Król Lew PBF

Nigdy by się nie spodziewał, że tereny Pazurów Północy mogą być tak bardzo... Puste? Nie żeby sama nazwa pustkowia tego nie sugerowała, ale jak widać ci niekoniecznie się wyrywali do obcych. Może to i dobrze. Zebrał nieco soli, dlatego będą już zadowolonym postanowił wrócić ku wschodowi. Niezwykle wynudzony ostatnim brakiem porządnego zajęcia w postaci walki sprawiała, że był delikatnie nadpobudliwy. I pewnie właśnie dlatego, gdy ktoś postanowił mu zagrozić, to zamiast jakkolwiek się zmartwić czy przejąć wewnętrznie niemalże skakał z radości, że zapowiada się ciekawa walka. No i ten Lampart wyglądał na potężnego wojownika, co prawda zbroja już z daleka zdradzała, że jest wykonana na kolanie, ale to nie był problem ognistego. Czyż nie?
- A ty wiesz komu podskakujesz?! - Zapytał się go głośno, po czym wykorzystując sztuczkę z płonącymi łapami uśmiechnął iście złowrogo. Na co gepard delikatnie się zląkł, na tyle, że stanął za swoim dużym towarzyszem. Lampart tylko prychnął na Ignisa, wydając się całkowicie niewzruszonym.
- H'urumi zwali mnie Demonem Płomieni... - Stwierdził ruszając w ich stronę, zostawiając za sobą ogniste ślady łap. Lecz już nie uśmiechał się, a jego wyraz pyska stał się groźnym, a spojrzenie drapieżnym zimnym i przeszywający. Na co gepard wydawał się powoli zaczynać wycofywać, lecz lampart dalej brnął Ignisowi na spotkanie.
- Ale nagle cisi się zrobiliście... - Rzucił jakby rozczarowany, w końcu walka dwóch na jednego nigdy nie będzie honorowa. W końcu rozwali ich na łopatki! - Pokażcie NA CO WAS STAĆ! - Ryknął po czym samemu rzucił się biegiem w ich stronę. Błyskawicznie nabierając prędkości jak i zmniejszając dystans dzielący go od wrogów...
Cel Ignisa tylko z początku wydawał się być jasny dla wrogów, szarża prosto w lamparta. Aczkolwiek to byłoby nudne... Ignis w ostatniej chwili, gdy miał już się zderzyć z wrogiem, wykonał zwód, wystawiając lamparta i nie tracąc zbytnio na pędzie skierował się prosto na geparda... I wszystko poszłoby dobrze, gdyby nie zgrabność i błyskawiczna reakcja wroga.
- Nie ze mną te numery... - Usłyszał, na chwilę nim skoczył, a geparda wypchnął czarny, przyjmując na siebie uderzenie. Polała się krew, a pancerz rozpadł się na kawałki w akompaniamencie okrzyku bólu. Niektóre kawałki skóry leżącej na ziemi zajęły się ogniem, a lampart nie miał zamiaru pozostać lwu dłużny, samemu wyprowadzając atak w jego pysk.
Lampart w jakiejś furii rzucił się z łapami na lwa, jednakże Ignis skutecznie negował jego ataki, jednakże nie był w stanie obronić się przed atakami w geparda, który wykorzystał sytuację, aby rzucić się na Ignisa od tyłu. Na szczęście solidny pancerz uchronił lwa od jego podejrzanie cieknących pazurów. I w tym momencie postanowił wykorzystać go jako broń!
Wykonał zamach prawą łapą, uderzając w bok przy okazji odpychając lamparta, po czym szybkim ruchem wrzucił z siebie geparda, aby następnie chwycić go i cisnąć prosto w jego towarzysza! Nim ten zdążył zareagować oboje leżeli na sobie nieopodal więźnia, którego wyraz pyska mieszał się między zadowoleniem, a przerażeniem. A w szczególności, gdy kawałki pancerza geparda spadły na jego pysk.

/Podsumowanie:
.) Ignis - 12/30 pancerz, 100/100 HP (-18)
.) Lampart - 0/20 pancerz, 49/100 HP (-71) - Pokonany
.) Gepard - 0/20 pancerz, 94/100 HP (-26)

Ignis tylko spojrzał na dwójkę oponentów, aczkolwiek nie puszczał gardy. Na razie dwójka oponentów nie wykazała się zbytnio w jego oczach, jednakże gdy stoi się pod ścianą adrenalina potrafi zdziałać cuda. Usłyszał tylko jakieś przezwiska na swój temat, nim gepard rzucił się na niego, jego ataki szybkość ataków kiedyś zrobiłaby na Ignisie wrażenie, ale teraz...
Skurwiel! Ignis nigdy nie czuł się tak beznadziejnej pozycji, że musiał się bronić. W końcu niekoniecznie chciał zostać dotknięty czymś obślizgłym na jego pazurach. A co gorsza biegał i skakał wokół niego niczym zając! W pewnym momencie Ignis dostrzegł, że gepard zaczynał się powtarzać w swoich ruchach. I nawet jeśli jego ataki były szybkie, to brakowało jego wrogowi mocy jak i precyzji w uderzeniach. A Ignis po prostu...
- Za wolno! - Spiął mięśnie, gdy tylko gepard znalazł się na od strony ogona Ignisa, ten sprzedał mu kopa z tylnych łap. Nieco zaskoczony cętkowaty przekoziołkował prosto na duży kamień, gdzie boleśnie przywalił w niego plecami, a potem odbił się od niego. Wtedy również podniósł się lampart, który już nie był zbytnio chętny do walki...

/Podsumowanie:
.) Ignis - 3/30 pancerz, 100/100 HP (-9)
.) Lampart - 0/20 pancerz, 49/100 HP - Pokonany
.) Gepard - 0/20 pancerz, 62/100 HP (-26) - Pokonany

Lew surowo spojrzał na awanturników, a raczej na dopiero uczących się wojaczki zwierząt. Dla niego wynik tego starcia był już przesądzony, aczkolwiek czy powinien ich zabić... Legenda Śmiertelnie Niebezpiecznego Demona Płomieni nawet zaczęła się po jakimś czasie Ignisowi podobać. Więc w sumie...
- Jak to tam było? Wynoś się stąd albo skończysz jak ten tutaj? - Pozwolił sobie Ignis zacytować ich własne słowa, gdzie obaj właśnie stali na przeciwko niemu, jednakże bez już woli walki.
- Na pewno walczyliście lepiej niż H'uruni, ale dzieli was odemnie ogromna przepaść - Podsumował bez emocji w głosie, po czym ryknął wrogo do nich.
- No już! Spiepszać mi z oczu, albo szybka śmierć będzie najlepszym co was za chwilę spotka! - Warknął znowu odpalając płomienne łapy, spinając już w większości widoczne mięśnie, gdyż pancerz znowu zdobiły dziury. Zrobił w ich stronę jeszcze parę kroków, udając, początek szarży...
Aby ostatecznie ich głównie pogonić. Nie miał zamiaru marnować energii na nowicjuszy, chociaż... Nie był tego pewny. Byli mimo wszystko bardziej... Ogarnięci. Zabrał do torby ich znaki z pancerzy, a przynajmniej to co z nich zostało. Ryknął im jeszcze na odchodne, po czym podszedł do jak mu się początkowo wydawało znajomego lwa. Aczkolwiek szybko wyszło, że wcale go nie znał. Ten z kolei był mocno pobity i wyczerpany, więc w ramach dobrej woli, postanowił zabrać go do dżungli. Tam Avu się nim zajmie i... Może przeżyje nieprzychylne spojrzenia lampartów? Cóż... Każdego szkoda. W między czasie Ignis próbował się dowiedzieć co nieco o tych oprawcach. Ostatnio w końcu było bardzo spokojnie. Może nawet za spokojnie? Następnie gdy już dotarli do dżungli udał się do swojego warsztatu, gdzie reperując pancerz spędził kolejne parę dobrych godzin na nowo układając łuski z żelaznego drewna, no i oczywiście pozszywał pancerz rzemieniami. Choć bardzo chciał to ukryć to pancerz mimo wszystko zużywał się i pewnie będzie musiał kiedyś pomyśleć o jakimś nowym zamienniku. Może takim kościanym..? @Mistrz Gry

/-2 rzemienie ---> Naprawa Wzmocnionego Skórzanego Pancerza

Zadanie Zakończone Powodzeniem

---

Zakończenie:
Przygotowanie do resetu forum...

Nagroda: @Ignis 45 PD do waleczności, 45 PD do wojownika