Król Lew PBF

Wracając z akcji ratunkowej Tib zarządził postój pod Drzewem Życia. Korzystając z chwili przerwy Kanclerz przysiadł na jednej z skał i zwiesił swój wzrok na potężnym drzewiszczu. Jego myśli natomiast krążyły wokół ostatnich wydarzeń. Czy było to tylko przypadkowe zajście a może miało jakiś z wiązek z tym co się ostatnio działo w krainie? Tyle pytań, tyle niewiadomych a tak mało wskazówek. Niezależnie od tego z czym przyjdzie im się zmierzyć, trzeba było wzmocnić stado i przygotować lwioziemców na najgorsze.

Than postanowił, że ten moment będzie najlepszy, żeby pogadać z Tibem.
Podszedł więc do niego i usiadł naprzeciwko niego w odległości dwóch metrów. - Tib mam do ciebie dwie sprawy.

Słysząc czyjeś kroki Tib powrócił myślami na ziemię. Widząc, że należą one do Thanatosa, Tib poslał gwardziście szeroki uśmiech a na jego pytanie skinął łbem.
-Jasne Than możesz mówić śmiało. Co to za sprawy?- zapytał.
Kanclerz domyślał się, że jedna z nich może dotyczyć Nilimy. Czyżby przyjaciel postanowił zapytać go o radę? Ta myśl mocno połechtała tibowe ego.Treści drugiej nie był w tanie na razie odgadnąć.

Chodzi o Nilime. Rozmawiałem z nią już ale nie wiem co zrobić. Z jednej strony fajnie, że nie jest taka jak inne w jej wieku i tak interesuje się światem, ale z drugiej ma dziwne pomysły i czasami zachowuje się nieodpowiednio. Najlepszym przykładem jest ten kiedy podczas ostatniego spotkania weszła obok na Lwią Skałe i usiadła obok ciebie. - popatrzył w dół i posmutniał. - A najbardziej smuci mnie to, że woli spędzać czas z tobą niż ze mną.
Po chwili dodał. - Ja wiem, że ona na początku spędziła dużo czasu z tobą, bo jeszcze wtedy nie wiedzieliśmy, że to moja córka.
Milczał przez dłuższą chwile.
Ja już nie wiem co mam robić... chyba próbowałem wszystkiego na co mogłem wpaść.

Tib skinął Thanowi łbem po czym wysłuchał co lew ma mu do powiedzenia. Dobrze się stało, że brązowy z tym do niego przyszedł, bo oznaczało to, że rzeczywiście zależało mu na córce.
-A próbowałeś z nią rozmawiać o tym czego ona by od ciebie oczekiwała? - zapytał.
-Wtedy na Skale Nil nie zrobiła nic złego, w końcu na Lwiej Ziemi nie będzie już miejsca na zapatrzonych w siebie monarchów. Obecność Nilimy doskonale oddawała ducha tych zmian, bo odtąd wszyscy jesteśmy równi. Nie powinieneś jej stamtąd zabierać Than- dodał, kręcą przy tym łbem.
-Myślę, że to dlatego, że mnie traktuje bardziej jak swojego przyjaciela niż opiekuna. Próbowałeś się z nią zaprzyjaźnić? Podejść do niej jak kolega a nie jak opiekun?

Than wysłuchał wszystkiego co powiedział Tib po czym opuścił łeb i popatrzył w ziemię chwile się zastawił. Doszedł do wniosku, że rzeczywiście źle podszedł do Nilimy. Powinien spróbować zrobić to co podpowiedział mu przyjaciel.
Nagle Thanatosa oświeciło... a może dobrym pomysłem byłoby wzięcie córki na polowanie.
Powiem Ci szczerze, że nie podszedłem do niej w takie sposób o jakim mówisz. W takim razie zrobię tak następnym razem, ale przy okazji wpadłem na pomysł. - Podniósł wzrok na Tiba. - A może wezmę ją na polowanie i pokażę jak to się robi.

Myślę, że to będzie dobry pomysł- odparł, posyłając przyjacielowi szeroki uśmiech.
-Najlepiej zabierz ją w jakiś zakątek Lwiej Ziemi którego jeszcze nie widziała. Przy okazji pokażesz jej nowe miejsce co na pewno się jej spodoba- dodał wyraźnie zadowolony. Kanclerz bardzo się cieszył, że mógł pomóc Thanowi a co najważniejsze utwierdził się w fakcie, że może jednak nadaje się na ojca. Tym mocniej pożałował, że Haki postanowił od niego uciec.
-A ta druga sprawa?- zapytał.

Lew pokiwał głową na to co powiedział Tib. Gdy wsłuchał ostatniego pytania lekko się spiął i ze stresu zaczął przygryzać wargę.
Tib postanowiłem, że powiem na razie tylko tobie o tym, bo tobie najbardziej ufam, a chcę żebyś o tym wiedział. - zrobił, chwilę przerwy. Zaczynał coraz bardziej się stresować chociaż nie powinien czym, bo Tib to w końcu jego dobry przyjaciel. - Słuchaj, bo... jestem z Raisą...

Tib dostrzegł, że Than wyraźnie czymś się stresuje więc nie zamierzał go poganiać. Nawet jeżeli teraz się z tego wycofa to Kanclerz nie będzie miał mu tego za złe, w końcu każdy ma prawo do własnych sekretów, co nie?
Po tym jak Than wyznał mu swoją tajemnicę, na pysku Tiba pojawił się szeroki uśmiech.
-Mógłbyś powtórzyć mein Freund bo chyba słuch zaczął mi nawalać i usłyszałem, że jesteś z Raisą- rzekł wyraźnie rozbawiony, chociaż z każdą chwilą jego uśmiech wyraźnie się kurczył.

Than przełknął głośno ślinę. Teraz poziom stresu osiągnął już bardzo wysoki poziom. Przez chwile szukał ratunku, aby tylko nie nie patrzeć na Tiba, lecz w końcu się przemógł i popatrzył mu w oczy z powagą. - Nie... słuch ci nie nawala... dobrze usłyszałeś. Jestem z Raisą... - Than poczuł, że robi mu się gorąco. Wiedział już, że to chyba był zły pomysł.