunęła misę i dała Lyn trochę przestrzeni. Czy to pomoże?

-1 psoralia
-1 geranium
-1 czarci pazur
-1 pajęczyna

@Lyanna @Yakuti

Sytuacja wyglądała tak, że zmęczona i wykończona całymi przejściami Lyanna nie odezwała się nawet, by powitać bliską przyjaciółkę. Leżała w swoim legowisk obolała i osłabiona, do tego stopnia, że ponownie musieli ją nieść, gdyż sama nie była w stanie zmienić swojego miejsca pobytu. Cała trasa była bardzo krótka, pieczara Falki znajdowała się blisko tej królewskiej, toteż trudu podróży królowa bardzo nie odczuła, była też na to zbyt styrana.
Leżąc już na posadzce i obserwując działania medyczki była pewna, że wszystko zależy teraz od jej zdolności, nie było innego rozwiązania. Postępowała tak jak jej opiekunka kazała, przeżuła liść i przełknęła go chociaż do smacznych zdecydowanie nie należał. W oczyszczeniu ran jak i samemu nakładaniu medykamentu nie była w stanie ani przeszkodzić ani pomóc. Oddała się w pełni w łapy doświadczonej w fachu czarnej lwicy. To od niej zależało życie królowej, a być może i przyszłość całego stada. Monarchini nie posiadała potomka ani godnego następcy na swoje miejsce, więc sytuacja mogłaby się okazać wielce problematyczna.

Lyanna nie wyglądała za dobrze. Jej rany były na tyle poważne, że choć w pewnym stopniu zostały już wcześniej opatrzone przez Sigrun, to przecież nadal należały do dość świeżych. Zatem nie było nic dziwnego w tym, że z każdą chwilą samica stawała się coraz słabsza. Mogło jedynie dziwić, że cały czas pozostawała przytomna. No ale cóż, najwyraźniej wiara iż w końcu któraś ze stadnych medyczek pryjdzie jej z pomocą, była na tyle silna, że utrzymywała ją przy świadomości. I jak się za chwilę okazało jej oczekiwanie nie było daremne gdyż nagle u wejścia do królewskiej groty pojawił się nie kto inny jak czarnofutra pesona, o imieniu Gvalch'ca, która to najwyraźniej usłyszała ryk Nuziry. Aczkolwiek do rzeczy... Kiedy tylko ujrzała poszkodowaną, momentalnie zdecydowała o przetransportowaniu jej do swojej siedziby.
Kiedy już ranna Lyanna leżała już na posadzce Falkowej lecznicy, medyczka czym prędzej przystąpiła do leczenia. Mianowicie najpierw przygotowała sobie wszystkie potrzebne medykamenty po czym bardzo ostrożnie zaczęła obmywać zranione miejsca. Następnie gdy już uznała, że wystarczy, zaczęła nakładać uprzednio przygotowaną maść. Aczkolwiek obrażeń było na tyle dużo, że owego specyfiku nie starczyło aby wszystko zabezpieczyć. Tak więc jeśli czarnofutra chciała być w pełni usatysfakcjonowana ze swojej pracy, powinna sporządzić jeszcze więcej mazi.
@Gvalch'ca
@Lyanna

- Dobry pomysł. - pochwaliła młodzika za stosowną propozycję i odprowadziła go wzrokiem. Właściwie sama miała poprosić go, by popilnował wejścia, albo przynajmniej okolicy, lecz nie chciała się zbytnio narzucać. Żałowała jedynie, że nie zdążyła zapytać go o imię. Ani o inne podstawowe rzeczy, jak choćby kiedy dołączył do stada. Będzie jeszcze na to odpowiednia pora. Poza tym wątpiła, by w stadzie było więcej tak ciemnych lwów.
Królowa nawet nie zamierzała stawiać oporu. Posłusznie wykonała jej polecenia, zjadając wszystkie liście psoralii. Falka z niewiadomych przyczyn czuła się, jakby właśnie faszerowała ją, niby kaczkę na święta. Ale wracając. Dobrze, że nie miała odruchu wymiotnego, w końcu koty były mięsożercami, a na wszelkie zielsko reagowały dość... nieprzychylnie. Poczekała, aż zapadnie w sen, przyglądając się jednocześnie jej ranom. Maść z czarciego pazura, geranium i pajęczyny już wchłonęła się, jednak obrzęk nie znikał. Krwotok także, co było dla niej niepojęte. Zacisnęła wargi. Może dobrała złe połączenie? Postanowiła stworzyć kolejną maść, z trzech kompletnie innych ziół. Chwyciła za odrzuconą misę i nalała do niej odrobinę wody z oczka. Zdjęła torbę, ponieważ niemiłosiernie jej przeszkadzała tudzież wygrzebała z niej liście oraz kwiaty kocanki, wycisnęła sok z owoców maruli, a także wydłubała miąższ z liści aloesu. Wzięła ten sam kamień co poprzednio i zaczęła wszystko ubijać. Tym razem medykament był rzadszy od poprzedniego. Powachlowała jeszcze przez chwilę rany, na których były resztki poprzedniego leku, by mieć całkowitą pewność, że się wchłonął, a następnie opuszkiem palca nabierała kolejną zielną paćkę na obrażenia. Znowu dokładnie, znowu ostrożnie. Gdyby Lyanna była teraz przytomna, na podstawie jej reakcji mogłaby stwierdzić, czy lek działa i szczypie, czy nie przynosi absolutnie żadnych efektów, a tak to musiała działać na czuja. Jeśli ta breja jej teraz nie pomoże, będzie musiała wymyślić inny sposób.

-1 kocanka
-1 marula
-1 aloes

Rzeczywiście mogło się wydawać iż maść wykonana przez czarnofutrą nie działała. Wszak poza tym, że się wchłonęła, nie było widać żadnej reakcji. Wokół ran nadal był obecny obrzęk i w ogóle cały czas wyglądały niezbyt dobrze. Tak więc trzeba było działać dalej, co też Gvalch'ca właśnie czyniła. Aczkolwiek nie zamierzała na razie zmieniać swojego postępowania i zaczęła przygotowywać kolejną maść. Jednak tym razem różniła się ona składnikami. Zatem była duża szansa, że zadziała ona lepiej od poprzedniej. Lecz aby się tego dowiedzieć, potrzebny był czas, a więc medyczce nie pozostało nic innego jak tylko czekać. Tym bardziej, że nie mogła dowiedzieć się tego od Lyanny gdyż ta po spożyciu liści paroalii, zapadła w głęboki sen.
Na szczęście po upływie godziny, może dwóch, czarnofutra mogła dostrzec iż opuchlizna w zranionych miejscach na ciele królowej zaczęła powoli schodzić. Co ewidentnie wskazywało, że medykament który sporządziła okazał się skuteczny. Tak więc jeśli będzie smarować nim rany przez kilka dni, może zdoła doprowadzić je do porządku? Lecz czy należało się tylko na tym skupić? W końcu królowa była ogólnie osłabiona...

+ 14 HP dla Lyanny = 45 HP

@Lyanna
@Gvalch'ca