Król Lew PBF

Nie wiedziała jak odmówić, ale nie miała ku temu okazji, bo chwilkę się zastanawiając rzemieślnik zyskał szansę na złapanie jej za łapkę i wprowadzeniu do swojego domu. Pokazał jej tor, a ona nie pojęła o co chodzi. Rozjaśnił jej sprawę dopiero po tym jak zapytała co ma zrobić. Spojrzała na tykwy pod ścianą i na orzecha w łapce. Rzuciła.
Rzut na waleczność

Co prawda wszystkich nie zbiła, lecz i tak poszło jej dobrze jak napierwszy raz. Podekscytowana wzięła od wizjonera kolejny orzech, ten był jednak troszkę większy od poprzedniego i znacznie cięższy, ale postarała się nakierować go odpowiednio i posłała po podłożu, wypolerowanym na dodatek.
Rzut na waleczność

Pozostał jeszcze jeden ostatni pionek, ale Vis obawiała się, że strącenie go może okazać się dużo cięższe. Otrzymała trzeciego orzecha, mniejszego od poprzednich i dużo lżejszego, a mimo to w tej sytuacji chyba drugi okazałby się jej bardziej użyteczny. No cóż, spróbowała rzucić w jego stronę, ale na moment przed rzutem zawahała się.
Rzut na waleczność

Zapłaciła za to cenę, nie trafiając. Podskoczyła ze złości i szybko podeszła po jedną z kul, złapała ją w łapę i wzięła rozbieg, puściła i czekała na efekt.
Rzut na waleczność

Szczęście i tylko szczęście sprawiły, że dała radę. Otrzymała w zamian pochwałę. Potem jeszcze przez moment grała w to z właścicielem aby po kilku godzinach znużyć się do tego stopnia, że ziewnęła. Pożegnała się więc z nowym znajomym i wybyła z jego groty. Dni mijały szybko, gdy miało się co robić!


@Mistrz Gry

Zadanie Zakończone Powodzeniem

---

Zakończenie:
Rzemieślnik spędził kilka godzin grając z lwicą. Po tym czasie zaczął dochodzić do wniosku, że strącanie tykw jest kompletnie nudne. Czas wymyślić coś nowego.

Nagroda: @Visenya 15 PD do waleczności