Król Lew PBF

Niby wskazano jej miejsce, gdzie powinna szukać kocimiętki, ale czy na pewno wiedziała jak ta roślina wygląda? Niekoniecznie. Zatrzymała się na moment i uważnie przyglądała się wszystkiemu co rosło przed jej pyskiem. Nie znała się jeszcze za bardzo na ziołach, chociaż w planach majaczyły już jakieś ambitne pomysły zostania medykiem. Czy aby na pewni nim zostanie, to jeszcze pewna nie była, ale to idealne miejsce na próbę.
Rzut na percepcję

Wydawało się, że znalazła odpowiedni gatunek. Podeszła więc spokojnie w jego kierunku pamiętając, że nie powinna się zaciągać jej wonią. Ciekawość kazała jej to właśnie zrobić na opak i wąchać do woli, ale rozsądek powstrzymał nim popełniła błąd. Wyciągnęła łapkę w stronę jednej z roślin i starała się pazurkiem odciąć ją u podstawy, nie uszkadzając nic co wydawało się jej być wartościowe.
Rzut na percepcję

Pazur zdał się nie działać jak powinien, westchnęła ciężko i zerknęła okiem na to w jaki sposób pozyskuje kocimiętkę jej towarzysz. Odłożyła w tym celu nawet koszyk na bok i obserwowała chcąc wyłapać coś co jej pomoże. Nie wiedziała, czy może całą łapą wyrywać tę roślinę, ale podejrzewała co mogłoby się stać gdyby tak postąpiła. Woń wpadłaby w jej nosek i odurzyłaby się działaniem roślinki.
Rzut na percepcję

Hasająca surykatka umykała spojrzeniu Vis, która bezradnie stała i jej szukała, ale roślinki tylko znikały w jej oczach i raz po raz się gdzieś poruszały, a ona stała z pustym koszem jak jakaś nierozumna istota. Podjęła więc się jeszcze jednej próby wyrwania rośliny, bez jej zbytniego uciskania. Woń powinna się mocno nie rozpylić po okolicy.
Rzut na percepcję

Udało się, nazbierała więc kilka sztuk zioła. Nie widziała jednak nigdzie swojgo mentora zbieractwa, pokręciła głową z zażenowaniem. Gdzie się ukryłeś no dalej.. pokaż mi się, bo sobie pójdę. Nie dając za wygraną rozejrzała się w łany traw, kwiatów i innych dziwnych roślin, chcąc znaleźć pozyskiwacza.
Rzut na percepcję

Niech to szlag trafi! Pomyślała i ruszyła na pamięć drogą powrotną, będą już z dala od odurzającego ziółka zaczęłą wąchać w poszukiwaniu tropu kompana. Musiała oddać mu kosz! Nie chciała wyjść na złodziejkę, a nie wiedziała gdzie dostarczyć ten towar.
Rzut na percepcję

- Tu jesteś! Nie mogłam cię znaleźć. Zapomniałeś o mnie, aż taka mała nie jestem! - zaśmiała się, a potem zgodnie z prośbą oddała to co zebrała wraz z koszem, uśmiechając się od ucha do ucha. Vis była przeszczęśliwa, że pomogła i czuła z tego powody wyraźną dumę, malującą się na jej pyszczku. Ah te ziółka.


@Mistrz Gry

Zadanie Zakończone Powodzeniem

---

Zakończenie:
Surykatka odebrała kosz od Visenyi. W tym momencie zaczęła się zastanawiać, czy na pewno Utami przysłał właściwego zbieracza, ale lwica zdążyła się oddalić zanim zadał jej jakiekolwiek pytanie.

Nagroda: @Visenya 15 PD do percepcji