Wieczorny spacer wśród gwiazd i wielkich królów...[Khalie i Malahir]

[Khalie]

Zdecydowanie lecące kłody pod nogi potrafiły zabrać całą radość z życia, wszak trzeba skupić się by przez nie przeskakiwać. Również w życiu brązowej co chwilę działo się coś mniej przyjemnego, przez co ciężko było cieszyć się życiem jak i zdrowiem. Nawet teraz, została królową, spełniło się coś na co czekała całe życie... ale nie czuje się tak, jak myślała że będzie. Wszak kompletnie inaczej to sobie wyobrażała, myślała że Tib przy wszystkich poddanych ogłosi ją swoją następczynią, po czym zostanie w stadzie, lecz skupi się już na emeryturze. Piękna wizja, niestety kompletnie sprzeczna ze stanem faktycznym. Zamiast tego musiała go wygnać, przez co na każdym kroku jest oceniana przez resztę stada, na dodatek ma pełno spraw do załatwienia... co w sumie akurat jest dobre, bo nie miała zbyt czasu dla siebie więc mała szansa że załamie się po rozstaniu z narzeczonym. -Tak, lecz tyczy się to tylko tego, co aktualnie czujesz. Jest to Twoja wina, bowiem czasem trzeba zaakceptować los, nawet jeśli jest okropny i nie po naszej myśli... wiesz, po ataku zostałam porwana. Na początku liczyłam że ktoś mnie znajdzie, że uwolnią mnie i będzie dobrze, jednakże im więcej czasu mijało, tym bardziej rozumiałam że takie jest już moje życie. Do dnia dzisiejszego nie czuję złości, nie jestem zawiedziona tym, że nikt mnie nie szukał czy nie znalazł, bowiem nigdy nie chciałabym by rodzina czy przyjaciele zamiast żyć, poświęcali się dla mnie. Myślę że Twoje rodzeństwo, jak i moje, jeśli żyje, to po prostu korzysta z tego życia na swój sposób i powinniśmy im na to pozwolić.- postanowiła otworzyć się przed nim... dlaczego? W sumie nie wiedziała, po prostu poczuła się przy nim dobrze, jakby nadawali na tych samych falach. Poczuła że może jej historia trochę otworzy mu ślepia na kompletnie inną stronę, dzięki czemu przestanie tak się obarczać tym wszystkim, co go spotkało. Wszak nie na wszystko miał wpływ, tak samo jak i Khalie.
@Malahir