Król Lew PBF

Czas w jakim zdecydowały się na polowanie nie był najgorszy, można nawet posunąć się do wniosku, że jednym z lepszych w tym dniu. Przeszły kawałek i Lai nawet zdążyła przyzwyczaić się do rannej łapy, ból też tak nie doskwierał, co z całą pewnością było zasługą Tao.
Węszyła wokół starając się złapać trop zwierzęcia, z którym we dwójkę sobie poradzą. Nie chciała tym razem łapać szczurów czy innych stworzonek o wzroście nie przekraczającym jakiegoś szczeniaka. Nie sadziła też by Tao miała taki mało ambitny plan.

Miały trop, ruszyła za nim bez wahania, choć ostrożnie. Nie była jeszcze mistrzem klasyfikowania i szufladkowania woni, to też lepiej zachować ostrożność. To, że coś pachnie jak zebra, nie znaczy, że jest zebrą, a nawet jak jest, to kto wie, może ta zebra ma kły i kolce? Najwyraźniej ostrożność się opłaciła, bo choć trafiły na ślady wskazujące na kopytnego, to zapach trochę się zmienił. Wyczuła nową, nie napawającą optymizmem woń. Czy opłacało się z kimś kłócić o zdobycz? A może da radę się dogadać? Doprze byłoby najpierw rozeznać się w sytuacji. Gdzie jest kopytny? Gdzie drapieżnik i jaki to drapieżnik. Najlepiej te ostatnia kwestię rozstrzygnąć za pomocą węchu, ale czy będą w stanie? Spojrzała przelotni na @Tao, może ona jest w stanie coś więcej powiedzieć... pokazać. W tym samym czasie też skupiła się na obu zapachach, potrzebowały informacji.

Szła i węszyła. Nie mogła jednak określić nic bardziej konkretnego. Zwierzę i łowca, no i one dwie. Czy sensownie było pakować się w czyjeś polowanie? O ile to było czyjeś polowanie. Była rozdarta, w końcu znalazły zwierzynę, nie chciała rezygnować, ale może lepiej poszukać innej ofiary? Sama nie była pewna. Zerkała co jakiś czas @Tao, może ona ma jakiś pomysł? Jednocześnie wciąż próbowała określić rodzaj zwierzęcia i może ilość... no bo jak poruszały się w stadzie to nawet obecność innego łowcy nie powinna być problemem.