Król Lew PBF

Podpalana lwica pojawiła się pierwsza. Bycie czyjąś mentorką, to wciąż na dla niej obca myśl. Współczuła, że jakiś biedny dzieciak będzie musiał się z nią użerać. Zresztą nie lubiła młodych, nigdy ich nie planowała mieć i w ogóle wychowywanie przyszłego pokolenia to nie jest jej broszka. Ale rozkaz to rozkaz. Lwica stała na jednym z pagórków, niecierpliwie czekając na @Kilindi . Horyzont mienił się pięknymi barwami, które za chwilę miały zniknąć ustępując miejsca ciemności. Uszy Ari wyłapywały tylko ciche szepty traw, drze i dalekich ptasich głosów. Resztę wypełniała pełna oczekiwania cisza...

Dziś wypadał jej pierwszy trening z nową nauczycielką. Kilindi z niechęcią wyczekiwała tego dnia, bowiem z tego, co słyszała, Ari nie była najmilszą lwicą. Młódka nie zamierzała jej jednak podpadać zaraz na początku, toteż stawiła się na miejscu spotkania punktualnie o zachodzie słońca. Wspięła się na wzgórze i stanęła przed mentorką, skinąwszy jej łbem na powitanie.
- Dobry wieczór, mistrzyni - rzekła, bo zniżające się słońce zwiastowało nadchodzący zmierzch. Następnie czerwonooka wyprostowała się z poważną miną, śmiało patrząc lwicy prosto w pysk. Mogła być wobec niej uprzejma, ale nie uległa i wystraszona.

Uszy lwicy obracały się wychwytując dźwięki wokół. Dzień powoli gasnął a wraz z nim dźwięki sawanny. Musiły być cicho. Czas już zacząć.
- Dziś to ty prowadzisz. Chcę zobaczyć twoją technikę. Jeśli nie będziesz czegoś wiedziała - spokojnie. - spojrzała na uczennicę spojrzawszy na nią i skinąwszy jej głową na powitanie.

Decyzja mistrzyni trochę ją zaskoczyła. Nigdy dotąd nie polowała, sądziła więc, że ten pierwszy raz to Ari ją poprowadzi i wyjaśni, co ma robić. Nie zamierzała jednak okazywać słabości, okazując brak pewności siebie.
- Oczywiście - odparła zatem śmiało i rozejrzała się dookoła, obrzucając okolicę odważnym spojrzeniem. Pomyślała, że najlepiej będzie poszukać czegoś małego - może jakiegoś gryzonia? To zmniejszało ryzyko odniesienia jakiś obrażeń.
Dała Ari znak ogonem, wskazując północno-zachodni kierunek i ruszyła w tamtą stronę. Szła cicho, na palcach, nasłuchując i rozglądając się. Póki co darowała sobie tradycyjne skradanie, nie chcąc przegapić ofiary mając nos w wysokiej trawie. Starała się jednak poruszać na tyle ukradkowo, by zwierzyną jej nie usłyszała z daleka.

Test percepcji

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
30, 11, 99