Król Lew PBF

Młode lwy, a lwice to już szczególnie mają tą charakterystyczną cechę, że muszą na własne oczy zbadać każdy zakątek i udać się w każde miejsce. Oczywiste więc, że Ven nie miała zamiaru siedzieć bezczynnie na Lwiej Skale, lecz zamierzała ruszyć na spotkanie przygody. Jej celem na dziś był Las, który znajdował się na terenie stada.
Był ciepły, słoneczny dzień a śpiew ptaków umilał spacer wśród drzew. Ciekawe, co planowała dziś robić lwiczka?

@Ventruma

Ventruma przechadzała się spokojnie już od dłuższego czasu mając nadzieje zrobić coś ciekawego, gdyż nie sądziła, że przez zakazy Tiba będzie tak nudno. Chodziła tak długo, że musiała zrobić to, co robi każdy lew. Coś zjeść. Wyszukiwała czegoś łatwego, ale nic nie było. No to szła dalej mając nadzieję, że coś spotka. Szurała łapami o ziemie zmęczona marszem, ale otuchy dawał jej motylek. Las cały śpiewał wiatrem, ale głośno nie było. Już od dawna chciała tu przyjść, bo ten las już z daleka wskazywał, że ma w sobie coś ciekawszego niż drzewa. Padło na kamień. Z zaciekawieniem chlasnęła go łapą i się potoczył, ale pod nim nic nie było. No to szła dalej. Widziała w lesie ruch, ale jakoś nie pomyślała o zastanowieniu się co to jest. Ziemia była gorąca, więc zatrzymała się, by się napić z małej, ale głębokiej kałuży. Po zaspokojenia pragnienia rozciągnęła się i zaczęła się rozglądać.

Test percepcji

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
83, 63, 48

0 sukcesów

Ven zauważyła ptaka siedzącego na korzeniu przy ziemi. Idealny łup. Schyliła się jak najniżej ziemi, i skradała się do niego. Gdy była bardzo blisko położyła się nisko, obserwując co robi ptak, by znaleźć odpowiedni moment. Może mogła wyczuć coś lepszego i większego, ale przez ten lekki powiew zapachy się zacierały, to padło na wzrok. Jej kłaczki na głowie hibotały się od jednej do drugiej. Patrzyła uważnie jak szaro-niebieski ptak się rozgląda za kornikami czyhającymi w starym ptaku. Ptak zobaczył coś pełzającego pod korą i szybko to zjadł. To nie mówiło dobrze, bo mógł odlecieć, gdy był już najedzony, ale Ven nie straciła nadziei i czekała. W okół były ładne paprocie na których w tej porze roku były jaja motyli. Ven miała chłodno pod łapami. Mogło tam być pod wodą źródło. Ptak jednak nie odleciał. Szukał dalej pokarmu, więc Ven podeszła bliżej.

Ven zawiedziona ruszyła dalej mijając tylko drzewa, drzewa i drzewa. W końcu zauważyła łąkę. Rozglądała się, tropiąc zwierzynę. Miała nadzieję, znaleźć coś większego niż ptak. Położyła się w trawie rozglądając się. Ciągle nic nie widziała, ale miała nadzieję. Po długim oczekiwaniu położyła się na plecach bez nadziei. No cóż, dziś będzie głodna. Weszła między drzewa gdzie był cień

Test percepcji

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
54, 3, 79

1 sukces

Postanowiła zmienić taktykę. Szła nie ścieżką, lecz lasem. Stąpała bardzo cicho. Wpatrywała się uważnie i rozglądała na około. Postanowiła upolować coś mniejszego, jak bóbr czy jakaś nawet mysz. W tym celu szła nisko ziemi, by lepiej je wypatrzeć. Zaglądała w każdą napotkaną norę. Może teraz jej się poszczęści.

Test percepcji

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
3, 48, 8

2 sukcesy

Ułożyła się trochę z boku norki, tak by gryzoń jej nie zauważył, ale bardzo blisko. Czekała na odpowiedni moment. Jeśli Mysz podeszła bliżej wyjścia z nory, Ven spróbowała wyskoczyć tak, by złapać Mysz w łapki, a następnie szybko przytrzymać pyskiem.
Jeśli nie miała zamiaru wyjść, Ven spróbowała szybkim ruchem wyciągnąć ją pazurami. Ven najpewniej nie od razu by zabiła myszkę, jakby ją złapała, a by się zachwycała tam, że się jej udało.
Test zręczności

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
52, 38, 25

2 sukcesy