Od razu wygłupiać. Liznął piękną lwicę geście przyjacielskim i być może lekkim o miłosnym podłożu. Myśli wciąż zdołał zaprzątać pocałunkiem nad wodospadem w dżungli, zwykle gdy samotnie do snu się kładł, acz nie myślał zbyt długo i nadmiernie, co w stylu Długoszpona nie leży. Za duże myśli przynoszą...

Przebiegły marzyciel z dużą ilością powagi.

Krew i rany nie wzbudziły ni odrazy, ni strachu w umyśle Długoszpona, co to ledwo nie tak dawno zmierzyć się musiał z przyjacielem. Poniekąd gotowy przypomnieć sobie o przeszłości i zaginięciu syna, którego szukać nie zamierza, aczkolwiek Feri przywitała się. Lwica widocznie uradowana, a zarazem zas...

Kroczył za lwicą szarą, acz ze wzroku Długoszponowi zbiegła, zgubił wybrankę miłości i smutek chwilowy raczył go napaść. W pobliżu Skały Wolności dojrzał obiekt ciekawszy, albowiem znajomą lwicę, z którą usta zbliżył nad wodospadem. Ukryty wśród gęstej roślinności, pozostać w cieniu długiego czasu n...

Miłość moja opuszczać mnie raczyła, co za okropieństwo przygniotło piękno jej. Tłoku nasilenia wytrzymać nie zdołała, acz Długoszpon zna szare myszki, które tłumów się wstydzą. Podążył śladem westchnień wybranki i z szybkością dużą miejsce to opuścił ślepy na problemy tutejsze.


{zt}

Kontynuować rozmowę samica postanowiła, co ucieszyć niezmiernie Długoszpona raczyło. Do czasu zapytania o rany na twarzy malował się uśmiech, acz ledwie delikatne wspomnienie dało pamięci okazję do myśli okrutnych, tak wiele stracił w boju o odzyskanie przyjaciela, który mimo starań wszelkich pogrąż...

Przyprawiła dreszczem jeżącym sierść reakcja samicy, co to wodą niemalże zaksztusić raczyła się. Długo nie trwał w stanie tym i miano pięknej poznawszy, do dalszych kroków przeszedł wolnym chodem. Sam przedstawić się powinien i związane wątpliwości wszelakie ze sobą obalić. Łapę na szyi dostojnie uł...

Kroczył nad rzeką królów zdobyczy czujnym okiem łowcy wypatrując. Znają ci Długoszpona, co raczył im opowiedzieć o walce, że po krainie stąpa syna szukając. Powoli spokój poczynia, albowiem bezowocne poszukiwania pozostają. Czas przyszedł nowe życie podjąć i uczucie napisać. Lwicę przy wodzie dojrza...

Kroczył za lwicą, obiektem westchnień i ciekawości zrodzonej nad rzeką. Kroczył aż tu znikąd smród straszliwy, co to nos gotowy wypalić w oka mgnieniu. Gorszy od odoru wulkanicznego, a znają mniej szczęśliwy jak pachnie. Oddech spowolnił powietrze kierując przez buzię, tak dotarł z grupą obcą i serc...

Tacy zwyrole tylko do MB