Król Lew PBF

Haki przemierzał sawannę, chciało by się rzec, dzień jak co dzień, gdyby nie to, że jego drogę przeciął ratel z plastrem miodu w pysku.
Nim brązowy lew zdążył wszystko przeanalizować, gdzieś z boku rozległ się czyjś krzyk.
-Oddawaj to mały złodziejaszku!- Haki odwrócił łeb i zobaczył młodą i bardzo atrakcyjną lwicę, która musiał być prawowitą włascicielką rzeczonego plastra miodu. W końcu, jeżeli jesteś młody i atrakcyjny to nie możesz być tym złym, prawda?
-Nie martw się, zaraz go dorwę- zaoferował się Haki, jednocześnie posyłając lwicy zalotny uśmieszek. Brązowy nie dostrzegł wzbierającego na jej pysku wyrazu zażenowania, bo rzucił się w pogoń za złodziejem.
Po kilku dłuższych chwilach lwu udało się dogonić ratela. Hai zrównał się ze złodziejaszkiem, po czym wyprowadził w jego stronę cios pazurami.
Ratel zgrabnie uniknął jego ciosu, po czym cisnął w pysk Hakiego kamieniem.
Lew odruchowo zasłonił się prawą łapą.
Kamień odbił się od łapy lwa nie wyrządzając mu przy tym krzywdy. Nie zmieniało to faktu, że złodziej wciąż pozostawał na wolności.

Brązowy szybko nadrobił dystans, który stracił gdy osłaniał się przed nadlatującymi kamieniami. Jakby nie patrzeć taki ratel miał znacznie krótsze łapki niż lew. Za to skubaniec był zwinny. Niezrażony swoim poprzednim niepowodzeniem, zielonooki lew postanowił powtórzyć swój manewr i zamachnął się uzbrojoną w pazury łapą w kierunku ratela.
I tym razem jego plan zawiódł...
Chyba będzie musiał wykombinować coś bardziej kreatywnego.
W tym czasie ratel posłał w pysk Hakiego kamień, przed którym brązowy spróbował uskoczyć.

Tym razem kamień ominął lwa, który tym razem nie wytracił tempa i znajdował się na równi z uciekającym ratelem. Haki zobaczył, ze ratel zmierza w kierunku skupiska drzew, gdzie znajdowała się zapewne jego kryjówka. Czas chyba nieco zmienić strategię i zaryzykować kilka guzów, by odzyskać plaster miodu dla lwiej piękności.

Tym razem lew zmienił strategię. Haki delikatnie wyprzedził ratela, po czym wyskoczył tak by zablokować mu drogę, po czym zamachnął się pazurami celując w miejsce, gdzie lada moment powinien się znaleźć miodowy złodziej.
Haki aż warknął z irytacji, gdy ratel wyminął jego pazury.
Nie zważając na nadlatujący kamień, Haki ponownie zamachnął sie pazurami w kierunku złodzieja.
Ratel nie przewidział tego, że zamiast chronić się przed kamieniem, lew go zaatakuje. Ugodzony pazurami ratel przeleciał kilka metrów, jednocześnie wypuszczając z pyska cenny łup. Kiedy tylko doszedł do siebie, czym prędzej pognał kierunku kryjówki, całkowicie zapominając o miodzie.

Haki, któremu jeszcze huczało w głowie od uderzenia kamieniem, uśmiechnął się, po czym wziął w pysk upuszczony plaster miodu i ruszył w drogę powrotną. Na miejscu czekała już na niego lwica, która nawet uśmiechnęła się na jego widok.
-Proszę- powiedział jej Haki wręczając jej plaster.
-A skoro tego złodziejaszka mamy już z głowy to może wyskoczymy gdzieś razem w jakieś zaciszne miejsce? Ten miód nie jest jedyną słodką rzeczą...- Haki był tak zajęty wymyślaniem tekstu na podryw, że nie odnotował jak na pysku lwicy błyskawicznie manifestuje się oburzenie,
-Jak możesz, mam męża!- rzuciła wściekle.
-Wiesz, twój mąż nie musi o niczym wiedzieć...- odparł Haki, uśmiechając się przy tym zalotnie.
Dla lwicy to już było za wiele. Bez ostrzeżenie wymierzyła Hakiemu siarczysty policzek.

Haki traci dodatkowo 1 HP

Lew odruchowo cofnął łeb, ale lwicy i tak udało się zahaczyć jeden z jego policzków zostawiając na nim niewielka rankę. Zawiedziony lew mógł tylko obserwować, jak lwica oddala się w swoją stronę.
Sam brązowy udał się do pobliskiego strumyka, gdzie przemył swoją ranę i rozmasował obolały łeb.
No nic, może następnym razem trafi mu się singielka.

@Mistrz Gry

Zadanie Zakończone Powodzeniem

---

Zakończenie:
Nie patrząc na zaloty Hakiego udało mu się całkiem sprawnie powtrzymać złodzieja przed ucieczką. To na pewno było wymagające wyzwanie.

Nagroda: 15 PD dla wojownika oraz waleczności (PD zostaną przyznane po wpisaniu akcji do dziennika)

Haki: - 6 Obrażeń