Król Lew PBF

Podczas patrolowania wodopoju Tib natrafił na nastoletniego lwa, który bardzo chciał nauczyć się czego o walce. Króla nie trzeba było długo prosić.
-Jasne młody, z chęcią pokażę ci kilka sztuczek- rzucił wesoło brązowgrzywy a młodzieńcowi z radości oczy niemal wystrzeliły z orbit.
-Ale po kolei, najpierw opanuj trochę swój entuzjazm- powiedział na co nastolatek posłusznie skinął mu łbem. Na jego pysku wciąż widniał jednak szeroki uśmiech.
-Ustaw się przede mną i pamiętaj o odpowiedniej postawie, spójrz na mnie- mówiąc to Tib przyjął postawę na ugiętych łapach, a nastolatek poszedł w jego ślady. Lewek potrzebował dłuższej chwili na wykonanie polecenia poprawnie, pomimo to Tib cierpliwie czekał, uśmiechając się do niego miło.
-Świetnie, jesteśmy teraz w tak zwanej pozycyj wyjściowej. Umożliwia nam ona sprawę reagowanie na poczynania przeciwnika, bo łatwo przejść z niej zarówno do ataku jak i do obrony- tłumaczył, a młody lew chłoną każde słowo spływające z jego ust.
-A więc, zaczynajmy- Tib wyprostował się i zgodnie ze sztuką pojedynkowania się jakiej nauczono go u Pierworodnych, posłał nastolatkowi ukłon. Następnie lew powrócił do pozycji na ugiętych łapach i rzucił się z pazurami na młodzieńca. Zamierzał trafić go w bok gdyż takie rany były najmniej niebezpieczne i rzadko zostawiały po sobie widoczne ślady.
Król zwyczajnie nie docenił nastolatka, który umknął spod jego łap, po czym wyprowadził kontrę. Teraz to stary lew był zmuszony uskakiwać przed nadchodzącym uderzeniem.
-Ładny unik młody- rzucił Tib, odskakując na bezpieczną odległość. Nastolatek odpowiedział mu szerokim uśmiechem, jednak w jego spojrzeniu tliła się determinacja by przy następnej okazji przywalić Królowi.

Sam Król jednak nie maił zamiaru dać się trafić, co więcej, postanowił trochę zmienić sposób ataku. Oczywiście nie byłby sobą, gdyby przedtem trochę się nie rozgadał.
-Teraz skup się młody, zaatakuję cię przy wykorzystaniu swojej masy - powiedział, po czym ruszył wprost na nastolatka. Król zamierzał siła rozpędu pchnąć go na skalną ścianę ii tym sposobem nabić mu kilka siniaków.

Młody lew nie zdążył na czas uskoczyć przed rozpędzonym tibowym cielskiem, co skończyło się dla niego paroma dodatkowymi siniakami. W tym momencie było to jednak za mało, by zniechęcić go do dalszej walki. Młody błyskawicznie poderwał się z ziemi, i z zadziornym uśmieszkiem na pysku, zamachnął się pazurami na pysk Tiba. Stary lew nie miał innego wyboru, jak chronić swoją buźkę i ratować się unikiem.
Pazury młodzika świsnęły tuż przed jego pyskiem.
-Blisko młody, ale staraj się celować tam, gdzie za chwilę będę- powiedział, po czym nieco zwiększył dystans od przeciwnika.

Po wykonaniu odskoku na bezpieczna pozycję, Tib zaczął okrążać swojego przeciwnika.
-To co ci teraz demonstruję to tak zwany "Taniec Wojenny". Pozwala nam dobrze przejrzeć się przeciwnikowi z każdej strony i znaleźć jakieś potencjalne słabe punkty. Sam spróbuj- dodał na zachętę, a nastolatek poszedł w jego ślady.
-Bardzo dobrze- pochwalił go Król, a na pysku młodzika błysnął szeroki uśmiech.
-Skoro opanowałeś podstawy, zaatakuję cię, a ty spróbuj uniknąć mojego uderzenia- powiedział brązowogrzywy i skoczył z pazurami ku młodemu lwy. Stary lew wycelował pazurami w bark, starając się zadać młodemu jak najlżejsze rany.
Pazury Tiba przeorały skórę nastolatka. Młody wydał z siebie pomruk bólu, po czym spróbował odpowiedzieć staremu pięknym za nadobne. Król oczywiście spróbował uskoczyć z linii ciosu.
Pomimo swojego wieku, Król sprawnie uniknął nadlatujących w jego stronę pazurów.
-Dobra młody, wystarczy tego dobrego- powiedział. Na jego słowa młody lew zatrzymał się i ze zdziwieniem w oczach popatrzyła na Tiba. Po chwili syknął z bólu i z lekkim niedowierzaniem spojrzał na swoje rany. Młodzieniec ewidentnie nie był zadowolony z faktu, ze został tak łatwo pokonany.

Widząc, przygnębienie odmalowujące się na pysku młodego, Tib zbliżył się, po czym usiadł obok niego.
-Nie przejmuj się tym młody. W twoim wieku walczyłem znacznie gorzej- powiedział, po czym uśmiechnął się do nastolatka.
-Miałeś odwagę zawalczyć z dużo silniejszym od ciebie a to już coś. -powiedział w wyraźnym uznaniem, po czym dźwignął się z ziemi.
Lewek przez dłuższą chwilę siedział wpatrzony w ziemie, a przez jego pysk przelewała się mieszanka emocji. Kiedy po dłuższej chwili spojrzał na Tiba, i choć na jego pysku widniał uśmiech to w spojrzeniu krył się żal z powodu przegranej walki.
-Trochę cię poobijałem, więc lepie chodźmy do kogoś, kto spojrzy na twoje rany- powiedział, po czym poprowadził młodzika do najbliższego medyka. Aby tylko Datura nie wzięła nastolatka za jego bękarta...

@Mistrz Gry

Zadanie Zakończone Powodzeniem

---

Zakończenie:
Młody lew nie miał szans w sparingu z doświadczonym wojownikiem. Na pewno jednak wyciągnął z Młodzik wahał się przez chwilę, wydawało się, że coś jeszcze chce powiedzieć. Zaraz jednak ze wstydem podkulił ogon i uciekł, nie oglądając się za siebie.

Nagroda: 15 PD dla wojownika oraz waleczności (PD zostaną przyznane po wpisaniu akcji do dziennika)