Athastan
: 12 gru 2023, 22:32
Imię: Athastan
Wiek: To... skomplikowane. Biologicznie sześć lat z groszem, podług tutejszego kalendarza nieco ponad osiem, zaś jeśli chodzi o umysłowość... tu w ogóle robi się ciekawie.
Gatunek: Lew
Charakter: Czas, który upłynął od jego zniknięcia zrobił swoje, i chodź w dalszym ciągu można w nim rozpoznać dawnego Radcę łączącego ogrom wiedzy i sztywne zasady, z życzliwością i poczuciem humoru, to pojawiły się również nieobecne wcześniej twarde, autorytatywne nuty oraz pewne wyobcowanie... a także leżąca gdzieś pod spodem melancholia.
Mocne strony:
- Ogromne zasoby wiedzy i nader specyficzne przeżycia dają mu unikatowy w zasadzie punkt widzenia, pozwalający spojrzeć na każdą kwestię i problem z niedostępnej dla innych perspektywy. Albo i kilku jednocześnie.
- Pamięć okresu, który spędził w Lwiej Krainie zachowała się u niego w stanie w zasadzie wybitnym, dodatkowo całość zawarta jest również w notatkach - miał kiedy je tworzyć. Z powodzeniem może więc zastąpić kronikę tego fragmentu historii - z resztą podobnie jak wydarzeń wcześniejszych, nawet sprzed jego przybycia w te strony, czy w ogóle narodzin. Kilka lat opieki nad archiwum i przepisywania wszystkich tych zwojów zrobiło jednak swoje.
Słabe strony:
- Przystosowanie się do nowej rzeczywistości i panującej w niej, odmiennych, miejscami znacznie od tutejszych reguł, owocuje mimowolnym, i najczęściej nawet nieświadomym wtrącaniem terminów czy odniesień do kultury tudzież reguł, które dla mieszkańca Lwiej Krainy z dużym prawdopodobieństwem będą niezrozumiałe.
- Krzepy i ogólnych własności fizycznych jakoś mu w międzyczasie specjalnie nie przybyło... nie, żeby w formie w której się tu pojawia, miało to jakieś większe znaczenie. Na co dzień z resztą też.
Wygląd: Smukła, lekka sylwetka, niewysoki ale proporcjonalny. Na głowie coś w rodzaju grzywy, opadającej również częściowo na kark, skronie, broda oraz gardło porośnięte jedynie krótką sierścią. Wydatna kita na końcu ogona.
Cechy szczególne: Objawia się w sposób charakterystyczny dla duchów, w półprzejrzystym, niebieskawym monochromie. W odróżnieniu od innych duchów, jego sylwetkę otacza jednak eliptyczny, rozmyty na krawędzi obszar, w którym widoczne bywają również inne obiekty i sylwetki. Czasem śnieży.
Historia: Przybysz, Strażnik, zastępca Rafikiego, Mówca, Współkanclerz i Radca - etapów, które przeżył w tej krainie było wiele... a w ostateczności i tak okazało się to jedynie preludium.
W każdym razie, jego ostatni kontakt z członkami Lwiej Ziemi miał miejsce w trakcje inwazji H'runów, kiedy to wraz z niewielkim zespołem wyruszył na rozprawę z jednym z ich kapłanów. Opinie świadków, co do tego, co się właściwie wtedy wydarzyło są podzielone, jednak jedno nie ulega wątpliwości - od czasu tego starcia nikt go więcej na tym świecie nie widział.
Teraz jednak powrócił, przynajmniej czasowo, w postaci, której z pośród wszystkich bytów tej krainy niewątpliwie najbliżej do ducha - choć sam twardo obstaje przy stwierdzeniu, iż w dalszym ciągu żyje. Biorąc pod uwagę jego długoletnie doświadczenie w szamanizmie i kontaktach ze sferą nadprzyrodzoną, są całkiem spore szanse, że wie, co mówi - nie mniej nader ciężko jakkolwiek jednoznacznie to udowodnić.
Wiek: To... skomplikowane. Biologicznie sześć lat z groszem, podług tutejszego kalendarza nieco ponad osiem, zaś jeśli chodzi o umysłowość... tu w ogóle robi się ciekawie.
Gatunek: Lew
Charakter: Czas, który upłynął od jego zniknięcia zrobił swoje, i chodź w dalszym ciągu można w nim rozpoznać dawnego Radcę łączącego ogrom wiedzy i sztywne zasady, z życzliwością i poczuciem humoru, to pojawiły się również nieobecne wcześniej twarde, autorytatywne nuty oraz pewne wyobcowanie... a także leżąca gdzieś pod spodem melancholia.
Mocne strony:
- Ogromne zasoby wiedzy i nader specyficzne przeżycia dają mu unikatowy w zasadzie punkt widzenia, pozwalający spojrzeć na każdą kwestię i problem z niedostępnej dla innych perspektywy. Albo i kilku jednocześnie.
- Pamięć okresu, który spędził w Lwiej Krainie zachowała się u niego w stanie w zasadzie wybitnym, dodatkowo całość zawarta jest również w notatkach - miał kiedy je tworzyć. Z powodzeniem może więc zastąpić kronikę tego fragmentu historii - z resztą podobnie jak wydarzeń wcześniejszych, nawet sprzed jego przybycia w te strony, czy w ogóle narodzin. Kilka lat opieki nad archiwum i przepisywania wszystkich tych zwojów zrobiło jednak swoje.
Słabe strony:
- Przystosowanie się do nowej rzeczywistości i panującej w niej, odmiennych, miejscami znacznie od tutejszych reguł, owocuje mimowolnym, i najczęściej nawet nieświadomym wtrącaniem terminów czy odniesień do kultury tudzież reguł, które dla mieszkańca Lwiej Krainy z dużym prawdopodobieństwem będą niezrozumiałe.
- Krzepy i ogólnych własności fizycznych jakoś mu w międzyczasie specjalnie nie przybyło... nie, żeby w formie w której się tu pojawia, miało to jakieś większe znaczenie. Na co dzień z resztą też.
Wygląd: Smukła, lekka sylwetka, niewysoki ale proporcjonalny. Na głowie coś w rodzaju grzywy, opadającej również częściowo na kark, skronie, broda oraz gardło porośnięte jedynie krótką sierścią. Wydatna kita na końcu ogona.
Cechy szczególne: Objawia się w sposób charakterystyczny dla duchów, w półprzejrzystym, niebieskawym monochromie. W odróżnieniu od innych duchów, jego sylwetkę otacza jednak eliptyczny, rozmyty na krawędzi obszar, w którym widoczne bywają również inne obiekty i sylwetki. Czasem śnieży.
Historia: Przybysz, Strażnik, zastępca Rafikiego, Mówca, Współkanclerz i Radca - etapów, które przeżył w tej krainie było wiele... a w ostateczności i tak okazało się to jedynie preludium.
W każdym razie, jego ostatni kontakt z członkami Lwiej Ziemi miał miejsce w trakcje inwazji H'runów, kiedy to wraz z niewielkim zespołem wyruszył na rozprawę z jednym z ich kapłanów. Opinie świadków, co do tego, co się właściwie wtedy wydarzyło są podzielone, jednak jedno nie ulega wątpliwości - od czasu tego starcia nikt go więcej na tym świecie nie widział.
Teraz jednak powrócił, przynajmniej czasowo, w postaci, której z pośród wszystkich bytów tej krainy niewątpliwie najbliżej do ducha - choć sam twardo obstaje przy stwierdzeniu, iż w dalszym ciągu żyje. Biorąc pod uwagę jego długoletnie doświadczenie w szamanizmie i kontaktach ze sferą nadprzyrodzoną, są całkiem spore szanse, że wie, co mówi - nie mniej nader ciężko jakkolwiek jednoznacznie to udowodnić.