Król Lew PBF

Akcja ma na celu potwierdzenie umiejętności medycznych. Możesz zbierać zioła do wykorzystania w jej trakcie.

Pustkowia, gdzie jedyne żywe jeszcze rośliny są kolczaste i skarlałe, to nie nazbyt przyjemne miejsce dla roślinożerców. Z powodu braku pożywienia a także niepokojącej aury roztaczającej się nad okolicą, nieliczni decydują się przebywać tu dłużej niż wymaga tego pokonanie drogi, by dostać się go granic jałowych ziem. W ciszy spowijającej pustkowie jedynym dźwiękiem był stukot jelenich kopyt na luźnych kamieniach.

@Firkraag

Jałowe pustkowia, suche podłoże, liczne kamienie żądnej żywej duszy w pobliżu. Jeleń wkroczył na ziemie zapomniane przez samych bogów. Nie był nawet w stanie zliczyć ile to wschodów słońca upłynęło odkąd przemierzał ten skrawek. Suche pędy i korzenie roślin choć nie do końca apetyczne musiały mu w zupełności wystarczyć. Poruszył energicznie łbem na boki strzepując z siebie pył i kurz. Nachylił się ku jednej z roślin z rodziny aloesowatych. Skubał łapczywie soczystą roślinę uzupełniając braki w wodzie.

Długo się nie popasł, roślin ta kraina poskąpiła. Rozejrzał się uważnie dookoła poszukując wzrokiem przydatnej aczkolwiek niejadalnej rośliny choć znalazłby dla niej zastosowanie.
Jako roślinożerca znał dużo więcej zieleniny niż drapieżniki i padlinożercy. Od małego uczono go, które są jadalne, smaczne i pożywne, od których nadmiaru rozboli brzuch a jakich dotykać nie wolno. Postąpił kilka kroków w kierunku wystawionej czujki, której jeszcze nie dostrzegł a potem skręcił bardziej na zachód. Nie zamierzał marnować czasu na tych pustkowiach, dłużej niż to konieczne.

Nie znalazł żadnych krzaków ale poruszające się coś na horyzoncie w liczbie mnogiej przykuło jego wzrok. Zmarszczył brwi przyglądając się temu napuszonemu pochodowi szakalowych wypierdków dokładnie w liczbie sztuk trzech. Odwrócił się w ich stronę i tupnął racicą parę razy w ziemie po czym delikatnie pochylił łeb w dół prezentując swoje okazałe poroże.
- Radze wam zawrócić jeśli nie chcecie bym poprzebijał wasze ciała i rozwlekł wasze flaki po okolicy. -Nie certolił się ani nie silił na żadne uprzejmości. Nie widział potrzeby by wdawać się w jakieś długie konwersacje z okolicznym pospólstwem. Firkraag za długo żył na tym padole by spłoszyć się i uciekać przed byle jakim zagrożeniem co czyniła większa cześć roślinożerców.

Myślał, że będzie miał do czynienia z idiotami i takim trzeba będzie pokazać gdzie ich miejsce. Sapnął ciężko buchając ciepłą parą z nozdrzy gdy pierwszy odezwał się szczyl. Nawet nie chciałby go wysłuchać zamierzał ruszyć z kopyta by rozpędzić zbiorowisko. Przystopowała go jednak starowinka, która strzeliła takim tekstem, że potrzebował chwili by dotarł do niego sens tych słów. Gwiazdy, parsknął. Dobre sobie nie spuszczając ich z wzroku ale starając się również ogarnąć raz jeszcze okolicę. To jakiś słaby żart, który ma na celu odwrócić jego uwagę by reszta pchlarzy się rzuciła na niego. Jednak zdawać się mogło, że byli tu sami.
- Babcia się pomyliła. Nie pomagam z dobroci serca, a zwłaszcza miesojadom. -Wyprostował się bardziej a potem rzucił sarkastycznym głosem. -Szkoda, że tego gwiazdy ci już nie powiedziały.