Tabiri
: 24 cze 2021, 21:50
Imię: Tabiri
Wiek: zginęła w wieku kilku miesięcy
Gatunek: lew
Charakter: jest duchem lwiątka, który prawdopodobnie zachował sporo z charakteru z czasów, kiedy Tabi jeszcze należała do świata żywych - jest radosna, ciekawska, naiwna, odważna, dobra - choć te wszystkie cechy są na razie przymglone, jak cała sylwetka duszka. Są w zasadzie echami cech, które kiedyś były w niej i były nią. Tabi niedługo po śmierci była raczej przestraszona, i zdezorientowana całą sytuacją. Zamieszanie w świecie duchowym, jakie nastąpiło niedługo potem, raczej nie pomogło w poznawaniu nowej rzeczywistości. Myślę, że jej duchowe cechy będą się dopiero precyzować w toku wydarzeń.
Mocne strony:
- całkiem bystra, jak na lwiątko
- szybka (jak na lwiątko/ducha)
- eksperymentatorka i odkrywczyni (w obecnych warunkach są to raczej odkrycia na miarę "ojej, umiem przenikać przez skały", ale może też być węszycielką spisków)
- wygląda niewinnie i raczej nie wzbudza podejrzeń (o ile ktokolwiek ją zobaczy)
- ma wewnętrzny imperatyw chronienia stworzeń postrzeganych jako słabsze/zagrożone
Słabe strony:
- jako duch lwiątka, jest dość dziecinna - ergo, niekoniecznie poważna, niezorientowana w polityce i temu podobnych dorosłych bzdurach. Z racji na umarcie, raczej nie dorośnie
- z uwagi na drastyczne okoliczności śmierci czasem odzywają się w niej echa przeszłości i coś w rodzaju PTDS, o ile można o czymś takim mówić u ducha
Wygląd: za życia miała ciemnografitowe futerko, ku dołowi, na podbrzuszu, łapkach, pyszczku i pędzelku ogona przechodzące w biel, i żywozielone ślepka. Teraz zostały tylko ślepka, cała reszta jest raczej mgliście rozmyta. Z resztą, na ogół jej w ogóle nie widać. Czasem słychać, czasem czuć. Czasem może być głosem w twojej głowie... a głosy przecież nie wyglądają, prawda?
Cechy szczególne: widmowy wisiorek stadny, przedstawiający pustynnego ptaka, zawieszony na rzemieniu na szyi
Historia: urodziła się w stadzie Oazy, jako dziecko dwojga zwiadowców. W dzieciństwie sporo czasu spędzała z potomkami Faraona (przywódcy stada), z racji że byli w podobnym wieku, zacieśniała także relacje z innymi członkami stada, z uwagi na swoją wszędobylskość. Po zaginieciu pary królewskiej, w czasie swego rodzaju poluzowania struktury stada, kiedy nie było wiadomo, co dalej robić - niefrasobliwie oddaliła się z terenów stadnych. Na pustkowiu została zwiedziona i brutalnie zamordowana przez Ragira.
Niedługo po śmierci jej duch objawił się w Zakątku Przodków białemu szamanowi Elandirowi, choć ich rozmowa została przerwana. Później przez długi czas nikt jej nie widział. Z resztą, wszyscy mieli inne sprawy na głowie, z Hordą na czele.
Wiek: zginęła w wieku kilku miesięcy
Gatunek: lew
Charakter: jest duchem lwiątka, który prawdopodobnie zachował sporo z charakteru z czasów, kiedy Tabi jeszcze należała do świata żywych - jest radosna, ciekawska, naiwna, odważna, dobra - choć te wszystkie cechy są na razie przymglone, jak cała sylwetka duszka. Są w zasadzie echami cech, które kiedyś były w niej i były nią. Tabi niedługo po śmierci była raczej przestraszona, i zdezorientowana całą sytuacją. Zamieszanie w świecie duchowym, jakie nastąpiło niedługo potem, raczej nie pomogło w poznawaniu nowej rzeczywistości. Myślę, że jej duchowe cechy będą się dopiero precyzować w toku wydarzeń.
Mocne strony:
- całkiem bystra, jak na lwiątko
- szybka (jak na lwiątko/ducha)
- eksperymentatorka i odkrywczyni (w obecnych warunkach są to raczej odkrycia na miarę "ojej, umiem przenikać przez skały", ale może też być węszycielką spisków)
- wygląda niewinnie i raczej nie wzbudza podejrzeń (o ile ktokolwiek ją zobaczy)
- ma wewnętrzny imperatyw chronienia stworzeń postrzeganych jako słabsze/zagrożone
Słabe strony:
- jako duch lwiątka, jest dość dziecinna - ergo, niekoniecznie poważna, niezorientowana w polityce i temu podobnych dorosłych bzdurach. Z racji na umarcie, raczej nie dorośnie
- z uwagi na drastyczne okoliczności śmierci czasem odzywają się w niej echa przeszłości i coś w rodzaju PTDS, o ile można o czymś takim mówić u ducha
Wygląd: za życia miała ciemnografitowe futerko, ku dołowi, na podbrzuszu, łapkach, pyszczku i pędzelku ogona przechodzące w biel, i żywozielone ślepka. Teraz zostały tylko ślepka, cała reszta jest raczej mgliście rozmyta. Z resztą, na ogół jej w ogóle nie widać. Czasem słychać, czasem czuć. Czasem może być głosem w twojej głowie... a głosy przecież nie wyglądają, prawda?
Cechy szczególne: widmowy wisiorek stadny, przedstawiający pustynnego ptaka, zawieszony na rzemieniu na szyi
Historia: urodziła się w stadzie Oazy, jako dziecko dwojga zwiadowców. W dzieciństwie sporo czasu spędzała z potomkami Faraona (przywódcy stada), z racji że byli w podobnym wieku, zacieśniała także relacje z innymi członkami stada, z uwagi na swoją wszędobylskość. Po zaginieciu pary królewskiej, w czasie swego rodzaju poluzowania struktury stada, kiedy nie było wiadomo, co dalej robić - niefrasobliwie oddaliła się z terenów stadnych. Na pustkowiu została zwiedziona i brutalnie zamordowana przez Ragira.
Niedługo po śmierci jej duch objawił się w Zakątku Przodków białemu szamanowi Elandirowi, choć ich rozmowa została przerwana. Później przez długi czas nikt jej nie widział. Z resztą, wszyscy mieli inne sprawy na głowie, z Hordą na czele.