Król Lew PBF

Tego dnia szczęście Hakiego dało o sobie znać, bo zapowiadająca się dobrze wizyta u znajomego szamana zamieniła się w walkę o przetrwanie. Teraz obydwoje chowali się w jaskini a ich prześladowca krążył w pobliżu jednocześnie wydajać z siebie powarkiwania, które mogły przywodzić na myśl jakąś potępiona istotę.
Zielonooki dowiedział się w prawdzie od geparda, że chodzi tu raczej o wściekliznę a nie kwestie metafizyczne, jednak niespecjalnie poprawiało to ich obecną sytuację.
-Dobra, zostań tu a ja się nim zajmę- wyszeptał brązowy, po czym sprawnym ruchem opuścił kryjówkę, znajdując się w ten sposób kilkanaście metrów od swojego przeciwnika. Haki sięgnął do swojej sakwy po buteleczkę z płynnym szałem i szybko opróżnił ją do dna. -Całkiem niezłe- rzucił oblizując pysk, po czym skupił uwagę na przeciwniku, który zmierzał już w jego stronę. Z jego pyska obficie ciekła ślina a przekrwione, wściekłe ślepia skupiały się na Hakim.
-No chodź tu ty paskudny draniu...- mruknął brązowy, po czym zaszarżował w kierunku przeciwnika.
Pomimo choroby przeciwnik był znacznie sprawniejszy niż mógł się wydawać i z łatwością uskoczył przed szarżującym lew. Nie zniechęciło to jednak Hakiego, który błyskawicznie doskoczył do oponenta i wyprowadził w jego kierunku atak pazurami.
Na szczęście tamten nie był w stanie uniknąć nadlatujących pazurów. Niestety, lew nie wyglądał jakby atak Hakiego wywarł na nim jakiekolwiek wrażenie. Widząc, ze przy szybkości z jaką przeciwnik atakuje unik będzie graniczyć z cudem, Haki postanowił zablokować jego cios.
Zielonooki sprawnym ruchem zbił atak przeciwnika, który nie zostawił na nim nawet zadrapania.
Oby tak dalej, a możne uda mu się uniknąć uganiania się później za medykiem...

Kiedy łapa przeciwnika znalazła się już w bezpiecznej odległości od jego pyska, Haki wyprowadził szybki kontratak. Brązowy z chęcią poharatał by buźkę swojego przeciwnika, jednak bał się skaleczyć łapę na którymś z jego zębów. Z tego powodu wyprowadził kolejny atak pazurami prosto w jego korpus. Kolejny cios łapą , kolejne czerwone wstęgi przyozdobiły grzbiet czarnego. Ponownie nie wywołało to zmiany w jego zachowaniu, a Haki znów był zmuszony stawiać blok przed kolejnym ciosem. Niestety tym razem napastnik znalazł lukę w jego obronie i w geście rozpaczy, Haki wystawił na uderzenie osłonięty pancerzem lewy bok. Co prawda uniknął dzięki temu ran, jednak na jego świeżo zrobionym pancerzu pojawiły się dziury po pazurach.

W swojej sytuacji zielonooki nie mógł zrobić nic lepszego, niż odpowiedzieć atakiem na atak.
Brązowy zamachnął się łapa, starając się trafić przeciwnika w jego rany.
Udało się i pomimo, ze Haki poczuł jak jego pazury docierają do głębiej położnych tkanek, tkanek nawet nie skrzywił się z bólu. Zamiast tego, rzucił się z zębiskami w kierunku brązowego.
Haki nie miał innego wyboru, jak spróbować zablokować jego atak.
Hakiemu udało się zbić paszcze przeciwnika tak, że zębiska czarnego zatrzymały się na skórzanym naramienniku. Czarny lew wyrwał kawałek pancerz, który po chwili wypluł i spojrzał na Hakiego z rządzą mordu w ślepiach. Brązowy odpowiedział mu złośliwym uśmieszkiem.

Zamierzając się do kolejnego ataku, Haki dostrzegł jak pod jego oponentem zaczyna się formować niewielka kałuża krwi. Przez chwilę Haki zastanawiał się nad innym możliwym rozwiązaniem bieżącego konfliktu, jednak doszedł do wniosku, że w obecnej sytuacji ciężko mu będzie coś wykombinować. No nic, chyba zostawał mu tylko brutalna wojna na wycieńczenie, którą na razie zdawał się wygrywać. Z tą myślą w głowie, Haki wyprowadził kolejny cios pazurami w grzbiet wściekłego lwa.
Po kolejnym ataku Hakiego kałuża krwi pod łapami czarnego zrobiła się jeszcze wiesza. Nie zniechęciło go to jednak do kolejnej próby wgryzienia się w Hakiego, który i tym razem postawił na blokowanie.
Brązowemu udało się na tyle dobrze zbić uderzenie, że jego ledwo już dychający pancerz przetrwał atak. Z jednej strony lwa pocieszał widok rosnącej kałuży krwi, z drugiej niepokoiło go, że pomimo tego jego oponent nie daje za wygraną.

Brutalnej walki na wyniszczenie ciąg dalszy!
Był to już ten moment, w którym lew odpuścił siebie jakiekolwiek skomplikowane planowanie. Nowa taktyka zakładała, że będzie okładać tego drania tak długo, aż ten padnie od utraty krwi.
Haki zamachnął się łapą celując tak, by wyrządzić przeciwnikowi jak najrozleglejsze szkody.
I pomimo nawet tego mało ambitnego planu, jego przeciwnik był w stanie uskoczyć, po czym rzucic się z zębiskami na brązowego. No to co? Blokujemy! Jednak nie tylko on miał tym razem pecha. Atak czarnego był na tyle przewidywalny, że brązowy zablokował go bez uszczerbku na zdrowiu.

No cóż, jak widać zamaszysty cios się nie sprawdził. Lew postanowił wiec powrócić na najprostszej formy ataku i okładać napastnika pazurami po grzbiecie. Może i tym razem sprawdzona metoda go nie zawiedzie.
I znowu pazury Hakiego przeorały grzbiet napastnika. To, że tamten pomimo utraty już sporej ilości krwi nie zamierzał odpuszczać stawało się na prawdę irytujące.
Niestety nerwy w niczym tu nie pomogą. Zamiast dalej się frustrować, zielonooki musiał kombinować, jak tym razem uchronić się przed bliskim spotkanie z zębami wściekłego lwa. Ostatecznie jak dotychczas skończyło się na blokowaniu.
No i w końcu nadszedł ten moment, kiedy to zębiska czarnego, dosięgły Hakiego.
Lwu udało wgryźć się rzemienie spinające pancerz brązowego, który to momentalnie zsunął się z jego grzbietu. Co gorsza, lwu udało się delikatnie wgryźć w ciało brązowego, tym samym zarażając go chorobą.

Zielonooki nie miał czasu rozpaczać nad tym, ze właśnie został zarażony groźną chorobą, która potencjalnie może go zabić. Zamiast tego skupił wszystkie swoje myśli na doprowadzeniu walki do końca.
Haki zamierzył się, a ponieważ drugi raz nie mógł się już zarazić, to wycelował łapą prosto w pysk czarnego lwa.
Pazury Hakieg przeorały pysk napastnika, jednak ten ostatkiem sił, zamachnął się łapa w jego stronę. Po raz kolejny Haki został zmuszony do wykonania bloku. Pazur lwa ledwie drasnęły bok Hakiego nim ten stracił przytomności i osunął się na ziemie.
Zielonooki odruchowo wylizał swoje rany, jednak miał świadomość, że przy kontakcie z chorym konieczna będzie pomoc medyka.
-Możesz wychodzić, jest bezpiecznie- zawołał do geparda, który po chwili pokazał się w wejściu do jednej z jaskiń.
-Czy-czy on...--zapytał kotowaty, przyglądając się pokaźnej kałuży krwi.
-Żyje, ale będzie potrzebować pomocy medyka. Z resztą podobnie jak ja, skubaniec mnie dziabnął...- odparł brązowy z obawą spoglądając na swoja ranę.
-No nic, naszą pogawędkę o duchach trzeba będzie przełożyć na kiedy indziej- powiedział, po czym skinął szamanowi, który wręczył mu opatrunek.
Haki na początku chciał zostawić napastnika na pastwę losu, jednak szybko przypomniał sobie, że jest on tylko ofiarą choroby. Prywatnie mógł być nawet porządnym facetem. Haki skinął gepardowi z wdzięcznością, po czym zarzucił sobie na grzbiet poniszczony pancerz na to nieprzytomnego lwa i wyruszył na poszukiwanie pomocy.
@Mistrz Gry

Zadanie Zakończone Powodzeniem

---

Zakończenie:
Walka była zacięta i nie obyło się bez ofiar. Chociaż Haki wyszedł ze starcia zwycięsko, wściekły osobnik zaraził go groźną chorobą.

Nagroda: 35 PD dla wojownika oraz waleczności + średni opatrunek
Konsekwencje: Haki został zarażony wścieklizną, -10HP, pancerz -20HP