Król Lew PBF

Przyroda powoli budziła się do życia. Delikatnie promienie porannego słońca odbijały się od wolno płynącej rzeki nad, której brzegiem przebywało kilka zwierząt. Mówiąc dokładniej było to niewielkie stado antylop, które akurat przybyło po to aby zaznać trochę orzeźwienia. Tak więc jeśli akurat przebywał w pobliżu jakiś drapieżnik mógł pokusić się o próbę upolowania jednego z roślinożerców. Oczywiście ciężko będzie się tu podkraść niezauważenie gdyż wysoka trawa kończyła się wcześniej niż na brzegu, ale w końcu do odważnych świat należy. Jednak czy nasza bohaterka skorzysta z takiej okazji? Przekonamy się.

@Enasalin

Dzień zaczynał się przyjemnie, w brzuszku troszkę świdrowało, zatem decyzja była jasna - czas zdobyć odrobinę jedzenia. Zapewne nie tylko ona skorzysta, ale też jej dziatwy, w końcu mimo ich szybkiego dorastania dalej korzystały z wygód mieszkania z matką, a ona w swej dobroci nie zamierzała im niczego odmawiać.
Enasalin ruszyła nad rzekę. Nie tylko by ewentualnie ugasić pragnienie przed spacerem, ale gdzieś indziej najlepiej szukać śladów potencjalnego obiadu jeśli nie nad najbliższym wodopojem? Ale tym razem chyba miała szczęście, bo jedzenie podane było jak na tacy, problem w tym, że za dużo było przestrzeni odkrytej, ani szło się gdzieś ukryć, co trochę komplikowało sprawę.
Będąc jeszcze wystarczająco daleko by nie zostać zauważoną skupiła swój wzrok na szukaniu jakiejś słabszej jednostki w stadzie kopytnych, w końcu czy nie tym zajmowali się drapieżnicy? Tępili to co słabe albo chorowite. W każdym razie mogło to ułatwić ewentualne polowanie. A mięsko to mięsko.

Test percepcji:

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
41, 59, 60

Kiedy Enasalin dotarła nad rzekę królów i ujrzała stado roślinożerców oczywiście nie mogła przepuścić okazji aby zapolować. Tym bardziej, że głód powoli zaczął jej doskwierać. Zatem będąc jeszcze na tyle daleko by żadne ze zwierząt ją nie zobaczyła ani nie usłyszało zaczęła się rozglądać w poszukiwaniu najsłodszego osobnika. Niestety na pierwszy rzut oka takowego nie dostrzegała. Co mogło oznaczać, że albo wszystkie z antylop były zdrowe i w pełni sił albo po prostu lwica znajdowała się w zbyt dużej odległości aby to dostrzec. Zatem musiała podejść bliżej jeśli chciała to ocenić. No chyba, że postanowi iść na żywioł i zaatakować pierwszą lepszą.

@Enasalin

Zaklęła pod nosem. Nie wierzyła w takie szczęście, że wszyscy akurat byli zdrowi, zawsze gdzieś była nawet jak nie chora, to może jakaś starsza antylopa, tym bardziej, że tych tutaj było trochę i jeszcze więcej. W każdym razie postanowiła podejść bliżej, może do najbliższego krzaczka, wręcz czołgając się z brzuchem przyklejonym do podłoża. Może i od roku, dwóch polowała w pojedynkę, ale jeszcze nie zapomniała jak to jest pracować w grupie. A jedną z elementarnych zasad było podejście jak najbliżej żeby nie musieć tak dużo biegać i zniwelować szanse na udany atak.
W pobliżu rzeki zawsze było od czorta krzewów, więc może pod którymś znajdzie schronienie.

Test zręczności:

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
11, 35, 15

Wodziła wzrokiem to w jedną to w drugą stronę, oceniając względnie odległość między wspomnianym młodym osobnikiem, a resztą stada. Było trochę za blisko, żeby szybko odciąć go od reszty stada bez przedwczesnego alarmowania reszty, a jak za blisko podejdzie do młodego, to spierdzieli do reszty stada i tyle jeśli chodzi o dzisiejsze polowanie.
Podciągnęła się na ziemi trochę bardziej w ich stronę. Szczerze, to liczyła na taki łut szczęścia, że podejdzie akurat w jej stronę, chociaż trochę. Zwilżyła ozorem wargi. Czekała. A gdy tylko chociaż odrobinę młoda ofiara podeszła w jej stronę, to wystrzeliła jak z procy w jego stronę.