Zapomniana jaskinia

[Praojciec]

Zapomniana przez wszystkich grota, do której prowadzi jedna wąska ścieżka zaczynająca się w okolicach jaskini zwierzeń. Znajduje się pod ziemią a jedynym źródłem światła są tu tajemnicze, emitujące fioletową poświatę wzory zdobiące skałę znajdującą się na przeciwko wejścia. Ściany pokryte są rozmaitymi malunkami i nikomu nieznanymi wzorami, które opowiadają historię z zamierzchły czasów.

[Nabo]

Po zebraniu odpowiednich ziół, Nabo stwierdził, że żeby móc odprawić rytuał z należytym rozmachem, trzeba się przedtem trochę napić. Po wprawieniu się w odpowiedni nastrój otyły szaman udał się na poszukiwania odpowiedniej jaskini i przypadkiem natrafił na ścieżkę, o istnieniu której nie miał pojęcia. Ponieważ był już trochę wstawiony to bez cienia refleksji postanowił to sprawdzić. Kiedy tylko znalazł się w jaskini, jego wzrok powędrował na świecący się kamulec.
-Chyba właśnie odkryliśmy nowe pomieszczenie- rzucił do Chiniego, po czym postąpił kilka kroków w kierunku głazu i zlustrował go spojrzeniem.

[Chini]

Chini byl cały czas podekscytowany tym że już wkrótce zobaczy coś spektakularnego. Nabo chciał niedługo zabrać się za wywoływanie ducha. Przed tym jednak postanowił sobie trochę wypić. Brązowego jakoś specjalnie do alkoholu nie ciągneło, także przynajmniej on pozostal trzeźwy. Chini pamiętając spotkanie u kanclerza i to do czego mógł doprowadzić brak umiaru w piciu napoju z maruli, miał pewne obawy. Z drugiej strony nauczyciel był doświadczony w rytuałach (jak i zapewne w piciu) więc co by mogło pójść nie tak?
Szedł zaraz za rudogrzywym. Ten po jakimś czasie znalazł ciekawą drogę. Chini nie znał jeszcze dokładnie całej lwiej skały. Sam w takie miejsca by nie wchodził, ale ufał Nabo. Rozejrzał się jeszcze chwilę wokół i wszedł za nim do jaskini.
- Wow! Ale tu ładnie! - zachwycił się wyglądem tego tajemniczego i urokliwego miejsca. Szczególne wrażenie robiły malunki i świecące wzory. Obszedł powoli całą jaskinię. Dokładnie przyglądał się każdemu malunkowi, a następnie przysiadł i skierował łeb w stronę nauczyciela.
-No to... Od czego zaczynamy?

[Mistrz Gry]

Grota którą znaleźliście naprawdę była pięknym i urokliwym miejscem, jednak w centrum tej jaskini w oczy rzucało się kamienne koło, gdzie najwięcej znajdowało się przeróżnych wzorów. Jednak gdy próbowaliście przyjrzeć się bliżej i skupić się na tych malunkach i wygrawerowanych wzorach. Nie potrafiliście, ponieważ ciągle do głowy przychodziły wam inne myśli.
Nabo, ciągle miałeś w głowie, że musisz się jeszcze napić oraz zaimponować swojemu uczniowi tak jak zrobił to Athastan.
Chini, ciągle ci po głowie chodziło, co takiego epickiego zrobisz ze swoim mistrzem oraz jakie co poszczególne symbole i malunki przedstawiają.
Te myśli niemalże strumieniem napływały do waszych głów...

[Nabo]

Chociaż Nabo nie miał przy sobie więcej trunku, to co zdążył już wypić w zupełności wystarczało, by w połączeniu z aurą tego miejsca zagłuszyć głos zdrowego rozsądku.
Po pytaniu jakie padło z pyska Chiniego wzrok Nabo zaczął błądzić po jaskini aż w końcu zatrzymał się na wielkiej, świecącej skale.
-Ja bym sprawdził te świecące się wzory, wyglądają genialnie-rzucił wyraźnie podekscytowany i w podskokach ruszył w kierunku kamulca.
Ale ja zaraz pokarzę temu Athastanowi. Zobaczymy kto jest lepszym szamanem...-pomyślał, po czym zaczął wędrować łapą po mieniących się fioletowym światłem wzorach.

[Chini]

Ekscytacja bez przerwy rosła. Znaleźli naprawdę ciekawą jaskinię, a w dodatku zaraz będą wywoływać ducha! Chini tak się nakręcił że nie mógł już usiedzieć spokojnie w miejscu. Cały czas chodziły mu po głowie te tajemnicze malunki i wzory. Jak bardzo by nie chciał, nie był w stanie oderwać od nich myśli.
Potruchtał do Nabo, który chciał przyjrzeć się temu bliżej.
-Jak myślisz? Co to jest? Co to wszystko przedstawia? I kto mógł to stworzyć? - tyle pytań a tak mało odpowiedzi. W brązowej głowie rodziło się coraz więcej pytań. Chiniego żywcem zżerała ciekawość.

[Mistrz Gry]

Podeszliście do wyraźnie wyróżniającego się okrągłego głazu. Im bliżej się do niego zbliżaliście tym ciężej było wam się skupić na jednej rzeczy. Wasze żądze się nasilały i coraz bardziej przesłaniały wam zdrowy rozsądek. Gdy tylko Nabo dotknąłeś tej skały, powietrze znikąd nabrało na sile wiejąc w was. Poczuliście również pewną woń... rozkładającego się mięsa oraz skażonej wody. Wasze zmysły jednocześnie ostrzegały was o wielkim niebezpieczeństwie, kazały wam zawrócić, odsunąć się od głazu. Chini z tego względu, że byłeś dalej dla ciebie wzory zaczynały się rozmazywać, układając się w lwią czaszkę. Coś ewidentnie chciało was przepędzić.

[Nabo]

-To pewnie jakaś stara legenda do odczytania której musielibyśmy znać znaczenie poszczególnych symboli-odparł, niemal przez cały czas wpatrując się w świecące się wzory.
-A co do autora, to nie mam bladego pojęcia. Może jakaś sekta, która przed wiekami zamieszkiwała Lwią Skałę-dodał. Umysł szamana był an tyle przytępiony, że całkowicie zlekceważył on wszelkie zwiastuny zbliżającej się katastrofy. Zamiast tego, z czystej ciekawości tłusty lew naparł całym swoim cielskiem na świecący się głaz.

[Chini]

Coś zdecydowanie było z tym miejscem nie tak. W pewnym momencie gdy nauczyciel dotknął głazu, można było poczuć nieprzyjemny zapach. Chini zaczął się gwałtownie rozglądać po jaskini, próbując znaleźć źródło smrodu.
Odsunął się kawałek od skały. Przez moment zapomniał dlaczego się rozglądał, lecz po chwili przypomniał sobie o dziwnej woni.
Mimo wszystko chciał za wszelką cenę odkryć znaczenie symboli. Pomyślał że gdy się odsunie to być może całość będzie przedstawiać jakiś wzór. Gdy spojrzał na malunki nie był w stanie ich dobrze wyostrzyć. Wszystko zaczęło się mu rozmazywać, a ze wzorów utorzyła się czaszka. Chiniego sparaliżowało. Stanął sztywno a jego serce znacznie przyśpieszyło. Pierwszy raz widział coś takiego na oczy. Zdecydowanie nie chciał już dużej przebywać w tym miejscu. Niestety coś go tam trzymało. Wyczuł że coś jest nie tak ale nie był wstanie nic z tym zrobić. Jedyne co mu się udało z siebie wydusić to
-yyy... nnn...Nabo?!
Był tak przerażony że praktycznie odebrało mu mowę. Gwałtownie potrząsnął głową próbując się uspokoić i zachować kontrolę nad umysłem. Było to bardzo trudne bo powoli przestawał myśleć z rozsądkiem. Spojrzał na rudogrzywego, jednak ten wyglądał jakby był zahipnotyzowany. W głębi duszy brązowy liczył na to że Nabo coś wykombinuje, albo chociaż go obudzi, bo miał nadzieje że to tylko zły sen.

[Mistrz Gry]

Nabo naparł na dziwny głaz, na początku było trudno, ale potem poszło już z górki. Ogromne koło pełne przedziwnych wzorów jak i symboli w jednej chwili spadło. Uderzyło o ziemię. Pojawiła się jedna szczelina, po tym dwie, następnie trzy i kolejne, kolejne aż kamień przepołowił się rozpadając na dwie części, uwalniając podmuch błękitnej energii który rzucił... a przynajmniej przesunął Nabo w kierunku ściany. Zagrożenie ustało, woń również, a wzory zastygły. Pozostały tylko wasze żądze, które bardzo chcieliście spełnić. Gdy spojrzeliście w miejsce niegdyś głazu, stało przed wami przejście, gdy zajrzeliście do środka, ujrzeliście wąską drogę, ale jednak dwa dorosłe lwy mogły na spokojnie iść obok siebie. Całą jaskinię rozświetlały fioletowe wzory na ścianach.