Król Lew PBF

Tao jak co dzień obudziła się dość wcześnie. Lubiła podziwiać wschody słońca, tak więc zawsze starała się na nie nie zaspać. I tak też było i tym razem. Otwarwszy oczy, przeciągnęła się i robiąc tak zwany koci grzbiet, stanęła na równe nogi. Następnie kiedy już była w pełni przytomna, wyszła na zewnątrz swej jaskini aby pozachwycać się wydłużającym się właśnie znad horyzontu, słońcem. I gdy tak, wpatrywała się w owe zjawisko, nagle dostrzegła coś co ewidentnie nie pasowało do tego krajobrazu. Mianowicie ni stąd ni zowąd na niebie pojawił lekki zarys dymu. Pali się? Właśnie to na początku pomyślała lamparcica. Lecz gdy dokładniej się przyjrzała szybko zrozumiała iż zapewne te całe obłoczki pochodzą z jakiegoś paleniska. Tak więc, zainteresowana tym tematem, postanowiła to sprawdzić. W końcu jeśli ktoś zamieszkiwał pobliskie tereny warto by było go poznać. Tym bardziej jeśli miałby okazać się jakimś zagrożeniem, powinna o tym wiedzieć. Toteż, kiedy już w pełni ułożyła sobie plan działania, powolnym krokiem ruszyła w kierunku zaobserwowanego dymu.

@Mistrz Gry

Dzień dopiero co się zaczął, tak więc w pełni wypoczęta lamparcica dość szybko przemierzała kolejne połacie terenu. Jej krok był na tyle szybki, że ani się nie obejrzała, a już była otoczona prawie z każdej strony przez górskie szczyty i tym podobne wzniesienia. Jednak nie to było w tym wszystkim najważniejsze gdyż dokładnie przed sobą, ujrzała dym, który tu ją zaprowadził. Tak więc bez chwili namysłu, podążyła w miejsce skąd się wydobywał.
I tak kiedy zbliżała się do owej łuny, nagle, nie wiedzieć dlaczego przybrała ona złotą barwę. Hmm... interesujące Odparła w myślach, wyraźnie zaciekawiona tym faktem po czym przyśpieszyła kroku. Czyżby to miejsce ją wzywało? A może ktoś jej oczekiwał i właśnie ją zapraszał? Momentalnie jej głowę zajęło mnóstwo pytań. Aczkolwiek mimo tego iż próbowała sobie na nie odpowiedzieć, nie zaprzestała marszu przez co, po kilku minutach dotarła do celu.
Stanąwszy przed wejściem do jaskini, nieco się uśmiechnęła. Udało się, to chyba tu... Po czym, pewnym ale ostrożnym krokiem wlazła do środka. Kiedy tylko przekroczyła próg izby, prawie od razu do jej nozdrzy, trafiło mnóstwo zapachów. Były one na tyle intensywne, że po chwili spowodowały nawet to, że Tao kichnęła. Ojć, przepraszam Odparła jakby do siebie lecz dokładnie w tym samym momencie ujrzała iż wcale nie jest tu sama. Tak więc czym prędzej się wyprostowała i mimo iż przez blask ogniska tak naprawdę nie widziała z kim ma doczynienia, skinęła głową na powitanie.

@Mistrz Gry

Płomień, który początkowo uniemożliwiał lamparcicy dostrzeżenie z kim ma doczynienia, po chwili stał się dużo mniej intensywny przez co kocica w końcu dowiedziała się któż to przed nią stoi. Staruszek? Zdziwiła się nieco. Spodziewała się spotkać tu każdego ale nie kogoś w takim wieku. Jak on sobie sam radził? Przecież mając tyle lat (ciekawe ile dokładnie) powinno się odpoczywać i przede wszystkim, mieć należytą opiekę a nie mieszkać w miejscu tak niedostępnym jak góry. Centkowana trochę tego nie rozumiała. Nie było jej jednak dane się nad tym wszystkim dłużej zastanowić gdyż po chwili dostrzegła iż nieznajomy samiec coś do niej mówi. No ładnie... znowu się zaczyna Mruknęła w myślach. Lecz nie dając tego po sobie poznać, uśmiechnęła się szeroko i odczytawszy co zostało powiedziane, podeszła nieco bliżej. Nie wiedziała za bardzo jak zareagować na tak szybko postawione pytanie, toteż poczyniła to co zwykle podczas pierwszego spotkania. Mianowicie pochwyciła swe uszy i pokiwała głową po czym zrobiła dokładnie samo, tyle że tym razem zakrywając swe usta. Oczywiście nie mogła być pewna czy ,,Pan tajemniczy,, zrozumie co ma oznaczać to całe przedstawienie, ale przynajmniej miała taką nadzieję. Jednak jak było naprawdę? Pewnie zaraz się okaże...

@Mistrz Gry

Jak się okazało, lamparcica była już tak wyćwiczona w odpowiedzi na podobne pytania iż jej "rozmówca" bardzo szybko zrozumiał co oznaczały gesty jakie wykonała. No chyba, że po prostu stary lew był na tyle bystry? Cóż, niezależnie jak było naprawdę to udało się. Tak więc centkowana skupiła się na dalszym rozwoju wydarzeń, które swoją drogą potoczyły się dość szybko. Mianowicie już po chwili mieszkaniec groty poprosił ją by podeszła bliżej. Toteż nie wyczuwając żadnych złych zamiarów, przybliżyła się do niego i patrząc prosto w oczy, przysiadła na kamiennej posadzce. Nie to, że chciała wyczytać jego myśli, interesowało ją po prostu co tak naprawdę od niej chciał. Hmm... No i co takiego widzisz? Odparła w myślach, nie kojarząc iż może on być szamanem i chcieć pochylić się nad jej dolegliwością.

@Mistrz Gry

Cóż, może i faktycznie lata praktyki sprawiały iż wszystko co pokazywała lamparcica było łatwe do zrozumienia? Albo po prostu dotychczas natrafiła osobniki na tyle inteligentne, że nie było to dla nich problemem? Odpowiedzi mogło być wiele. Jednak dla niej samej liczyło się teraz to iż i jej obecny rozmówca zrozumiał co miała na myśli. Toteż gdy do niej się zbliżył, nie zaprotestowała na jego poczynania a rozluźniona pozwalała mu na wykonanie tego co uważał za słuszne. W końcu sama jako medyczka doskonale wiedziała, że aby komuś pomóc trzeba dowiedzieć się z czym ma się do czynienia.
I kiedy już skończył się ten cały przegląd jej łepetyny, nagle szaman wyskoczył z kolejnym pytaniem, którym dosyć zaskoczył centkowaną. Skąd wiesz, że to potrafię? Odparła w myślach. Oczywiście, owe zapytanie mogło być zupełnie przypadkowe ale coś musiało skłonić staruszka by to przypuszczał. Wszystko to wydawało się Tao niezwykle ale było prawdą. Dlatego też szybko pokiwała głową na potwierdzenie i obserwując jego ruch łapy, wysunęła jedną ze swoich kończyn by odebrać od niego drewnianą tabliczkę. Wszak domyślała się iż będzie ona jej potrzebna do komunikacji się z nim.

@Mistrz Gry