Król Lew PBF

Polowanie na ryby
Bagna
Poranek

Po nieudanym polowaniu na zebrę Jasmin wyruszyła ponownie na poszukiwanie zwierzyny. Ostatnio zawiodła całkowicie i musiała wrócić do Ui z pustymi łapami. To się nie może powtórzyć. Na sawannie nie napotkała żadnej zwierzyny, więc łapy powiodły ją aż na skraj bagien. Gdzieś przecież te wszystkie zwierzęta muszą się ukrywać. Oby tylko nie natrafić na krokodyla.

@Davu

Davu po odejściu z Lwiej Ziemi gdzie odprowadził Mjingę, miał zamiar kierować się w stronę dżungli, ale wpierw postanowił zatrzymać się na mały posiłek.
Czekała go długa droga przez pustynie, a tam raczej nie znajdzie swoich uwielbianych ryb.
Najbezpieczniej łapać je było nad rzeką, bo jest tam czysto i przejrzyście, nie złapiesz żadnej choroby, ani nie wbije ci się nic w łapę pod wodą.
Bezgrzywy jednak był zbyt leniwy, żeby trudzić się z łapaniem szybkich rzecznych ryb i bieganiem dookoła, tym sposobem trafił więc na bagna, gdzie woda stała w miejscu i latwiej było wypatrzeć przez to w niej ruch, no i poza tym największe ryby widział w stojącej wodzie!
Oderwał spruchniałą gałąź i wrzucił ją na płyciznę, żeby upewnić się, że nie ma tam krokodyli, po czym wszedł powoli zanurzając wszystkie cztery łapy.

Ostrożnie weszła do płytkiej wody i powoli zaczęła brodzić pomiędzy wyrastającymi z wody drzewami. Po chwili zauważyła lwa, który wyraźnie także próbował coś złowić.
- Cześć, jestem Jasmin. - przedstawiła się nieznajomemu. Ostatnio coraz pewniej czuła się polując z innymi osobnikami, nawet jeśli ich nie znała.
- Masz jakiś sprawdzony sposób na łowienie ryb? Ja robię to pierwszy raz. - przyznała. Jednocześnie wpatrywała się w taflę wody, próbując wypatrzeć jakiś ruch w wodzie.
Rzut na percepcję Nie zauważyła niczego w mętnej wodzie, ale może niewłaściwie się za to zabierała.

@Davu

Odwrócił się w stronę nieznajomego głosu, gdzie ujrzał jasną, nieznajomą mu lwice.
- Davu. - Przedstawił się krótko z uśmiechem.
Najwyraźniej była tu z tego samego powodu, co go ucieszyło, bo jednak polowanie w grupie jest zawsze łatwiejsze i ciekawsze, no i nie musisz myśleć co powiedzieć, bo trzeba być cicho.
- Zdarza mi się często je łapać, zwykle wrzucam do wody coś podobnego do ich jedzenia i przypływają, żeby to sprawdzić. - Zerwał najbliższego liścia którego pazurami pociachał na malutkie elementy i położył je na tafli wody niedaleko siebie.



Udało mu się wypatrzeć parę średniej wielkości ryb płynących w ich stronę, jednak były one czujne, więc tylko wskazał na nie głową do jasnej i zastygł w miejscu, żeby ich nie spłoszyć.

Po ostatnim polowaniu wyciągnęła nauczkę i zamierzała złowić własną zdobycz. Jeśli miała odejść z niczym, nie chciała przynajmniej czuć, że komuś zawadza. Idąc za śladem Davu wzięła liść i porwała go na małe kawałeczki. Stanęła bez ruchu i czekała, czy teraz uda jej się wypatrzeć rybę.
Rzut na percepcję Wciąż nic. Chyba metoda na liście nie działała. Albo to dlatego, że nic nie widziała w tej wodzie.
- A jak zobaczyć gdzie jest ryba? Ta woda jest tak mętna, że nie widać dna. - zapytała Davu o kolejną radę.

Jego metody najwyraźniej nie sprawdzały się u nowopoznanej lwicy, postanowił użyć kreatywności i wymyślić nową metodę specjalnie pod nią.
- Hmm... a może przez to, że masz jaśniejsze futro widzą cie w wodzie? Może jak staniesz na czymś, kamieniu lub wywalonym drzewie, to ryby będą cie widzieć gorzej, a ty je lepiej? - Zaproponował, choć sam tego nigdy nie próbował, bo stojąc w wodzie był na tyle blisko ofiary, że mógł ją praktycznie złapać od razu w pysk, a zeskakując skądś będzie je łatwiej przestraszyć, no ale nie zaszkodzi spróbować?
- Musisz dobrze przyjrzeć się samej tafli, gdy ryba podpływa na powierzchnię widać jak woda się delikatnie rusza i też są co jakiś czas bąbelki. - Zarzucił kolejną poradę, mając nadzieję, że to w jakiś sposób jej pomoże, po czym sam zabrał się do pracy.
Ryby które wcześniej wypatrzył nadal o dziwo tu były, mimo tego, że nie zachowali zupełnej ciszy, co było sporym szczęściem.
Skupił się na jednej z nich, która wyglądała na największą - przynajmniej na tyle ile mógł zobaczyć, bo woda była bardzo mętna.
Bezgrzywy samiec widział praktycznie sam jej grzbiet i płetwę grzbietową zaraz pod powierzchnią, schowana była pod korzeniem jednego z drzew wyrastających z wody. Zastanawiał się, czy byłby w stanie ją dosięgnąć bez stawiania dodatkowych kroków, jednak był do tego zmuszony przez odległość.
Po dłuższej obserwacji ofiary i przemyśleniu w którą ta może ruszyć, wykonał jeden, jak największy krok, starając się nie zmącić błota przelewającego się pod jego opuszkami jeszcze bardziej niż już był zmącony.
Ryba była ciemna, szaro brązowa. Kojarzył ten rodzaj, jednak nazw ryb nie znał, bo jaki inny lew tak często łapie ryby, żeby mu to było potrzebne? Chyba sam będzie musiał jakieś nazwy wymyślić.
Położył uszy po sobie i zniżył się, tak, że jego brzuch prawie dotykał wody, po czym wybił się i skoczył w stronę ofiary.



Udało mu się doskoczyć do ofiary i przygnieść ją pazurami do dna, wbijając je przy tym w jej bok. Teraz gdy ryba była zdezorientowana i zraniona, wystarczyłoby ją złapać w pysk i dobić.

Davu na pewno miał rację. Jej piaskowe futro doskonale sprawdzało się na pustyni i trudno było ją dostrzec. Tutaj jej wygląd całkowicie odstawał od otoczenia. Ciemne futro Davu łatwiej wtapiało się w kolor drzew i wody. Idąc za radą samca położyła się na pniu i wystawiła nad wodę tylko łeb. Następnie przyglądała się powierzchni wody, wypatrując bąbelków albo ruchu.
Rzut na percepcję Widziała liście na powierzchni wody, kawałki patyków, ale absolutnie nic, co by wyglądało na rybę. Chyba rybołóstwo nie było dla niej. Wychowana na pustyni widocznie nie miała odpowiednich umiejętności do polowania w wodzie. Patrzyła z podziwem jak Davu rzucił się na ofiarę. On nie miał żadnych trudności z upolowaniem ryby. Siedziała więc cicho żeby nie przeszkadzać i nie spłoszyć jego ofiary.

Nawet nie zauważył nieudanych prób towarzyszki, bo był zbyt skupiony na swojej własnej rybie, która jeszcze była żywa, a to niedopuszczalne.
Złapał powietrza i włożył pysk pod wodę, żeby chwycić zwierzynę zębami za głowę i pociągnąć, aby ją oderwać.


A już się bał, że ryba wyślizgnię się i ośmieszy się przed jasną, kiedy dopiero co mówił, że ma doświadczenie.
Na szczęście jednak udało się, wyjął więc kolacje z pod wody i z całym zamoczonym pyskiem położył truchło na pnia, gdzie rozerwał je na dwie, w miarę równe części.
- To za starania. - Rzucił jedną część w stronę niebieskookiej.
- Kiedyś napewno Ci się uda. - Dodał z uśmiechem, po czym złapał delikatnie swoją porcje w pysk, tak aby jej zbytnio nie rozgnieść, bo może jeszcze coś z niej pozyskać.

//dzielimy się itemkami na pół

Widząc jak Davu nurkuje pod wodę pisnęła i zakryła szybko łapą pysk. Przestraszyła się, że krokodyl wciągnął lwa pod wodę. Na szczęście ten szybko się wynurzył i to ze zdobyczą w zębach. Jej oczy przepełnione były podziwem dla wyczynów Davu.
- Nie mogę tego wziąć, tylko ci zawadzałam. - powiedziała. Wstydziła się tego, że ponownie zawiodła. Musiała przeceniać swoje umiejętności. A może umiejętności zdobyte na pustyni były po prostu nieprzydatne w innych częściach krainy.
- Pójdę już. - powiedziała pospiesznie i cofnęła się od pnia. Nie chciała przyjmować od obcego darowizny. Sama upoluje coś dla siebie i Ui.
- Do zobaczenia. - rzuciła, nie patrząc w oczy Davu i odwróciła się, by zniknąć pośród drzew.

ZT

@Mistrz Gry prosimy o ocenę polowania