Król Lew PBF

Polowanie na surykatkę
Pustynia
Poranek

Po nieudanym polowaniu z Tamu poprzedniego wieczora musiała pójść spać z pustym brzuchem. Obudziła się przed wschodem słońca i zdecydowała, że musi znów wyruszyć na polowanie. Tamu już odszedł, ale to nic. Samotne życie na pustyni przyzwyczaiło ją także do sametnego polowania.
Jasmin wróciła w miejsce, gdzie wczoraj z Tamu znaleźli norki surykatek. Położyła się za niską wydmą i obserwowała czy pojawi się jakiś zwierzak. Wraz z nastaniem poranka surykatki chowały się do swoich nor, by przeczekać w nich największy upał. Liczyła jednak, że o tej porze uda jej się jeszcze jakąś wypatrzeć.

(automatyczny sukces na tropienie)

Czekała, podczas gdy Ra wtaczał słoneczny dysk coraz wyżej ponad piaski pustyni. Schyliła głowę i odmówiła cichą modlitwę do bóstwa, by za jego łaską polowanie się powiodło. Chwila modlitwy napełniła ją nadzieją i na chwilę zapomniała o dokuczliwym głodzie. Skupiła się wyłącznie na obserwowaniu zwierzyny. Jej cierpliwość odniosła skutek. W pobliżu jednej z nor zauważyła surykatkę. Wyglądała na dość tluściutką. Może to ta sama, która wczoraj uciekła od Tamu? Odruchowo spojrzała w bok, ale lwa oczywiście tu nie było. Skarciła samą siebie w myślach za rozpraszanie się i ponownie utkwiła wzrok w surykatce. Przyglądała się jak ta się porusza, próbowała przewidzieć w którą stronę pójdzie. Najważniejsze to żeby jej nie spłoszyć. Zwierzątko stanęło na dwie łapki i zaczęło czujnie nasłuchiwać. Jasmin widziała jednak, że surykatka przestraszyła się sylwetek przelatujących właśnie ptaków. To dobrze, bo zwierzątko wpatrzone w niebo nie będzie spodziewało się ataku od drugiej strony.

(dokładna obserwacja)

Surykatka nadal wpatrywała się w niebo. Jasmin sądziła, że to Horus wysłuchawszy jej modlitwy przysłał ptaki, by krążyły po niebie. Kiedy zwierzątko patrzyło w drugą stronę, lwica powolutku zaczęła się do niego skradać. Ziemia pod jej łapami była sucha, bez roślinności, która mogłaby szeleścić i zdradzić jej obecność. Bezszelestnie podkradła się do surykatki niemal na odległość wyciągniętej łapy. Wyczekiwała teraz na właściwy moment by zaatakować ją z zaskoczenia.

(automatyczny sukces w tropieniu)

Nadszedł ten moment. Jasmin zastygła w bezruchu, by po kilku uderzeniach serca skoczyć przednimi łapami na surykatkę.
Waleczność 45 +10 za obserwację
Pisk zwierzaka spłoszył ptaki, które w popłochu odleciały. Lwica przygniotła łapami surykatkę. Ta próbowała się szarpać i wyrywać, drapiąc przy tym łapy lwicy. Jasmin jednak nie zamierzała wypuścić zdobyczy.

Surykatka -19HP (14 z waleczności + 5 z obserwacji) pozostało 21HP

Zwierzątko wciąż się szarpało, wygrzebując w ten sposób coraz głębszy dołek w piasku. Jeszcze trochę i surykatka jej ucieknie. Jasmin musiała ją na moment wypuścić z łap i spróbować schwytać w zęby.
O nie! W chwili gdy tylko Jasmin poluzowała nieco chwyt, surykatka natychmiast wyślizgnęła się spod jej łap. Sypki piasek był w tym momencie sprzymierzeńcem ofiary, ale lwica nie pozwoli jej uciec.

(tura 1/3)

Surykatka rzuciła się do ucieczki. Jasmin momentalnie wyskoczyła, by ponownie przygwoździć ofiarę łapami.
-Aha! Mam cię! - wykrzyknęła z radością. Tym razem poczuła trzask łamanych kosteczek. Surykatka jednak nadal próbowała się wyrwać. Przebierała łapkami, próbując zagrzebać się pod ziemię.

Surykatka -19HP, pozostało 2HP

(tura 2/3)

To była ostatnia szansa. Jeszcze chwila, a surykatka zakopie się pod ziemią i zniknie w jednym z niekończących się podziemnych tuneli. A wtedy lwica dalej będzie głodna. Teraz musiała być naprawdę uważna. Łapami nadal przytrzymywała surykatkę, a podczas gdy ta się szarpała, spróbowała capnąć ją zębami i skręcić kark.
Złapała głowę surykatki w zęby i pociągnęła, aż usłyszała chrupnięcie. Nareszcie zwierzak przestał się ruszać. Jasmin mogła wreszcie spożyć posiłek.
- Dziękuję ci panie nieba - powiedziała do Horusa, którego opiekę czuła nad sobą. Teraz mogła zająć się jedzeniem.

Surykatka -2HP

(tura 3/3)
Koniec