Imię: Nathin Krótki opis charakteru: zapis - Nath to istota o dobrym sercu, lojalna i wyjątkowo wierna. Sprawia wrażenie milczka, może nieco wręcz gbura, a emocji nie uzewnętrznia - nieco dlatego, że widzi w nich słabość; nieco dlatego, że uważa je za broń, którą ktoś może wystosować przeciwko niem...

Nathin natomiast w przeciwieństwie do swojego - niebawem! - rozmówcy nie dbał wcale o to, jak postrzegałaby go dzisiaj matka. Nigdy nie odczuwał szczególnego przywiązania ani do rodzicielki, ani do ojca. Owszem, był im wdzięcznym, bo w końcu gdyby nie oni i on nie mógłby zaistnieć. Taka pozorna bła...

Skinął głową. Oczywiście, miała rację! W zasadzie on sam podobną zabawkę nazwałby jajem ze względu na dość obły kształt - więc umysł takie właśnie skojarzenie przywołał. Cóż, czasami trudno jest zapamiętać wszystko i należy przebierać pośród informacji, dzielić je na ważne i całkiem nieistotne. Uśm...

/ wybacz, ale wczoraj po rozprawie byłam tak ściorana mentalnie, że nie umiałam się już zabrać za odpis </3 Jasiri. Zapamięta. Nathin był typem, który informacje chłonął niczym gąbka - bo w końcu nigdy nie wiadomo, która z nich może się okazać przydatną. Skinął głową na znak, że wciąż słucha słów Ra...

Ach, więc jednak relacje sióstr nie były sielankowymi. Ba, zdawało się, że ostatnio wręcz dość daleko im do takich było. Skinął ze zrozumieniem łbem. Sam - przynajmniej do momentu, aż odszedł ze stada - był jedynakiem, więc niekoniecznie musiał rozumieć, co czuła samica, niemniej nie oznaczało to, ...

Potakująco skinął łbem. - Pewnie tak. Jako generał na pewno ma kupę obowiązków - przyznał spokojnie. Uważał jednak, że inwestycja w dobrego obrońcę jest na tyle ważnym elementem życia, by znaleźć chwilę na to, aby zaproponować mentora. Nie musiał jej przecież przyuczać osobiście. Na pewno znał kogo...

Owszem, było w Nathinie nieco troskliwości; może nawet nieco więcej niż nieco. Problem z tym, że skrzętnie skrywał wielkie, dobre serce pod powłoką pozornej chłodnej obojętności, odgradzając się swego rodzaju murem, mającym dać ochronę przed ewentualnymi ciosami - wymierzonymi w duszę, nie w ciało....

Uśmiechnął się łagodnie, powracając spojrzeniem na jasne lica Raisy. - To tym bardziej jesteś im potrzebna. Ktoś musi ich przecież ochronić, kiedy pojawi się jakieś niebezpieczeństwo. Wiesz, nie ubliżając nikomu, samo leczenie ran czy modlitwy o wsparcie Przodków to zbyt mało, by stawić czoła ewent...

Wiedział, jak łatwo większości przychodzi ocenianie innych, po samych jedynie pozorach. A słowa miały magiczną moc i raniły niejednokrotnie dotkliwiej od samych czynów, bo rany fizyczne goiły się o wiele łatwiej od tych zadanych na duszy. Dlatego sam nigdy nie spieszył się z osądami na czyjkolwiek ...

Vitani. Zira. Słyszał, bo trudno było nie. Słuchał uważnie słów kompanki, nie przerywając ani słowem - bo jak na samotnika, to jakieś podstawy wychowania posiadł. Jedynie od czasu do czasu dawał znać krótkim skinieniem głową, że pomimo milczenia - nadal tutaj jest, nie tylko ciałem, lecz i duchem. ...