Król Lew PBF

Dzień na sawannie nie różnił się niczym od innych letnich dni. Delikatne, ledwie wyczuwalne poruszenia powietrza dawały złudną nadzieję na nadejście chłodniejszego wiatru. Słońce posyłające gorące promienie z najwyższego punktu nieba tworzyło wyraźne cienie pod nielicznymi drzewami. Co mniejsze zwierzęta mogły liczyć na ukrycie przed upałem w kępce wyższej trawy lub zaroślach czy nawet wygodnej norce. Większe zwierzęta nie mogły liczyć na takie wygody. Obecnie na horyzoncie nie było widać żadnej zwierzyny. Gdzie wszyscy mogli się podziać?

@Hexados @Arlekin

Arlekin dopiero zawiązał współpracę zarobkową z lwem o dziwnie długich kłach. Obaj mieli zapolować, znaczy lew miał polować, zaś Arlekin wytropić ofiarę do polowania, za co dostanie duży zapas mięcha.
- Będziemy szukać śladów na lądzie czy mam się wdrapać na baobaby? - Dopytał tropiciel, chcąc nawiązać kontakt ze świeżo poznanym partnerem. Ledwo go znał i nie wiedział o nim za dużo, chyba tylko tyle, że jest głodny.
- Jestem Arlekin tak gwoli ścisłości. - Zaczął przyjaźnie. Powinnien przedstawić siebie zanim zgodził się na współpracę, to przez pusty brzuch nie myśli trzeźwo. Co właściwie Arlekin tu robi?Przecież jest kotem czarnołapym, zwierzęciem nocnym, więc powinien polować w innym czasie. Mniejsza o szczegóły, kiedy się zapoznał w stopniu podstawowym z partnerem to przechylił łeb lekko w prawo i rozejrzał za wysokimi drzewami. Nie byle jakimi krzewami, ale tak wysokimi, że widać byłoby z nich całą sawannę, mowa o baobabach. Z tym może być różnie, więc otworzył kolejną furtkę, wyostrzył zmysły wzroku oraz węchu do ewentualnych tropów pozostawionych na ziemi.

Test percepcji

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
31, 43, 28

3 sukcesy

Niezbadane są wyroki losu i przekonają się o tym przede wszystkim ci, którzy stąpają po sawannie samotnie. W jednej chwili skazani na odludne poszukiwanie pożywienia, w drugiej zawierający pakt z kotem czarnołapym, zwierzęciem wiele mniejszym oraz słabszym. Zaprawdę głupiec nie dostrzeże potencjału kryjącego się w tak małej sylwetce, lecz Hexados nie szuka nowego przyjaciela, więc nie kryje się ze swoimi motywami. W planach nie stoją mu miłe pogawędki czy zżycie się z tymczasowym partnerem. Obaj połączyli siły w jednym tylko celu - zdobycia pożywienia, dopiero po jego spełnieniu Hexados uzna tą wyprawę za dobrą. Samo w sobie jestestwo kota i styl, którym wyraża siebie poprzez wygląd. Ta czaszka daje do myślenia.
Pozwolenie na chwilę nieuwagi to błąd, a pierwotny nie zamierzał wpuszczać kota z oczu.
- Trzymaj się gruntu. - odpowiedział nie wyrażając negatywnych ani pozytywnych emocji, cóż by rzec że odparł neutralnie. Niech bogowie to zabiją! Hexados zapomniał się przedstawić, lecz i to można skorygować.
- Hexados - przyglądając się działaniom kota burknął niemile, jakby w intencjach zależało mu na jednym. Pokazaniu, że imię swoje niechętnie zdradza. Kot ma tu więcej do z działania niż lew, ale i większy drapieżnik nie zamierza stać bezczynnie. Przepełnił płuca gamą barwnych zapachów, kręcąc przy tym łbem na strony świata wszystkie, tak starał się wyłapać zapach przyszlej zdobyczy.
Test percepcji

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
86, 78, 3

1 sukces - nie udało się

- Jestem tropicielem i zrobimy po mojemu! - odpowiedział Arlekin lwu, który chciał ograniczyć poszukiwania wyłącznie do ziemi. Przez to mogą przeoczyć zwierzynę, a tego duży nie chciałby. Pewnie znając życie obwiniłby Arlekina za brak tropów, o ile kot nie będzie miał problemu z napełnieniem brzucha mniejszą ofiarą, tak Hexados musiałby obejść się smakiem.
- Pójdę tam na zwiad. Zobaczę czy są zwierzęta, a ty tu poczekaj. Wrócę za chwilę, w razie czego będę głośno miauczał. - Wytłumaczył krótko plan i pokazał łapką w stronę baobabu, którego lew nie widział, za to lepiej dla obu łowców znać swoje przybliżone położenie. Zrobił dokładnie jak powiedział i poszedł na zwiad w stronę baobabu, od którego poczuł chłodny powiew powietrza.
Powoli, i na wzór nieustraszonego zabójcy, przemieszczał się korzystając z otoczenia: wysokiej trawy.

Test percepcji

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
99, 22, 55

Arlekin chciał wrócić do lwa i zdać mu raport o działaniach wywiadowczych. Szkoda, że nie zastał go na miejscu, więc może się ukrył.
- Hexados?! - zawołał nie raz, nie dwa a dokładnie trzy razy nim ogarnęła kotka złość. Bałamutnik jeden! Poszedł sobie nie dając znać towarzyszowi polowania. Jak nic prosi się o klątwę za porzucenie tropiciela. Co za chamstwo, Arlekin nie mógł tego zdzierżyć to zmieniało cały jego plan. Miał tylko wytropić coś dużego, ale teraz sam zapoluje.
Uspokoił się i poszedł w stronę wodopoju, znalazłszy się blisko przyjął przygarbioną postać wytężając zmysły. Wysłuchiwał oraz wypatrywał swojej ofiary wlepiając wzrok w brzeg. Prędzej czy później jakiemuś małemu zwierzęciu zaschnie w gardle.

Test percepcji

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
31, 33, 42

Kruk stanowił dla kotka zdobycz idealną. Arlekin już miał w głowie plan ataku, który postanowił wcielić w życie.
Powoli i z brzuchem blisko ziemi przekładał łapy do przodu, poruszając się przy tym z wykorzystaniem wysokiej trawy. Ale nawet jak ta się skończy ma kolejną osłonę terenową, którą może wykorzystać do skradania, nogi większych drapieżników.
Zbliżał się bez pośpiechu uważając na kamienie i gałęzie mogące hałasem nadepnięcia zdradzić obecność skradającego się drapieżnika.
Kiedy kruk znalazł się w jego zasięgu to niespodziewanie skoczył prosto na jego tył wysuwając w locie swoje pazurki.