Król Lew PBF

Rzeka Królów, biorąca swój początek w górach Kościanego Szczytu, jest miejscem gdzie wiele zwierząt zażywa odpoczynku w upalne dni. Leniwie płynąca woda ochładza powietrze, sprawiając że gorąc mniej daje się we znaki. Mimo jednak że rzeka sprawia wrażenie spokojnej i powolnej, jej dno jest głębokie więc pływanie w niej może się źle skończyć.
Okolica była opustoszała, lecz nie ulegało wątpliwości, że wkrótce jakieś zwierzęta nadejdą by ugasić pragnienie w chłodnej wodzie.

@Maisha

Maisha truchtała po wybrzeżu idąc do rzeki. Miała ochotę popływać, w końcu dzień był upalny. Była dobrą pływaczką, ale nie zamierzała wchodzić głęboko. Wystarczyłoby jej potaplanie się i lekkie ochłodzenie. Wybierając miejsce do kąpieli młoda lwica rozglądała się za piaszczystym kawałkiem w którym dno przy brzegu byłoby widoczne. Znalazła takie miejsce choć nieco dalej płycizna nagle się urywała. Maisha uważała więc, by trzymać się brzegu. Łapy lwicy zanurzyły się po kostki po czym Maisha położyła się przy brzegu. Jak dobrze... po chwili wstała i zaczęła pić by potem zacząć brodzić w wodzie po kolana. Od małego lubiła kąpiele. Dodatkowo ta cisza i spokój...

Młoda chodziła w wodzie ciesząc się ochłodzeniem. Nagle pod nogą przepłyneła jej rybka. O, I następna. Mimo że Maisha była dorosła, to jednak jej umysł był nie do końca dojrzały. Zrobiła więc to, co musiała. Skoczyła za rybą. Przewidywalnie, ta zdołała uciec, jednak to nie zniechęciło lwicy, która ze śmiechem już łapała następną.

Test zręczności (modyfikator -15, ponieważ poruszanie się w lwa wodzie jest trudniejsze, za to rybki świetnie sobie radzą)

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
100, 51, 47

0 sukcesów

Uszy lwiczki same położyły się do tyłu gdy woda ochlapała jej pysk.Zmarszczyła go lecz po chwili uśmiechnęła się widząc jak całe stadko odpływa. Chlapnęła im tylko na odchodne po czym bryknęła jeszcze bardziej rozchlapując wodę. Jak jej tego brakowało! Jej rodzice zawsze zabraniali się bawić. Byli na to zbyt ,,odpowiedzialni". A teraz. Wolność! Zamachnęła się i straciła równowagę. Runęła no wody i zaśmiała się już w niej zostając. Przecież przy brzegu nie było zbyt głęboko. Trochę dopadła ją nostalgia i lwiczka leżała myśląc o przeszłości i przyszłości.

Lwica całkowicie pogrążyła się we wspomnieniach. Wspominała rodzeństwo I rodziców. Ich wszystkich których miała już nie zobaczyć. A trudno. Niech se strzelą baranka w baobab. Pierdzielić to. Spojrzała na łapy I w pierwszym odruchu chciała sie zerwać, gdy zobaczyła jak wokół kłębią sie małe stworzonka. Ale były urocze I Maisha bardzo starała sie nie drgnąć aby ich nie przestraszyć. Były naprawdę śliczne.

Jak ślicznie! Te łuski! Te kolory! I te malutkie pyszczki trącające jej ...
-AŁ!!! AŁAŁAŁA!- krzyknęła lwiczka podrywając się I odruchowo bijąc w wodę łapą. Wyskoczyła jak oparzona z wody I wybiegła na brzeg. Tam dalej ałałajając spojrzała na swój ogon. Ryba trzymała sie jej ogona! Lwiczka z paniką zaczęła skakać w kółko próbując zrzucić rybkę. Kłapała również zebami próbując ja jakoś zdjąć