Wiekowa akacja

[Ilanga]

Sądząc po obojętnych minach samców, myślała, że jeszcze nie byli u przywódczyni, więc zdziwiła się odpowiedzią Mtego.
— Aż trójka... to tak rzadko się zdarza. Nasz klan w jeden dzień powiększył się o połowę wcześniejszej liczby! — skomentowała.
— Ciekawe, czy pójdziemy na jakieś nowe tereny z tej okazji. Bądź co bądź, młode będą potrzebować więcej mięsa. — dodała w niezobowiązującym tonie. Od kiedy dołączyła do klanu, cały czas hieny zajmowały tylko tereny wokół akacji. Nie było to złe, ale Ilanga zaczynała odczuwać, że to nie wystarcza. Klan nie może trwać w takiej stagnacji. Nie chciałaby się porywać na terytoria innych grup, ale była świadoma istnienia terenów w pobliżu, gdzie nikt wyraźnie nie zaznacza swojej władzy. Jednak o ich oznaczeniu musiałaby zadecydować przywódczyni, więc z nimi to tylko luźna rozmowa.

[Ndevu]

Słowa Ilangi sprawiły, że Ndevu podniósł głowę.
— Już po wszystkim?! Aż trzy?! To wspaniale! — Był tak podekscytowany, że aż wstał, zaczął myśleć o małych słodkich hienkach
— Na pewno są przeurocze! Prawda? Są?! — Z uśmiechem patrzył na białą samicę. Usiadł by podrapać się za uchem i czekał na odpowiedzi.

[Mtego]

Mtego wyglądał na zdziwionego.
- Aż trzy?! -
Oczy samca zrobiły się wielkie, to niezwykle rzadkie, i tak samo niebezpieczne.
Samiec wydał się nagle przejęty.
- Czy królowej nic nie jest? -
Zapytał lekko zdenerwowany.

[Ilanga]

Czyli jednak nie wiedzieli. Ilanga ucieszyła się, bo już się zaczynała niepokoić, że coś jest nie tak, skoro nie są radośni. Teraz się okazało, że podzielają jej emocje.
— Taak, są śliczne! — odpowiedziała entuzjastycznie.
— Wydaje się, że z królową wszystko w porządku. W sumie to wygląda całkiem dobrze jak na kogoś, kto przeżył potrójny poród. Tylko jedno z młodych... wygląda na sporo słabsze niż pozostała dwójka. Oby dało sobie radę. — Ta jedna rzecz ją nieco martwiła. Poród i okres niemowlęcy to najtrudniejszy czas, jeśli małe to przetrzyma do końca, to będzie już na dobrej drodze.
W sumie sama była dość słabym maluchem, który wyrósł na niezbyt silną dorosłą, ale miała to szczęście, że w pierwszych miesiącach życia matka poświęcała jej całą swą uwagę. Nie miała braci ani sióstr w miocie, a więc nie było obaw, że silniejsze rodzeństwo niechcący ukatrupi najsłabsze.

[Mtego]

- Całe szczęście - Mtego powiedział z ulgą.
- Cóż, nic dziwnego, że trzeci młody jest słaby. Samym zdziwieniem jest to, że w ogóle jest... Nie będzie to dla mnie zaskoczeniem jak nie przeżyje. Choć mam nadzieję, że wszystko będzie dobrze. -
Samiec powiedział to dość surowo, ale jednak z wyczuwalną empatią.

[Ndevu]

— Na pewno da sobie radę! Wystarczy poświęcić mu trochę uwagi. — Wiedział, że Alfajiri nie pozwoli by stała mu się krzywda, a Chester i Nana na pewno będą non stop doglądać młodych...
— Cieszę się, że królowej nic nie jest, ona jest silna, nie było możliwości by nie dała sobie rady. — Ndevu zdążył poznać swoją królową przez ten czas, to silna samica, żaden poród by jej nie pokonał. — Gratulacje dla rodziców! Nie mogę się doczekać aż zobaczę tych małych słodziaków! — Najchętniej wbiegł by do nory i od razu obejrzał młode, ale wiedział, że nie powinien tego robić im więcej osób, tym większy stres dla maluchów. Zobaczy je dopiero gdy królowa pozwili mu się do nich zbliżyć.

[Ilanga]

— Dokładnie. Takim trzeba poświęcać uwagę— przytaknęła słowom Ndevu. — Alfa jest silna, a Chester cały czas przy niej jest, więc myślę, że podołają.
Gdy już wszystko było wyjaśnione, Ilanga pomyślała, że to dobry moment na (dziś nieco opóźnioną) drzemkę popatrolową. Położyła się przed wejściem do swojej jamy, korzystając z ciepłego dnia. Była nadal na tyle blisko jamy przywódczyni, żeby usłyszeć, gdyby ją wołano. Lecz jak na razie zamknęła oczy i zaczęła zasypiać.

[Ndevu]

Ndevu przytaknął na słowa Ilangi, obserwował ją aż położyła się przy norze, gdy to zrobiła sam też wrócił do leżakowania, położył się na plecach i spojrzał w niebo, nowi mali członkowie klanu, coś pięknego! Po chwili spojrzał na brata i powiedział:
— A więc?

[Mtego]

Mtego tylko się uśmiechał, z królową wszystko w porządku, nie ma powodów do zmartwień.
Emocje trochę opadły a Mtego "wrócił“ do rozmowy z bratem.
- Cóż, póki co tak. -

[Ndevu]

— To dobrze... — powiedział krótko, podobało mu się tu, więc cieszyło go, że Mtego też, teraz gdy już wszystko się wyjaśniło mógł wrócić do drzemania... czujnego drzemania, teraz gdy królowa ma młode musi zachować szczególną uwagę, nie może pozwolić by cokolwiek im lub jej, zagroziło...