Zapomniana jaskinia

[Nabo]

Nabo był tak pochłonięty tym co robił, że nawet nie zwrócił uwagi na Chiniego. Kiedy opuści tą jaskinie wszyscy okrzyknął go najwspanialszym szamanem na Lwiej...co tam na całym świecie! Wszyscy będą go chwalić i w końcu odważy się wyznać Shantee co do niej czuje. Tego ostatniego chyba pragnął najbardziej. Kiedy kamień w końcu ustąpił a dziwna woń przestała mu doskwierać, Nabo uśmiechnął sie szeroko i zaczął rozglądać się po jaskini.
-Ale tutaj pięknie- rzekł z zachwytem, jednocześnie przyglądając się mieniącym się symbolom.
W tym momencie tylko przerażona mordka Chiniego powstrzymywał go przed wkroczeniem do tunelu.

[Chini]

Chini na chwilę się zawiesił, cały czas patrząc w miejsce gdzie ujrzał czaszkę. Nagle coś się stało. Głaz popękał a smród ustał. Brązowy potrząsnął łbem jakby próbował się obudzić.
-Chyba mi się coś przewidziało... - pomyślał że być może za bardzo się przejmuje, a ten wzór to czysty przypadek. Zapach pewnie pochodził z innej jaskini, bo ktoś mógł zostawić tam mięso i się zepsuło, a że akurat jakimś cudem zawiał wiatr to i oni to poczuli. Normalnie by to sprawdził bo takie dziwne rzeczy raczej się nie zdarzają, ale teraz był zbyt ciekawy czym są te tajemnicze wzory i mógłby oddać wszystko żeby się tego dowiedzieć.
Spojrzał na tunel który odkryli. Teraz to dopiero ciekawość go zżerała. Potruchtał do wejścia i zaczął się wpatrywać we wzory na ścianach, jednak nie wszedł do środka. Nie odrywając wzroku od fioletowych błyskotek zapytał:
-To jak? Wchodzimy? - Podeksytowany jak dziecko najchętniej od razu wbiegłby do środka, ale powstrzymał się czekając na decyzję nauczyciela. Kto wie czy to miejsce jest bezpieczne?

[Mistrz Gry]

Przez dłuższą chwilę staliście patrząc to na siebie, a to na tajemniczą i urokliwą drogę. To co teraz się wydarzy zależało tylko i wyłącznie od was, jednak mocno kusiło was to sprawdzić już teraz. Coś było w tych fioletowych światłach, coś tajemniczego i nieznanego, przez co również ekscytującego i niezwykle interesującego. To co idziecie to zbadać ?

[Nabo]

Kiedy Chini się uspokoił, wszelkie obawy Nabo zniknęły. Tłusty szaman jeszcze przez kilka chwil wpatrywał się w przejście, po czym zwrócił wykrzywiony w szaleńczym uśmiechu pysk w kierunku swojego ucznia.
-I ty się jeszcze pytasz? No pewnie, ze wchodzimy!-zakrzyknął wesoło, po czym wydając z siebie szaleńczy śmiech, ruszył ku fioletowym światłom.

[Chini]

Tak więc postanowili wejść do środka. Na pysku Chiniego pojawił się uśmiech. Był zafascynowany odkryciem.
-Ale to wszystko pięknie świeci, ciekawe dlaczego?
Szedł bardzo wolno, mimo że w głębi duszy chciał jak najszybciej dowiedzieć się co jest na końcu tunelu. Piękny widok nie pozwalał Chiniemu iść szybciej. Jego oczy dokładnie analizowały wzory i praktycznie nie mógł oderwać od nich wzroku. Niestety nic z tego nie rozumiał. Od czasu do czasu zerkał na Nabo czy napewno nadal jest obok. Wolał się upewnić że jest bezpieczny. Poza ogromnym podekscytowaniem cały czas odczuwał lekki niepokój, jednak był on od razu tłumiony pozytywnymi emocjami. Oderwał na chwile wzrok od wzorów i spojrzał przed siebie.
-Jak myślisz? Co jest na końcu?

[Mistrz Gry]

Tak oto weszliście do tunelu, gdzie fioletowe światło delikatnie oświetlało wam drogę, może nawet prowadziło, kto wie? Na początku szliście obok siebie, jednakże po kilkunastu minutach mogliście odnieść wrażenie, że tunel zaczyna się zwężać. Tak samo, że idziecie głównie w dół, jednakże to również przestało być regułom, gdyż tunel prowadził to górę, po czym znowu był spadek w dół tylko po to aby znowu się znosić ku górze. Aż w końcu dotarliście do zwieńczenia tunelu, chociaż Chini przejdziesz przez tą szczelinę raczej bez najmniejszych problemów, to dla Nabo to może stać się poważnym wyzwaniem.

[Nabo]

-Magia mój drogi...magia-powiedział, jednocześnie z zachwytem obserwując otaczające ich kolory. Wszystko było tutaj takie piękne i świecące. Nabo żałował, że nie ma tu teraz z nimi Shantee.
-Może jakiś świecący kamień, albo potężny dar od magicznych istot? Kto wie?-odparł, po czym zatrzymał się tuż przed szczeliną. Przed podjęciem jakichkolwiek dalszych działań, tłuścioch przyjrzał się jej uważnie i właśnie ta chwila refleksji spowodowała przebudzenie się resztek jego zdrowego rozsądku. Coś w jego głowie mówiło mu, że trzeba zawrócić a nawet jeżeli chcieli iść dalej, to powinni móc w razie czego szybko stąd uciec.

[Chini]

Dar od magicznych istot? To brzmi świetnie!
-Nie mogę się doczekać aż to zobaczymy! - Z każdą kolejną chwilą spędzoną w tunelu, Chini coraz bardziej się nakręcał. Jak wcześniej szedł wolno i spokojnie, tak teraz przyśpieszył. Co do niego nie podobe - teraz kierowała nim chciwość. Cokolwiek to by nie było, on musiał zobaczyć to pierwszy. Doszli do szczeliny. Nabo się zatrzymał, a brązowy już zaczął się przez nią przeciskać.
-No chodź! Na co czekasz? - nawet przez chwile nie pomyślał że coś może pójść nie tak i trzeba zawrócić.

[Mistrz Gry]

Chociaż twój niepokój był uzasadniony, to jednak poczucie, że możesz stać się lepszy od tego nieogrzywionego Athastana również ci towarzyszył. Bo w końcu, kto jakie nie Nabo powinien nosić miano "Wielkiego Szamana Lwiej Ziemi", co więcej sama ciekawość tego co znajdziecie dalej była już niewyobrażalną pokusą. Natomiast mogłeś zauważyć, że szczelina tak naprawdę powstała poprzez głaz blokujący drogę, czyżby to byłą ostatnia deska ratunku, albo zabezpieczenie? Tego nie mogliście wiedzieć, lecz moglibyście trochę spróbować przesunąć go, aby szczelina się rozszerzyła.

[Nabo]

Ja też!- odkrzyknął wesoło, po czym powrócił do obserwacji zwężenia. Po kilku chwilach rudogrzywy spostrzegł, że przejście jest blokowane przez dość spory kamulec.
-Musisz mi pomóc nieco poszerzyć przejście. Może od twojej strony będzie łatwiej go ruszyć- rzucił, po czym naparł swoim ciałem na przeszkodę. Może wspólnymi siłami uda im się odblokować przejście?


Mistrz Gry wykonuje test krzepy

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
55, 72, 46

interpretacja rzutów: