Król Lew PBF

Tak jakoś wyszło, że podczas jednego ze spotkań ze stadną szamanką, Nataką lwice nawiązały krótką rozmowę i początkowo przeciwna szamanom i całej tej magicznej sferze Lyanna poprosiła o szkolenie percepcji. Dlaczego? Tylko po to, by bardziej zagłębić się w sprawy duchowe. Nie ważne, że jej to jakoś nie pasjonowało, rozwój jest ważniejszy.
Przybyła na wcześniej umówione okolice wulkanu, gdzie miała oczekiwać nadejścia stadnej znajomej. Niecierpliwiła się bardzo, bo nie wiedziała czego ma się spodziewać i w jaki sposób taki trening może wyglądać. Tak jak siłowy i zręcznościowy wydawał się jej być logiczny, tak ten już niekoniecznie.

Nataka zjawiła się w umówionym miejscu na czas, tak więc Lyanna nie musiała na nią długo czekać.
Szara z resztą mogła ją dostrzec już pod wulkanem, kiedy to szamanka opuszczała swoją grotę.
Podeszła do lwicy i powitała ją szerokim, lisim uśmiechem.
-Witaj, Lyanno.-
Odparła, przyglądając się jej z uwagą.
-Myślę, że nie powinnyśmy marnować czasu. Wszystko ustaliłyśmy wcześniej. Jesteś gotowa?-
Spytała, prostując się przed nią.

- Witaj, miło widzieć cię całą. - rzuciła.
Nie dało się ukryć, że szamanka zawsze prowadziła jak dla Lyanny bardzo skryte życie i rzadko się obie widywały. Toteż często jasna lwica uważała Natakę za dziwną, nieśmiertelną istotę żywiącą się swoim hobby.
- Jestem za... Jak zawsze! - uśmiechnęła się delikatnie i smagnęła ogonem podłoże, jak na młodą jeszcze pannę przystało bardzo ekscytowała się różnymi tego typu akcjami jak na przykład to dzisiejsze spotkanie.

-Świetnie!-
Nataka wyprostowała się gwałtownie, sama jakaś taka wyraźnie podekscytowana. Obdarowała Lyannę szerokim uśmiechem i cofnęła się o parę kroków. Potem skierowała się w bok, zaczynając tym samym okrążać jasną lwicę.
-W takim razie, może na początek zaczniemy od czegoś... Prostego, hm?-
Nadstawiła uszy i nie czekając nawet na odpowiedź lwicy dodała:
-Zamknij oczy.-
Odparła z uśmiechem, zataczając z wolna kolejne koła naokoło lwicy. Każde następne okrążenie wydawało się być większe, w związku z czym szamanka oddalała powoli się od Lyanny.

Ekscytacja nie przemijała. Lyanna zgodnie z prośbą Nataki zamknęła oczy i szerzej stanęła na łapach, by w razie czego nie stracić równowagi. Bądź co bądź, nie wiedziała wcale co może ją czekać na takim szkoleniu i czego powinna się spodziewać.
Słyszała wyraźnie, że smolista ją okrąża i to kilka razy, ale z każdą chwilą coraz słabiej ją słyszała, co wcale nie było niczym przyjemnym, nie zamierzała jednak otwierać ślepi skoro szamanka kazała jej je wcześniej zamknąć.
- Nataka? - rzuciła w eter, nie wiedząc co się dzieje i co powinna począć robić.

-Jestem tutaj. Spokojnie.-
Odparła z uśmiechem, w dalszym ciągu nie zatrzymując się. Aktualnie Nataka znajdowała się z kilka metrów za Lyanną.
-Teraz jedynym zmysłem, na którym będziesz polegać, będzie twój słuch. Będę chodziła naokoło Ciebie, a gdy się zatrzymam i usiądę - twoim zadanie będzie wskazać, gdzie jestem. Przed Tobą, za Tobą... Obok Ciebie. Rozumiesz?-
Odparła i nagle skręciła w bok - idąc teraz wprost na Lyannę. Minęła ją raz, potem drugi, okrążając ją i ostatecznie - usiadła po jej lewej stronie, w odległości dwóch metrów.

Odetchnęła z ulgą na uspokajające ją słowa Nataki. Odczekała chwilę, a zaraz szamanka znów się odezwała, ale teraz po to by ustalić zasady ich zabawy. W każdym razie przyjęła do wiadomości jego treść i zaczęła skupiać się jak najbardziej, by nie dać plamy. Po kilku kolejnych przejściach smolistej, Lyanna zaczęła się denerwować. W końcu ciemna się zatrzymała, a srebrnooka pod wpływem stresu nie zastanowiła się nad położeniem mentorki.
- Jesteś z tyłu? - zapytała.

Nataka siedząc sobie na spokojnie uniosła nieco uszy ku górze, słysząc niepewny ton Lyanny. Machnęła leniwie ogonem, pokręciła nieznacznie łbem i odparła:
-Nie. Spróbuj jeszcze raz.-
Powiedziała ze spokojem, nie ruszając się z miejsca. Szamanka odzywając się pomogła lwicy namierzyć swoje położenie jeszcze raz. Smolista lwica czuła, że jej uczeń się nieco denerwował. W sumie cóż... Nic w tym dziwnego. Nataka ucząc się sama się bardzo stresowała.

Kurde! Mlasnęła pod nosem z niesmakiem słysząc odpowiedź smolistej lwicy, zaczęła też nerwowo zamiatać ogonem w lewo i w prawo z grymasem niezadowolonego lwiątka na twarzy, które nie potrafi przegrywać. Całe szczęście głos Nataki pomógł Lyannie ją zlokalizować. Uśmiechnęła się więc kwaśno i zastrzygła uchem.
- Moja lewa. - teraz już pewnie i z większa satysfakcją w głosie.
Nie miała pojęcia co będzie dalej, ale już bardzo się tego nie mogła doczekać.

-Tak!-
Odparła głośno i szybko podniosła się na cztery łapy z zamiarem podejścia do lwicy. Po chwili była tuż obok niej.
-Bardzo dobrze. Zrobimy jeszcze jedną próbę. Opanuj się i skup, a uda Ci się. Zaufaj sobie.-
Powiedziała ożywiona, chcąc tym samym wzbudzić w Lyannie trochę większą pewność siebie. Nie czekając - ruszyła przed siebie, robiąc kolejny okrąg naokoło szarej lwicy. Po chwili szamanka przysiadła przed nią, w podobnej odległości co ostatnim razem.