- Niech ci będzie - odparła, gdy Raisa zaproponowała polowanie. W przeciwieństwie do przewodniczki, nie była głodna. Nie poprosiła jednak o wynagrodzenie za udział w całym tym przedsięwzięciu, przystanęła na nie pomimo tego. Była to bowiem najbardziej opłacalna możliwość ze wszystkich, nawet jeśli n...

Huzuni z kolei spojrzała na Raisę. Według niej, Ven sama musiała uporać się z cieniami przeszłości. Wszelkie słowa były całkowicie zbyteczne, gdyż nigdy nie przynosiły upragnionej ulgi. I ten przypadek zdawał się to potwierdzać. Może niewinne pytanie okazało się tym niewłaściwym, jednak mogło przyni...

- Jak chcesz - odparła młodej lwicy. Nie naciskała, choć wydawała się niewzruszona obecnym stanem Ventrumy. Żadnego współczucia czy słowa otuchy. Towarzyszyła jej jedynie cisza, którą już nie raz zdołała ukazać. Huzuni daleko było do rozgadanych samic. Wolała unikać zbędnych rozmów, niż mówić za duż...

Huzuni zmrużyła lekko ślepia, gdy Raisa sprecyzowała sposób działania Lwiej Ziemi. Szybko jednak powróciła do swego wcześniejszego stanu - obojętności. - To i tak rzadkość. Przynajmniej w moich stronach. Jej dzikie spojrzenie powędrowało w stronę Ventrumy. Przez chwilę milczała, wpatrując się w młod...

Huzuni celowo pominęła zbędną dla niej czynność, jaką było podawanie własnego imienia. Ven niepotrzebnie wzięła całą winę na siebie. W końcu lwica usłyszała każde jej słowo. Nic nie stało zatem na przeszkodzie, aby odpowiedzieć. Co ciekawe, nie była jedyna. Raisa doświadczyła już tego samego. I nie ...

- Pewnymi informacjami lepiej się nie dzielić. - odparła. - Nawet, jeśli ktoś ładnie o nie pyta. Zamknęła swoje źródełko wiedzy, jednak widziała w tym działaniu inwestycję na przyszłość. Czasem trzeba było coś poświęcić. Oby ryzyko się opłaciło. Przerwała rozmowę, aby spojrzeć na Ventrumę. Przywitał...

- Czyli pochodzisz z królewskiego rodu, no proszę... Ciekawostka nie zmieniła nastawienia Huzuni. Mało tego, lwica zdawała się tym faktem nie przejmować. A może sprawnie to ukrywała? Tak czy inaczej, wyraz jej pyska pozostawał niezmienny. - Po co wam władca, skoro macie kanclerza? Doszukiwała się w ...

- Nigdzie się nie śpieszę - odparła spokojnie. Pozostało jej już tylko czekać. Nie stresowała się, przybyła tu w interesach. Jeżeli nie to stado, zawsze znajdzie się inne. Taka już kolej rzeczy. - Macie dość specyficzną hierarchię. Jesteście pierwszym stadem, które posiada kanclerza. A przynajmniej ...

- Każde działanie ma swoją przyczynę - wyjaśniła. Nie wykazywała większego zainteresowania rozmówczynią, przynajmniej nie wykraczającego poza standardy kultury osobistej. - Jesteście idealistami? - spytała wprost. Nie oceniała. Przynajmniej tak długo, jak miała możliwość zarobku. To kim byli i w co ...

- Ty mi to powiedz - odparła krótko. Zachowanie Raisy można było zinterpretować na wiele sposobów, przynajmniej sam moment, w którym lwice odkryły swoją obecność. I choć samo prawdopodobieństwo ataku nie należało do pewnych, całkowite wykluczenie takiej możliwości również nie wchodziło w grę. Lwy ce...