Wizyta domowa [Gvalch'ca, szkolenie na medyka]

[Mistrz Gry]

Nie widział żadnego powodu by małpy miały wyprowadzić się z dżungli, więc gdyby sprawy zaszły dalej, nie musieliby wcale szukać daleko. Zostawił jednak dla siebie dalsze rozważania na temat niedoszłych złodziei. Zaraz też rozległo się wołanie lwicy, odrywając go od ponurych myśli z fanatykami religijnymi w tle. Ruszył w kierunku Gvalch'ci i przekonał się, że rzeczywiście przed nią rósł dorodny lwi ogon. Aż dziw brał, że nie zauważyli go wcześniej. Dżungla jednak jest tak bogata w roślinność o najróżniejszych barwach, że nawet jaskrawy kwiat może się wśród nich ukryć.
- Rzeczywiście, wspaniałe znalezisko. Być może martwiłem się niepotrzebnie. - mandryl uśmiechnął się szeroko i widząc, że lwica nie spieszy się by zerwać roślinę sam się za to zabrał. Co prawda nie przewidywał by potrzebowali jej w najbliższym czasie, ale warto uzupełnić zapasy w ubogim zielniku. Schował bezpiecznie zioło do torby i już mógł ruszać na dalsze poszukiwania.
Z rącznikiem nie poszło już tak łatwo i nigdzie nie było widać śladu tego krzewu.
- Dzisiaj zapewne nie będziemy mieli okazji go zebrać, ale pamiętaj że zbierając rącznik należy zachować ostrożność i na pewno nie robić tego przy pomocy pyska. - poradził uczennicy i już za chwilę skupili się na kolejnych poszukiwaniach.
- Wspaniale, już zaczynałem się obawiać, że pójdziemy do pacjenta z pustymi łapami. Mam co prawda jeszcze jakieś resztki, ale świeże zioła są znacznie lepsze. - zebrał potrzebną ilość geranium, po czym z westchnieniem rozprostował plecy. Długie spacery w jego wieku nie należały już do przyjemności.
- Możemy ruszać dalej. Idź przodem proszę, masz lepszy wzrok więc zaprowadzisz nas z powrotem na ścieżkę. - mandryl podparł się na swej lasce, by podążyć za lwicą.

[Gvalch'ca]

Dobrze, że jednak nie znalazła rącznika, bo mogła nieopatrznie wziąć go do pyska i mandryl miałby o jednego pacjenta więcej. Lepiej późno niż później. Żałowała, że nie zabrała lwiego ogona, mogła go nie znaleźć tak szybko następnym razem. Ale.. niech i Dak ma coś z tej wycieczki.
- Mamy już wszystko? Możemy iść do tego guźca? - zapytała z nadzieją w głosie. Wierzyła, że nie wymyśli im teraz szukania maruli dla odyńca, co by sobie zwilżył gardło i znieczulił przed zabiegiem. Tego jeszcze brakowało.
Pokornie wysłuchała polecenia i zaczęła rozglądać się po gęstwinie. Później do pracy wkroczyły również nozdrza, by wyłapać ich starszy zapach. Bez problemu odnalazła woń i po chwili znajdowali się na utartej, udeptanej ścieżynie, którą kroczyli na początku.
- A jakie rośliny lecznicze występują w innych zakątkach krainy?

[Mistrz Gry]

Zauważył, że lwica się niecierpliwi, ale cóż więcej mogła zrobić stara małpa gdy nogi nie pozwalały chodzić już tak szybko jak niegdyś. Dopiero na starość zwierzę zaczyna rozumieć, że nie warto wciąż się spieszyć, a lepiej robić wszystko powoli i dokładnie, ciesząc się tym. Nawet w zbieraniu ziół w lesie można było odnaleźć wiele przyjemności jeśli tylko potrafiło się dostrzec piękno otaczającej przyrody. Ruszył wydeptaną ścieżką za lwicą. Droga jeszcze przez długi odcinek nie rozwidlała się, więc Gvalch'ca mogła ich prowadzić do celu.
- Kraina jest długa i szeroka, pełna najróżniejszych krajobrazów i formacji roślinnych. Dlatego też istnieje wiele leczniczych ziół, które można napotkać nawet w najmniej spodziewanym miejscu. Weźmy dla przykładu pustynię. Zdawać by się mogło, że nic dobrego nie jest w stanie wyrosnąć na jałowej ziemi. Jednakże nie jest to prawda. Można tam napotkać czarci pazur. Jak wiele ziół, tutaj także nazwa nawiązuje do jego wyglądu. Ta drobna, sucha roślina działa wspaniale na ból i opuchliznę. Przydałoby mi się trochę na moje obolałe stawy. No ale cóż, w pierwszej kolejności muszę zająć się pacjentami, dopiero później własnymi przypadłościami. - ból w nogach znów zaczynał mu dokuczać, ale myśl że ta lekka niedogodność jest na cenę cudzego życia zawsze dodawała mu pary do dalszej wędrówki.
- W suchych miejscach, ale nie tak morderczych jak pustynia można znaleźć aloes. Mam kilka gałązek w swoich zapasach i pokażę ci go kiedy dotrzemy na miejsce. Powiedz dziecko, z jakich krain pochodzisz? Opowiem ci o ziołach, które mogą tam rosnąć.

[Gvalch'ca]

Niecierpliwiła się, to fakt. Ale nie ze względu na niedyspozycję mandryla, po prostu chciała już iść do tego guźca i poznać kogoś, kto z własnej nieprzymuszonej woli zmienił środowisko. Z sawanny na dżunglę. Brzmiało to dla niej irracjonalnie aż do teraz.
Na pustyni, którą kiedyś przemierzała, mogła spotkać czarci pazur. Zastosowanie - wszelkie opuchlizny. W suchych miejscach - w domyśle na pustkowiach - mogła znaleźć aloes. Z tą rośliną już się kiedyś spotkała i była na tyle znana, że wiedziała do czego służy. Ale mimo wszystko nie wiedziała, gdzie dokładnie rośnie. I to dodała do swojego nieistniejącego zielarskiego kajetu.
- Och.. - ukłucie bolesnych wspomnień. Jednak nawet odsuwając wszelkie osobiste rozterki, nigdy nie zastanawiała się, jaką formę ukształtowania terenu miały jej rodzime strony, ani jaki występował tam typ klimatów. Był dosłownie zlepkiem wszystkiego. Postara się to jakoś ładnie ubrać w słowa i przekazać człekokształtnemu w miarę spójnie.
- Nasza kraina znajdowała się na pograniczu trzech różnych formacji. A konkretniej - sawanny, gór oraz niewielkich połaci lasów. Z gór wypływały liczne potoki, toteż pełno mieliśmy rozlewisk, a nawet i bagnisk. - Daktari pewnie spodziewał się jednej konkretnej, a w zamian dostał trzy plus dwie mniejsze. Ciekawe, czy go to zaintryguje, czy przerazi.
Obejrzała się za siebie i zawiesiła wzrok na małpie. Ewidentnie dłuższe wędrówki nie były jego żyłką. Chłopina ledwo zipała. Wpadł jej do głowy pewien pomysł.
- Może wszedłbyś mi na grzbiet? Twoje kulasy trochę odpoczną. - zażartowała i wskazała łbem na jego nogi, dwie cielesne i jedną drewnianą. Mandryle były dużo mniejsze i lżejsze od lwów, toteż nawet by go nie poczuła.

[Mistrz Gry]

Kraina Gvalch'ci rzeczywiście zdawała się bogata we wszelką roślinność, a więc i lecznicze zioła.
- Musi być tam pięknie. Kiedy się mieszka tak przez długi czas w jednym miejscu zaczyna brakować nowych widoków. Jeżeli chodzi o sawannę, tam rosną dwie niezwykle przydatne rośliny - imbir i marula. Pierwsza z nich występuje w postaci podziemnych kłączy, a nad ziemię wypuszcza tylko niepozorne liście. Pomaga na gorączkę oraz problemy żołądkowe. Marula z kolei jest wysokim drzewem, które znane jest wielu zwierzętom, które zeszły na złą drogę. Jej owoce są bardzo odżywcze, ale po sfermentowaniu wykazują właściwości odurzające. Niektórzy potrafią się od nich nawet uzależnić. - rzekł ostrzegawczo, gdyż miewał już do czynienia z nieszczęśnikami, którzy padli ofiarą tego szkodliwego nałogu.
Propozycja lwicy by wszedł na jej grzbiet wywołała na jego twarzy konsternację. Miał już tyle lat na karku, że nie pamiętał kiedy ostatnio ktoś go nosił, zapewne ostatnio była to jego matka gdy był małym szkrabem.
- Dziękuję, ale dam radę. Muszę zachować kończyny w ruchu. Ale chętnie wesprę się o ciebie jeśli nie masz nic przeciwko. - rzekł by wybrnąć z kłopotliwej sytuacji. Wielokrotnie pokonywał tę drogę sam, więc był pewien że jego nogi dadzą sobie radę, szczególnie że przed nimi był jeszcze cały dzień, a pacjent z pewnością nigdzie się nie wybierał.

[Gvalch'ca]

Na sawannie rósł imbir i marula. Pierwszy znaleźć można było pod gruntem w formie kłączy, a punktem zaczepienia miały być jakieś małe, pojedyncze listki. Czuła, że szukanie tej rośliny będzie bardzo czasochłonne, w dodatku z nosem cały czas blisko ziemi. Zastosowanie - gorączka, problemy żołądkowe, prawie jak rącznik, którego dzisiaj nie znaleźli. Marulę już znała, toteż mandryl nie musiał nawet specjalnie o niej opowiadać, nie mniej jednak nie przerywała mu. Skoro wykazywała właściwości odurzające, można było ją stosować przez poważniejszymi zabiegami, co by pacjent nie odczuwał bólu. A przynajmniej w mniejszym stopniu. Ewentualnie coś nią odkażać, jak spirytusem lub wodą utlenioną.
- Pewnie, zapraszam. - poczekała, aż Daktari wesprze się o nią i nieśpiesznym krokiem ruszyła dalej, uważając, by małpa nie zsunęła się i nie wyrżnęła przypadkiem o ściółkę czerepem.
- Idąc za ciosem - a co można znaleźć w górach?

[Mistrz Gry]

Wspierając się o lwicę, Daktariemu znacznie łatwiej było się poruszać, mógł więc mówić bez zadyszki.
- Skały nie sprzyjają wzrostowi wszelkiej roślinności, ale i tam natura nie poskąpiła swego medycznego bogactwa. Najczęściej w górach można napotkać bulbine. Jest to drobna roślina, którą łatwo pomylić ze zwykłą trawą, a odróżniają ją od niej żółte kwiaty. Smarowanie nią skóry pomaga na drobne podrażnienia, ale to nie jest jej główne działanie. Takim starcom jak ja przydaje się szczególnie, gdyż pomaga na obolałe stawy. Jest jeszcze jedno zioło, które znosi trudne górskie warunki, ale występuje jedynie na górze Kilimandżaro, a konkretnie na jej zalesionych zboczach. Przepęklę, bo o niej mowa, można znaleźć też w innych lasach. Jest to pnącze o jaskrawych owocach, które leczą wymioty. - przed nosem medyka przeleciała z głośnym brzękiem pszczoła, którą przegonił machnięciem łapy. Zaraz jednak zauważył, że jest ich tu znacznie więcej, a brzęczenie stało się dość głośne.
- Zdaje się, że szukaliśmy miodu w złym miejscu. Gdzieś w pobliżu musi znajdować się gniazdo pszczół. - wskazał na przelatujące to w jedną to w drugą stronę owady.

[Gvalch'ca]

I kolejne zioła do odnotowania. Góry - bulbine, wygląd - niepozorna, podobna do trawy, żółte kwiecie, zastosowanie - podrażnienia, bolące stawy. Góra Kilimandżaro, las namorzynowy - przepękla, wygląd - pnącze o jaskrawych owocach, zastosowanie - wymioty. Taki podział roślin zdecydowanie ułatwiał jej zapamiętywanie. Ponadto wyglądało na to, że nieubłaganie zmierzali ku końcowi i omówili prawie wszystkie miejsca, w których można było cokolwiek znaleźć.
Nadal szli wydeptaną ścieżką, a Falka jak przyobiecała, nadal nieśpiesznie poruszała się z Daktarim wczepionym w jej bok. Nie mogła więc łazić na własną łapę i buszować w zaroślach, a jedynie rozglądać się na boki w poszukiwaniu dwóch rzeczy, w dalszym ciągu ukrywających się w gęstwinie dżungli. Faktycznie, tak jak zauważył mandryl, pszczół z każdą chwilą przybywało. Wtem ujrzała między konarami drzewa, sążeń nad ich głowami, niesymetryczne i uwieszone gniazdo.
- Tam się schowały. - wskazała palcem na lokum owadów.
- Masz pomysł jak je ściągnąć i nie zostać ukąszonym? - jedyne, co jej wówczas przychodziło do łba, to nie ściąganie całego gniazda na dół, a wyławianie miodu partiami, na przykład gałęzią.

[Mistrz Gry]

- Po pierwsze - odparł, unosząc ku górze palec wskazujący wolnej ręki - Pamiętaj żeby nigdy nie naruszac całego gniazda, ani nie wybierać wszystkiego do cna, bo w ten sposób po prostu zaszkodzisz rojowi i na dokładkę dodatkowo go sprowokujesz. Jeśli zaś zbierzesz tylko część, pszczoły z czasem nadrobią braki, a ty będzie miała miejsce do którego będziesz mogła wrócić po kolejne zbiory. - poprawił nieco swoją pozycjęz starając się nie zwracać uwagi na mało przyjemne śmienie w jednym ze stawów, po czym podjął:
- Jeśli chodzi o kwestie techniczne, to jednym z lepszych sposobów jest okadzanie pszczół przy pomocy co bardziej aromatycznych ziół lub mieszanin. Dzięki temu stają się na pewien czas bardziej ospałe, nie pilnują gniazda aż tam uważnie i są mniej agresywne niż zazwyczaj. Oczywiście przy braku odpowiednich środków można jeszcze próbować mniej wdzięcznych metod, jak na przykład odpowiednio długiego kija, i mieć nadzieję że rój nie postanowi nas zaatakować...

[Gvalch'ca]

Rzuciła okiem na wskazane przez mandryla miejsce, nadal dokładnie go słuchając. Oczywiście przedstawiane przez niego obecnie prawidła wiedział prawie każdy, jednak mimo to zachowała kulturę i mu nie przerywała. To znaczy, prawie każdy, a przynajmniej ten, kto miał trochę oleju w głowie i nie chciał nikomu zaszkodzić. Jednakowoż o okadzaniu kogokolwiek - czymkolwiek spotykała się pierwszy raz. Stają się bardziej ospałe. Czyli po prostu były na haju. Nie wiedziała, czy jest to aby na pewno moralne rozwiązanie i czy aby przypadkiem później nie ma to wpływu na jakość miodu, ale skoro do tej pory nikomu nic się nie stało...
- Nie widzę, byś miał jakiekolwiek kadzidło, więc chyba pozostaje nam druga opcja. - tu wymownie spojrzała na jego drewnianą laskę. Ale wątpiła, by chciał jej użyć i ją pobrudzić, dlatego na zaś już zaczęła się rozglądać za jakąś inną poręczną i w miarę długą gałęzią.