Król Lew PBF

Tego poranka wybrała się na dłuższy spacer. Swoje łapy kierowała w stronę Lwiej Ziemi. Nie myślała o przekroczeniu jej granic, ale zbliżenie się do terenów sąsiednich powinno dać jej odpowiedni ogląd w sprawach jakie miała zamiar zbadać. Interesowało ją, czy okolica nadal kwitnie życiem. Liczyła też na to, że uda jej się chociażby dosłyszeć jakichś ryków, które świadczyłyby o aktualnym stanie Lwioziemców.
Po przekroczeniu rzeki ucięła sobie krótką przerwę. Zasiadła pod niewielkim ciernistym krzewem i zaczęła wylizywać futro, przy okazji susząc je w promieniach słońca. Póki co nic, nikogo i niczego nie miała okazji się dowiedzieć.

Czas relaksu i wyciszenia umysłu przerwał Szkarłatnej dziwny odgłos. W tym momencie wiedziała już, że w pobliżu znajduje się inny kotowaty. Uniosła uszy i nasłuchiwała dalej, nie zdradzając jednak swojej mizernej aczkolwiek nadal, kryjówki. Wiatr upewnił ją iż dany osobnik jest tutaj samotnym gościem. Podniosła się na równe łapy i skierowała za wonią w stronę pobliskiego drzewa. Swoją drogą już widziała to co poczuła, a mianowicie młodo wyglądającą lwicę, która zajadała małą mysz.
- Najesz się czymś tak małym? - zapytała, poprzedzając to teatralnym odchrząknięciem.

Odpowiedź zielonookiej lwicy nieco ją zaskoczyła, ale mimo to nie okazała po sobie agresji, więc Lyanna mogła czuć się spokojna. Może samica, którą miała przed sobą obawiała się jej osoby? To wszystko wyglądało aktualnie bardzo dziwnie i zagadkowo. Szkarłatna spojrzała na nią z lekkim zdziwieniem.
- Nie, nie jestem z Lwiej Ziemi. - odpowiedziała jej pewnie i dość szybko, zaraz po usłyszeniu pytania.
Kolejne pytanko sprawiło, że królowa niemal nie wybuchnęła śmiechem.
- Mogłabym zapytać ciebie dokładnie o to samo. - rzekła - To wolne ziemie i każdy może tu przebywać panienko. - dodała po chwili mniej przyjaznym tonem głosu.

Lęk i niepewność jaka zasiała się w mimice ciała oraz ślepiach młodszej lwicy mogły oznaczać tylko o jej bojaźliwości wobec potencjalnej potyczki, do której i tak Lyanna nie zamierzała ukierunkowywać tego spotkania. Mimo iż miała doświadczenia w pojedynkach widziała w stojącej przed nią samicy sporo potencjału, który po prostu ukrywany jest przez psychikę i podejście do życia, a być może jak zaczęła też podejrzewać charakter stada do którego należy. Niewątpliwie po jej słowach i reakcjach mogła podejrzewać iż pochodzi z Lwiej Ziemi. Przesłanki były na tyle jasne, że Szkarłatna zapisała sobie w pamięci ową kocicę jako przeciętnego przedstawiciela grzejących kuperki na najlepszym w krainie terytorium. Od zawsze wmawiano Lyannie, że ich sąsiedzi to ciepłe kluchy nie znające bólu, głodu i trudów życia...
- Samotne podróżowanie jest domeną ambitnych samców, a ja raczej do nich nie należę? - udzieliła jej odpowiedzi, lecz nie w prost, nie dosłownie.
W dalszym ciągu jednak piaskowa nie wydawała się czuć w towarzystwie starszej na tyle pewnie, by okiełznać obawę i złe przeczucia. To jedynie ugruntowywało opinię liderki Szkarłatnych Grzyw na temat ich głównego wroga. Przez myśl aż przyszło jej niedowierzanie... jakim cudem takie potulne istotki nadal panują nad takim terenem? Dlaczego Zła Ziemia, która była twarda i silna nigdy nie wytoczyła im otwartej wojny? To wszystko wydawało się nie mieć odpowiedzi.

//mało, ale nic nie wymyśle

-Rozumiem... w takim razie..-Powiedziała przeciągając ostatnie słowo i zastanawiając się co można jeszcze powiedzieć.
-Dziwna sytuacja, ale przypomniało mi się, że muszę już gdzieś iść.-Powiedziała i szybkim krokiem zaczęła iść w inną stronę. Skoro lwica miała stado i nie zamierzała powiedzieć co tu robi, oraz... wygląda trochę straszno, to znaczy, że na pewno coś knuje. Musi iść zawiadomić Tiba! Albo zapomnieć o tym i błagać o litość... zawiadomić Tiba! Pewnie to jakiś szpieg...

Gdy tylko Ventruma powiedziała od tym, że musi iść Szkarłatna uaktywniła się. Nie pozwoli tej panience od tak zwiać sobie na stadne tereny, mogłaby tylko rozsiać tam zamęt i zagrozić tym samym nieskalanej jeszcze zbyt mocno reputacji Lyanny. Ruszyła więc energicznie, odcinając jej drogę własnym ciałem.
- Nigdzie się nie wybierasz, poświęcisz mi jeszcze chwilkę. Chyba rozmawia się nam dość przyjemnie, prawda? - powiedziała swoim tajemniczym głosem, któremu towarzyszyło złośliwe spojrzenie księżycowych oczu.

-Tak.. przyjemnie.-Powiedziała lekko wystraszona i cofnęła się na swoje wcześniejsze miejsce po czym usiadła. Wzięła oddech i postanowiła nabrać trochę pewności siebie.
-W takim razie, skoro już postanowiłaś mnie zatrzymać, o czym tak bardzo chcesz porozmawiać?-Zapytała czekając, aż lwica wymyśli coś sensownego, bo najpewniej takowego powodu nie miała.
-Z twoich wypowiedzi wynika, że należysz do jakiegoś stada. Uraczysz mnie chodź informacją jakiego, żebym wiedziała z kim rozmawiam?-Mówiła pewnie, chodź w głębi duszy trochę się bała kremowo-żółtej lwicy. Była taka.. ostra. Było to po niej widać. Może Ven spróbuje jakoś dowiedzieć się czegoś więcej, zamiast sama tylko rozdawać cenne informacje. Dopyta się paru rzeczy i wróci do wcześniejszego zajęcia-ulotnienia się.