Z poradnika młodego zielarza [szkolenie na medyka, Bjørn]

[Mistrz Gry]

- Szczególnie silne trucizny mogą rzeczywiście szkodzić przy samym dotknięciu. - mówił, śledząc wykonywanie ćwiczenia przez Bjorna
- Adenium na przykład powoduje silne pieczenie skóry. Gdybyś miał na łapie nawet niewielką rankę, trucizna może przeniknąć do krwi, a z tym już nie ma żartów. O ile przy zatruciu drogą pokarmową szybkie podanie węgla może zneutralizować truciznę, to w takim przypadku pomóc mógłby tylko bezoar, którego zdobycie jest niezwykle trudne i niewielu medyków posiada go w swoich zapasach. - przejął od lwa paczkę, by dołączyła do zielnika w torbie.
- Czas na kolejną roślinę - strofant. Nie musisz obawiać się jej dotknąć, ponieważ tylko nasiona są trujące ale poćwiczymy jeszcze. Wypatruj pnącza o białych kwiatach. - polecił uczniowi. Sam także przyglądał się pobliskim pnączom, opowiadając jednocześnie o właściwościach tej rośliny oraz innych ziołach, które można spotkać w dżungli.

[Bjørn]

Słuchał pilnie mentora i do łba przyszła mu dość niespodziewana myśl.
- Czyli lepiej nie dotykać Ademium gołą łapą, przez liść będzie bezpiecznie? Tak jak przy rączniku? Jak to Ademinium w ogóle wygląda? - Swoją drogą małpa mówiła interesujące rzeczy, bo jakby tak użyć trucizny na jakiejs igle, bądź ostrzu to wyleczenie takiego delikwenta byłoby bardzo, bardzo ciężkie. Pokiwał głową. - Beozar? Co to jest? Też jakiś kwiatek? - Nigdy o nim nie słyszał, węgiel często spotykał w przyrodzie, służył do malowania na skale i ciele, ale żeby był lekiem na strucie pokarmowe? Interesujące.
Zaczął rozglądać się więc za tym całym strofanem mając nadzieję że pójdzie mu tak łatwo jak z poprzednią rośliną, zanurkował w zieleń szukając białych kwiatów i pnącza.

Bjørn wyrzuca 1d50:
45

[Mistrz Gry]

Na zbiór ziół rzucamy 3d100, więc rzucę za ciebie

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
54, 9, 20

2 sukcesy - możesz zebrać 2 sztuki

- Owszem, dla zachowania bezpieczeństwa najlepiej nigdy nie dotykać trucizn gołą łapą. Czy to liść, czy skórzany ochraniacz, pozwoli uniknąć przypadkowego zatrucia. Pamiętaj też, aby roślin trujących nie trzymać razem z leczniczymi, lecz odpowiednio jej wcześniej zabezpieczyć. - przestrzegł ucznia.
- Adenium jest małym krzaczkiem o różowych kwiatach, który rośnie na pustyni. Bezoar z kolei nie jest rośliną, ale kamieniem, który czasem można znaleźć w żołądku zwierząt. Zapewne nie zaglądasz zazwyczaj co ostatnio jadła antylopa, którą masz na kolację, ale właśnie tam powinieneś szukać tego kamyka. Pomoże on nie tylko na otrucie, ale też na każdą inną chorobę. A tak przynajmniej mówią legendy. - mandryl zaśmiał się lekko.
- Oho, właśnie tego szukaliśmy. - doczłapał do Bjorna, który tuż przed nosem miał pnącze strofantu.

[Bjørn]

//Przyznam szczerze że byłem rozkojarzony jak pisałem odpowiedz. Ale też nigdy nie pamietam kiedy dawać d50 a kiedy d100 i nadal nie ma formuły w "systemie" //

- Warto więc będzie zaopatrzyć się w ochraniacz i torbę z przedziałami na zioła.- Rzucił spostrzeżenie na głos. Taka torba z kilkoma kieszonkami lepsza będzie od takiej z jedną o tyle że nie wierzył w to by liście były dość wytrzymałe, czy trwałe.
Opis Adenium postarał się umieścić w pamięci. Nie liczył raczej na to by poszli na pustynię szukać tego krzaczka. Jeśli zaś idzie o bezoar, zatrzymał się i popatrzył na małpę ciut zmieszany tym co mu powiedzial.
- Przeważnie nigdy, czasem zjadam żołądek bo matka mówiła że tak zdrowo, nawet jak jest paskudny w smaku. Ale z drugiej strony tłumaczy to czemu taka antylopa może zjeść coś po czym lwu jelito zapląta się w supeł. Ciekawe skąd on się tam bierze. - Teori na ten temat miał kilka, przy czym dwie były już naprawdę rodem z gatunku sci-fi.
Passa mu sprzyjała, więc nie miał powodów by marudzić, obejrzał pnącze szukając na nim nasion, były mniejsze niż przy poprzednim zielu, postanowił jednak zastosować podobny trik z liściem i zebrać owocostany.

[Mistrz Gry]

//Jedyna sytuacja kiedy gracz sam musi używać kości to zbiór ziół i wtedy zawsze jest to 3d100. Zbiór ziół jest dokładnie opisany w tym temacie. Jeśli chodzi o kości używane przez MG, to wszystko jest w dziale Mechanika//

Kiwnięciem głowy przyznał rację białemu. Zdarzały się czasem nawet śmiertelne wypadki przy zbiorach jeśli zielarz nie zachował należytej ostrożności.
- Niektórzy dopatrują się w tym magii, szczególnie ze względu na właściwości bezoaru i rzadkość jego występowania. Muszę jednak przyznać, że sam nie wiem jaka jest prawda. - Daktari wzruszył ramionami i zabrał się razem z lwem za zrywanie ziela. Zerkał co chwila jak radzi sobie Bjorn i zadowoleniem stwierdził, że ruchy białego są coraz bardziej sprawne. Wyglądało na to, że jego szkolenie mogło już zmierzać ku końcowi.
- Chodźmy dalej. Po drodze opowiem ci jeszcze o innych ciekawych ziołach. - zarządził mandryl i ruszył wpierając się na lasce. Gdy tylko lew do niego dołączył, nie tracąc rozpoczął swoją opowieść o lekarstwach, truciznach i ich zastosowaniach.

[Bjørn]

//Warto chyba w końcu dodać to do zakładek. //

Starał się, a w zasadzie był pedantyczny jak zawsze gdy coś robił, może chociaż w fachu "medycznym" sprawdzi się ta zakrawająca czasem o chorobliwość cecha? Zebrane w liść niasionka umieścił w torbie tak jak te poprzednie.
- Magii? - Żołądki antylop były magiczne? Byłaby to najdziwniejsza z usłyszanych dziś teorii, sam do końca nie był pewien czy chce badać ten absurd, ale posiadać beozar w swojej kolekcji? To całkiem dobry pomysł.
Pokiwał głową zgadzając się na decyzję mistrza, nim ruszył poprawił jeszcze torbę przewieszoną przez kark dla pewności by ich dzisiejsze zbiory nie wypadły z niej w trakcie dalszej wędrówki.

[Mistrz Gry]

- Owszem, magia kryje się w każdym najmniejszym kawałku świata. Bo czym innym jest życie? Ale jak mówiłem, to tylko legenda. - uśmiechnął się tajemniczo i natychmiast zmienił temat. Zmierzali wgłąb dżungli, a Daktari wskazywał uczniowi kolejne rośliny przedstawiając ich nazwy i objaśniając do czego można ich użyć. Co pewien czas przystawali, by staruszek mógł chwilę odpocząć albo skręcali w boczne ścieżki prowadzące do nieprzystępnych gąszczy. Wreszcie mandryl zaprowadził lwa na niewielką polankę, przysiadł na pniu i wskazał białemu by także zajął miejsce.
- Przekazałem ci już wszystko co powinieneś wiedzieć o roślinach oraz nauczyłem jak je zbierać. - spojrzał z zadowoleniem na lwa, który cierpliwie słuchał jego wykładów i przyswajał wiedzę.
- Czy jest coś, czego jeszcze chciałbyś się dowiedzieć? - zapytał, posyłając Bjornowi zachęcający uśmiech.

[Bjørn]

Słowa małpy były w pewien sposób niepokojące, magia nie wydawała mu się niczym bezpiecznym, ani przyjemnym. Wszystko co było inne zasługiwało na nieufność? Pokręcił nosem, ta sprawa wymaga głębszego przemyślenia z jego strony, zbyt wiele sprzecznych uczuć nie pozwalało mu podjąć żadnej solidnej decyzji.
- Bajki dla lwiątek.- Dorzucił od siebie i ruszył za mentorem.
Po drodze uważnie słuchał tego co miał mu do przekazania, starał się zapamiętać każdą roślinę i jej właściwości, oraz sposób w jaki należy się z nią obchodzić podczas zbioru by nie paść ofiarą zgubnych właściwości, ale i nie uszkodzić samej rośliny.
Na polance zajął miejsce koło mandryla, ale na ziemi, dziwnie było siedzieć jak on. To mało lwie.
- Bardzo tego dużo, ale widzę że bardzo dużo pożytku niesie ze sobą wiedza jak posługiwać się ziołami. - Niewątpliwie teraz część sytuacji z których mógłby nie wyjść żywy zmniejszyła się, ale też dowiedział się jak zatruć życie przeciwnikowi bardziej.
- Myślę że może jeszcze przyda mi się kilka wskazówek jak zioła przechowywać. Widziałem u szamanki że je suszyła i wieszając pod sufitem jaskini.

[Mistrz Gry]

Daktari zaczął w zamyśleniu masować obolałe kolana. Po takim spacerze stawy będą mu się dawały jeszcze długo we znaki i zapewne kilka najbliższych dni spędzi w swoim legowisku.
- Racja, suszenie jest najlepszym sposobem by zioła zachowały na długo swoje właściwości. Trzymanie ich w wilgoci może sprawić, że zaczną gnić a wtedy nie będzie już z nich żadnego pożytku. Niektórzy do konserwacji używają też soli, żeby nie dobrało się do nich żadne robactwo. - doradził białemu. Oboje mieli już na dziś dość lekcji.
- Twoje szkolenie można uznać za zakończone. - mandryl wspierając się na lasce wstał i sięgnął po swoją torbę. Wyjął z niej kilka zasuszonych roślin i wręczył Bjørnowi.
- Na początek twojej medycznej kariery przyda ci się kilka leczniczych ziół. Nie wiem czy rosną w miejscu, z którego pochodzisz, więc mam nadzieję że będą dla ciebie użyteczne. Gdybyś chciał mnie jeszcze kiedyś odwiedzić i posłuchać opowieści starego Daktariego, wiesz gdzie mnie znaleźć. - po tym pożegnaniu medyk poczłapał ciężkim krokiem do swojej groty by odpocząć po męczącym dniu.
Szkolenie zakończone
Bjørn zyskuje tytuł medyka
+1x kocanka, +1x lwi ogon, +1x czarci pazur, +1x rącznik (wpisz sobie do zielnika)
+4 PD do percepcji