Król Lew PBF

Lorraine widząc zbierającą się burze piaskową, pobiegła do pierwszego lepszego schronienia, który w tym wypadku okazał się być jaskinią. Ułożyła się w kącie, z dala od wody którą słyszała niedaleko. Westchnęła i oparła pysk o łapy, po czym zamknęła oczy. Czuła się tu tak obco. Niby lubiła samotność, ale tu nie było dosłownie nikogo. Chce tu zostać, lecz o stadzie tym nic nie wie.
Jedyne co to była na ceremonii, ale i tak jakoś nie czuję się zżyta z osobami stąd. Dawno nikogo ze stada nie widziała, wszyscy mają swoje sprawy i na nią nie zwracają uwagi. Po krótkiej chwili zasnęła.
//jak ktoś nie ma co robić to wpadać :p

Orłosęp szukał schronienia przed szalejącą nawałnicą. Silne podmuchy wiatru zapędziły go nad wodospad. Tam ptak znalazł zaciszne schronienie w postaci tunelu, prowadzącego do małej groty. Wszedł do niej otrzepując pióra z piasku. W grocie panował półmrok, więc dopiero po chwili zauważył jakiś kształt pod ścianą.
- Chyba nie jestem tu sam - wymruczał do siebie, kiedy nagle ów osobliwy kształt się poruszył i w zalegającym mroku rozbłysła para zielonych ślepi.
- Witam. Mam rozumieć, że ta grota jest już zajęta? - spytał próbując zagaić rozmowę. Miał nadzieję, że nieznajome zwierzę nie rzuci się na niego za zakłócenie mu spokoju.

//sorki Brutus, że tak wyszło, ale postać idzie do zawieszenia. Nie przekonuje mnie.

-Witaj, grota nie jest zajęta.-Powiedziała i wstała po czym zwróciła się w stronę drzwi.
-Możesz tu zostać, wybacz, ale mnie gdzieś potrzebują.-Uśmiechnęła się do niego przyjaźnie i wyszła wolnym, spokojnym krokiem z jaskini. zt

Orłosęp pozostał w jaskini, gdzie zamierzał przeczekać szalejącą burzę. A gdy dobiegła końca, powrócił do przerwanej budowy gniazda.

z/t