Król Lew PBF

Jasmin szła przez sawannę, dziwiąc się zjawisku, które widziała pod stopami. Cała sawanna była biała! Nie widziała nigdy śniegu, chyba że z daleka na ukrytych w chmurach szczytach gór. Nie sądziła nigdy, że ujrzy go z bliska. Zasypana sawanna przypominała na pewien sposób pustynię. Ta sama monotonia barw i podłoże, w którym zapadały się łapy. O ile jednak pustynny piasek był suchy i ciepły, to śnieg był nieprzyjemnie mokry i zimno jej było w łapy. Zdecydowanie nie była fanką zimy.
Podniosła łeb, nasłuchując. Wydawało jej się, że słyszy odległy tupot i coś jakby... dzwoneczki? Rozglądała się, skąd może nadbiegać to, co musiało być niewidocznym na razie stadem zwierzyny.

@Ignis @Enasalin

Ignis z kolei szedł zastanawiają się kiedy zdążyło tak nasypać śniegu! Całe masy śniegu! Im więcej wędrował tym bardziej miał wrażenie, że coraz bardziej mokry się staje. A z tego powodu, że z wodą nieszczególnie się lubi, choć pływać potrafi! Jako tako... To jednak postanowił użyć jednego ze swoim talizmanów, a dokładniej "Dotyku Słońca", nieco podwyższyć wokół siebie temperaturę. A z jego naszyjnika zaczęło wydobywać delikatne światło, dające ciepło jak i pogodę ducha. Można wręcz powiedzieć, że każdy kto go widział, to dosłownie Ignis nieco parował, zostawiając za sobą wyraźne i głębokie odciski łap. Oczywiście nie przybył tutaj sam, w końcu co to za zabawa, bez towarzystwa. Dlatego podróżował od przygody do przygody z Enasalin. W między czasie dostrzegł również, po drodze znajomą łowczynię.
- Hej! Jasmin! - Zawołał, po czym ruszył w jej stronę, a jeśli znalazła się tak samo blisko to ona również znalazła się pod wpływem delikatnej aury ciepła dosłownie wylewającej się od lwa.

/Użycie Dotyku Słońca, Efekt: Fabularny

Enka wesoło tuptała za rudzielcem w zbroi korzystając w pełni z widoków i uroku zimowego chłodku. Szkoda, że nie zdarzały się takie klimaty częściej, ale mówi się trudno. Zresztą, ciepło tez czasem było wskazane. Nie widziało się jej, żeby zaraz miała się przeziębić od nadmiernego stania w śniegu.
Enasalin gdzieś coś jakby usłyszała, ale chyba jej się zdawało, bo nie widziała niczego w pobliżu. A przynajmniej - jeszcze. Bo zaraz się zatrzymali, naprzeciw jakiejś beżowej lwicy. Ignis się z nią widocznie znał, Enasalin jedynie skinęła głową.
A potem znów usłyszała jakiś tupot. W okolicy coś biegało? Strasznie głośno.

Obejrzała się, słysząc znajomy głos.
- Ignis? - zapytała z zaskoczeniem. Jego nie spodziewała się tu spotkać. Podeszła bliżej lwa i uśmiechnęła się do niego na powitanie. Nagle poczuła, że w jego obecności zrobiło jej się cieplej... Nie wiedziała, co ma o tym sądzić. Cofnęła się o krok zmieszana. Z niezręcznej sytuacji wybawiła ją obecność białej lwicy u boku Ignisa. Jej jeszcze nie znała.
- Cześć, jestem Jasmin. - przedstawiła się entuzjastycznie, przysuwając się do białej, a dzięki temu odsunęła się jeszcze od rudego. Momentalnie powrócił normalny chłód.
Tymczasem tętent kopyt stał się głośniejszy, a zza zaspy wybiegło stado antylop. Nie, to nie były antylopy. Pierwszy raz widziała taki gatunek zwierząt. Już sam ich wygląd był niecodzienny, tak samo jak dzwonienie, które wydawały. Zwierzęta pędziły przed siebie, a niektóre z nich biegły tak szybko, że aż zaczęły się unosić w powietrzu! Zwierzęta kopytne nie powinny unosić się nad ziemią, coś tu było zdecydowanie nie w porządku.
- Musimy im pomóc, przecież one nie mają skrzydeł. Jeśli wzlecą wyżej i spadną to stanie im się krzywda! - wykrzyknęła Jasmin z rozpaczą w głosie.
Miała nadzieję, że pozostała dwójka wykaże się podobną szlachetnością i wraz z nią ruszy na ratunek zwierzętom. Jasmin wystrzeliła przed siebie, biorąc na cel najbliższe jej zwierzę. Zamierzała go dogonić i doskoczyć na niego, by sprowadzić go na ziemię.
@Ignis @Enasalin

Jak widać Jasmin bardzo optymistycznie zareagowała na jego zawołanie, oczywiście na jej pytanie odpowiedział energicznie.
- No, BA! - Po czym szybko się okazało, że ostrożna natura lwicy bardzo szybko dała o sobie znać, jednakże on nie przejmował się tym za bardzo. Mu było cieplej i milej na futrze, aczkolwiek szybko wydawała się zapoznać z Enasalin. I dopiero teraz zwrócił uwagę tętent kopyt, nieco hałasu oraz latające większe antylopy. Co prawda kojarzył te stworzenia już wcześniej, gdy pomagali gościowi z czerwoną płaszczem uwolnić się z zaspy śniegu, ale teraz dopiero zdał sobie sprawę, że to lata... I to dosłownie!
- Masz teraz idealną okazję En, zobaczyć dobrą łowczynię w akcji - Zwrócił się do Śnieżynki po czym dodał. - Ale wyglądają bogato... - Dodał nieco odpływając swoimi myślami, od skóry z futerkiem jaką mógłby oskórować jak i ścięgien, pasków, kości i czaszki. Wszystko go to ciekawiło, przy okazji chętnie by spróbował takiego pieczonego nad ogniskiem! W jego spojrzeniu na pewno pojawiła się znajome podekscytowanie zupełnie jakby miał zamiar właśnie stoczyć walkę do krwi. Tak więc zdecydowane!
- No już, nie możemy pozwolić im zrobić sobie krzywdy! - Zawołał, po czym ruszył za innym zwierzęciem. Te akurat dopiero gdy Jasmin wyskoczyła na jakiegoś innego spłoszyła go, ale na to Ignis już znał rozwiązanie! Łowy!
Od razu rozpoczął bieg, aby błyskawicznie znaleźć się obok jego przyszłej ofiary nieco na poboczu głównej akcji. Niestety ten zaczął już wznosić się, więc lew był zmuszony rzucić się na niego, aby ściągnąć go na ziemię, przez co przeturlał się z reniferem jakieś dobre parę metrów po śnieżnych zaspach. Nie zdążył się jeszcze w niego wgryźć, ale pazurami wystarczająco się wbił, aby tak szybko mu nie uciekł! @Enasalin @Jasmin

- Enasalin - Rzuciła jedynie. Atmosfera była przewyborna, co nie zmienia faktu, że do obcych podchodziła z dystansem. Swoje mordercze zapędy musiała odsunąć na bok, w końcu było wystarczająco wesoło. W końcu wszędzie był śnieg!
Renifery wybiegły. Czekaj, czy to były te same, które były przypięte do tamtych dużych sań? Czy ten czerwony jegomość pozwolił im wszystkim zwiać? Co za nieodpowiedzialność. Jeszcze ta cała Jasmin krzyknęła, że trzeba im pomóc bo się połamią. Nie skomentowała tego. Ale fakt, trzeba było je złapać, choćby z samego faktu, że gdyby się z tymi dzwoneczkami rozmnożyły, to całą lwią krainę spowiłaby migrena od tego nieustannego dzwonienia.
- Łowczynię mówisz - Mruknęła. No, może podzieli się faktycznie jakimiś umiejętnościami. Każdy lew polował, ale niektórzy byli w tym mistrzami. Widocznie kremowa lwica była ciekawsza niż początkowo zakładała.

Jeden z reniferów przykuł jej uwagę na tyle, że była gotowa zadecydować o szarży na biednego kopytnego. Miała tylko nadzieję, że rozbiegnie się wystarczająco szybko by ten jej nie zwiał.

rzut na szarżę (+10)

2 sukcesy

Renifer jeden trafiony i zatopiony. Wyglądało na to, że pozostały jeszcze dwa?

Złapane renifery: 3/6
Tura: 2/4

Jasmin ściągnęła na ziemię pierwszego renifera i pogłaskała go po szyi, żeby nie uspokoił.
- Cśśś... nie uciekaj, bo zrobisz sobie krzywdę. - mówiła łagodnym głosem. Po chwili renifer stał spokojnie i chyba nie zamierzał już uciekać. Mogła więc spróbować z kolejnym. Jasmin ruszyła pędem, by dogonić renifera, który właśnie zaczynał unosić się z ziemi.
Na szczęście Jasmin była zbyt skupiona na ratowaniu zwierzęcia by zobaczyć co robi Ignis. Gdyby wiedziała, że lew skrzywdził to magiczne zwierzę chyba by jej pękło serce.
Rzut na zręczność
- O nie! - wykrzyknęła, gdy renifer poderwał się w powietrze tuż przed jak by go złapała. Nie zdążyła dobiec w porę. Rozejrzała się pospiesznie i zobaczyła, że biała lwica jest z przodu. Renifer będzie musiał nad nią przelatywać.
- Złapiesz go?! - zawołała rozpaczliwie.
@Ignis @Enasalin

Czy Ignis mówił już, że nie przepada za wilgocią. To powtórzę. Absolutnie nie był szczęśliwy, gdy koziołkując się w śniegu, ten wpadał mu do grzywy, a przez dotyk słońca zamieniał się w wodę i robił się coraz bardziej mokry. Przecież skórzany pancerz mu od tego się przemoczy! Jednakże uparcie dążył do upolowania tego jednego renifera. Nawet jeśli ten ciągle magicznym sposobem sprawiał, że turlali się dalej lew nie miał zamiaru się poddać. Po prostu w pewnym momencie sprzedał dyńkę reniferowi licząc, że ten się nieco uspokoi!
Jednakże przyniosło to nieco inny skutek, gdyż kręciołek zamiast z góry na dół przeniósł się z prawej do lewej! Ale to było uparte zwierzę! @Enasalin @Jasmin

Była zajęta jednym reniferem, następne były w kolejności. Ten jeden był już powalony i raczej nie miał za bardzo sił uciekać. Więc mogła wstać, akurat w tym momencie, w którym Jasmin krzyknęła "o nie" i zanim zdążyła w zasadzie cokolwiek zrobić, renifer przemieszczał się w powietrzu w jej kierunku. Na całe szczęście krzyknęła ponownie, a Enasalin obudziła się i mogła zareagować w odpowiednim czasie.
Zatem skoczyła do góry, a pazurami starała się zaczepić o renifera i sprowadzić go na dół.

rzut na waleczność


Enka drapnęła renifera o włos, co nie zmieniało faktu, że się nie poddawała. I zamierzała go sprowadzić na ziemię w ten sam sposób.

Rzut na waleczność


Renifer się poddał jej woli nawet z nadmiernym skutkiem. Teraz pozostały jeszcze, jak dobrze widziała, dwa renifery do złapania.

Złapane renifery: 4/6
Tura: 3/4

Enasalin przejęła renifera, który jej się wymknął. Jasmin wykonała więc szybki zwrot w drugą stronę, żeby zająć się kolejnym zwierzęciem. Tak była przejęta, że nie czuła nawet zimna i wilgoci przeszywających jej futro. Widziała jeszcze dwa renifery, które biegały w amoku. Biedne stworzenia, musiałby czuć się całkiem zagubione. Lwica ruszyła biegiem w stronę jednego z reniferów, który skakał w kółko. Każdy podskok był coraz wyższy i groził oderwaniem się od ziemi na stałe. Oby zdążyła do niego dobiec na czas!
Rzut na zręczność
- Stój! - krzyknęła do renifera, łapiąc go za kopytko. Ściągnęła go na ziemię i pogłaskała uspokajająco po grzbiecie.