Zapomniana jaskinia

[Chini]

Chini spojrzał na głaz - faktycznie mogliby go przesunąć kawałek. Szczelina się poszerzy, a oni spokojnie wejdą do tajemniczego pomieszczenia.
- Robi się! - zajął pozycję i razem z Nabo zaczął pchać z całych sił. Teraz napewno nie będzie problemu z przejściem.


Mistrz Gry wykonuje test krzepy

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
16, 26, 42

interpretacja rzutów: 2 sukcesy

[Mistrz Gry]

Razem spróbowaliście stworzyć większe i lepsze przejście. Jednak od strony Nabo nie wiele dało się zrobić, głaz po prostu się uparł aby stać dalej w tym miejscu. Jednakże Chiniemu udało się go przesunąć choć trochę... no dobra, bardzo przesunąć w bok głaz. Teraz przejście stało się otwarte i Nabo na pewno da radę się przecisnąć. Jednakże podczas całej operacji, nasz szaman zranił się w łapę. Gdy tylko poczułeś ból podniosłeś ją, aby zobaczyć, że z długiej, ale nie głębokiej rany powoli wypływa krew. Dalsza droga zapowiadała się na wiele mroczniejszą, gdyż nie znajdowało się tutaj już zbyt dużo fioletowych świateł oraz prowadziła teraz delikatnie w dół. Dodatkowo mogliście zauważyć wydrążone w skale małe jamy...

Nabo: - 3 pkt zdrowia

[Nabo]

Pomimo, że on sam nie poradził sobie najlepiej, to z pomocą Chiniego udało im się usunąć przeszkodę. Dopiero po fakcie szaman zdał sobie sprawę, że delikatnie się przy tym uszkodził. Nabo wymamrotał pod nosem przekleństwo, po czym zaczął wylizywać powstałą ranę. Delikatne ukłucie bólu spowodowało, że szaman powoli zaczynał zdawać sobie sprawę, że coś jest nie tak. Na dodatek ten cały mrok...
-Wiesz Chini...nie wiem czy powinniśmy iść dalej- powiedział, przez cały czas nie będąc do końca pewnym co chce dalej zrobić.
-Może zawrócimy?-

[Chini]

Chiniemu całkiem dobrze poszło z głazem. Był z siebie zadowolony, jednak zauważył że Nabo się zranił.
-Wszystko w porządku? -zapytał lekko zaniepokojony. Raczej nie było to nic poważnego, aczkolwiek wolał się upewnić.
Po chwili nauczyciel zaproponował powrót. Brązowy sam chciał wcześniej zawrócić ale chęć odkrycia tego co znajduje się w głębi tajemniczej jaskini nie dawała mu spokoju.
-No coś ty, przecież jesteśmy już tak daleko, a taka okazja może się już nie powtórzyć! Nie chcesz się dowiedzieć co tam jest? - Chini nie mógł odpuścić, cokolwiek by się nie działo. Ciekawość była zbyt duża. Miał nadzieję że rudogrzywy jednak pójdzie dalej, albo przynajmniej pozwoli mu sprawdzić to samemu.

[Mistrz Gry]

To jest ta chwila w której narrator czeka na wasze dalsze kroki, nastała głucha cisza i wszystko zależało od was. Co prawda było mrocznie, może strasznie, nawet przerażająco, ale to nadawało klimatu tejże jakże tajemniczej grocie. Chociaż brakowało pochodni, bo z nią każda eksploracja stawała się o wiele bardziej klimatyczna, jednak żaden z was nie potrafił rozpalić ognia ani go stworzyć poprzez przedmioty. A szkoda... Tak oto stanęliście na rozdrożu, po jednej stronie przygoda, ciekawość, odkrycia... a z drugiej, powrót, ostrożność i brak ciekawych wspomnień z tej eksploracji... gdy nagle z głębi tunelu rozległ się huk, jakby drewniana miska uderzyła o kamienie.

[Nabo]

Nabo nigdy nie był specjalnie odważny i nawet przed samym sobą potrafił się z tym zgodzić. Rudogrzywy najchętniej by teraz zawrócił, jednak z drugiej strony nie chciał rozczarować Chiniego.
Co tu robić, co tu robić...- Nabo pożałował teraz, że nie ma przy sobie jakiegoś wojownika, albo najlepiej i kilku. Zazwyczaj wyrażał się o nich z pogardą, jednak w sytuacji takiej jak tak nie pogardziłby ich obecnością.
-Dobrze chodźmy. Ale powoli i ostrożnie, to miejsce zaczyna wzbudzać we mnie dziwny niepokój- powiedział, po czym powoli ruszył przed siebie.

[Chini]

Nabo w końcu dał się przekonać. Zignorował pytanie o łapę. Chyba nic takiego się nie stało bo by powiedział. Chyba...
Rudogrzywy ruszył wgłąb tunelu. Wtedy Chiniemu na chwilę przebudziła się świadomość i poczuł lęk.
-Zaczekaj! - Gdy usłyszał huk sam zwątpił. - Tu się dzieje coś dziwnego... Pamiętasz tamten głaz? Jestem pewien że mi się nie przewidziało... Widziałem tam lwią czaszkę. Jeszcze te dziwne zapachy i światła... Nie podoba mi się to... Myślisz że to może być jakaś pułapka? - Teraz już sam nie wiedział co chce zrobić. Kusiło go żeby to sprawdzić ale też zaczął się bać. Ufał nauczycielowi więc decyzję pozostawił jemu.

[Nabo]

Gdy tylko Chini krzyknął, Nabo zatrzymał się gwałtownie. A więc jego uczeń również utracił swój zapał. Przynajmniej teraz nie tylko on się boi. Rudogrzywy westchnął cicho, po czym zawiesił spojrzenie na pysku Chiniego.
-Mi również młody...- powiedział a jego wzrok zaczął wędrować po otaczających go skałach. Z jednej strony grubas był bardzo ciekawy co znajduje się na końcu tunelu ale w głębi duszy czuł, że na końcu czai się coś okropnego.
-Możemy sprawdzić co tam jest ale musimy być ostrożni- powiedział po dłuższej chwili milczenia.
-Co by się nie działo, trzymaj się za mną i słuchaj co do ciebie mówię. Jasne?-dodał, po czym powoli ruszył w głąb tunelu.

[Mistrz Gry]

Ruszyliście w głąb kierując się ciągle w dół, po drodze mogliście zauważyć wnęki. Początkowo były puste jednak im bardziej w ciemność, to tych zaczęły się pojawić kości... lwów? Nie byliście pewni do końca pewni, do kogo dokładnie mogły należeć, jednak na samym środku trasy, leżały sobie kości jednej z kończyn.

[Nabo]

Kiedy tylko jego wzrok natrafił na kości, szaman zatrzymał się i przyjrzał się im uważnie. Nabo bez problemu mógł stwierdzić, że należą one do lwów i leżą tu już od dłuższego czasu.
-To chyba jakieś cmentarzysko-rzucił, jednocześnie skanując wzrokiem rozciągającą się przed nim ciemność. Być może była to pułapka, jak to zasugerował wcześniej Chini, jednak Nabo miał teraz wrażenie, że mogli trafić do jaskini, która była kiedyś miejscem spotkań jakiegoś pradawnego kultu. To by wyjaśniało te wszystkie dziwne znaki jakie spotkali po drodze.
-Lepiej niczego tutaj nie ruszajmy- powiedział, po czym przeszedł nad kośćmi tak, żeby ich przypadkiem nie potrąci, po czym kontynuował marsz.