Wielka Palma

[Mistrz Gry]

@Tao jesteś na terenie czyjegoś stada, więc nie możesz niezauważony przemykać między tematami i dawać od razu ZT nie dając nikomu czasu na reakcję. Zaczekaj trochę z wpadaniem do następnego tematu.

[Seth]

W cieniu palm rosnących w oazie odpoczywała młoda para lwów, szary Geb i ciemnobrązowa Nut. Oboje od chwili przybycia cętkowanej bacznie ją obserwowali, zdaje się że czegoś tu szukała, gdy Tao nabrała wody dwójka popatrzyła po sobie i szary samiec wstał by zatrzymać ją nim opuści Oazę na dobre. Wskoczył na skałę, obszedł dziwnego gościa i zeskoczył tuż przed nim.

Geb : - Kim jesteś i czego szukasz na terenie Królestwa Oazy?- spytał dość pogodnie, wzrok samca z pyska Tao skierował się na trzymana przez nią tykwę. W czasie gdy on zagadywał jego partnerka również wstała i zatrzymała się po przeciwnej stronie przysiadając na ziemi, ogonkiem elegancko oplotła łapki i uśmiechnęła się do obcej.

Nut: - Niech Ra oświetla twe drogi. - Odparła i skinęła jej łbem.

[Tao]

Od początku czułam zapach lwów i miałam złe przeczucia, co do zbierania tu ziół. Ku mojemu zdziweniu jeden z nich właśnie zaskoczył mi drogę, a drugi zablokował odwrót. Samica i samiec. Najgorsze, że zaczęli coś do mnie mówić i nieszczęsna nie wiem co takiego. Przeleciałam spojrzeniem po obu jak po idiotach, samiec wydaje się czegoś ode mnie chcieć. Tyle odczytałam z jego wzroku przybitego do tykwy. Pokiwałam głową zmieszana. Rzucało się na usta "nic nie słyszę. Jestem głuchą niemową!". Wysunęłam pazury i narysowałam na podłożu głowę kota, mniej więcej można powiedzieć że to lampart. Odsunęłam się na bok aby oboje zobaczyli rysunek i kontynuowałam. Przekreślilam uszy narysowanej główki i od razu przyłożyłam łapy do własnych, zasłaniając je doszczętnie. Zrobiłam smutną minę kiwając głową na nie.
Wyjaśnię im po co tu jestem. Po wszystkim zmazałam łapą rysunek główki i narysowałam okrąg. W środku oczy wraz ze smutnym wyrazem twarzy i krzakiem na policzku symbolizującym zadrapanie. Na prawo od buźki narysowałam linię zakończoną grotem. Wyjęłam z tykwy czarci pazur, położyłam w puste miejsce. Na prawo od zioła powstała kolejna strzałka prowadząca do uśmiechniętej buźki bez zadrapania. Patrzyłam zaciekawiona skacząc wzrokiem od samca do samicy. Mam nadzieję, że zrozumieją rebus obrazkowy. Inaczej się nie porozumiemy.

[Seth]

Zachowanie obcej wydawało się szaremu dziwne, bynajmniej nie chodziło o strach, ten akurat byłby zrozumiały, była mniejsza niż oni, Geb popatrzył na ukochaną szukając na jej pyszczku odpowiedzi na niezadane pytanie, małą pomocą nie pogardzi w rozszyfrowaniu tajemniczego zachowania przybysza. I tak oboje zaczęli przyglądać się rysunkowym rebusom z wielką konsternacją.
Pierwszy był już dość ciężki, uszy, uszy, bolą ją uszy?

Geb: - Ona chyba jest upośledzona. - Samiec był bardziej niż pewien swego. Nie gada, może dostała w głowę i to stąd to chwytanie się za nią? Starał się zachować pogodny wyraz pyska, ale było mu jakoś szkoda tej niemoty, przechylił głowę na bok. - Ktoś cię pobił tak? Nie bój się my dobre lwy.

Nut: - Wydaje mi się że ona cię nie rozumie mój luby. Patrz, to może znaczyć że bogowie zabrali jej słuch.- Cóż za straszne przekleństwo. Lwica wygładziła piasek i sama narysował koślawe podobizny ich dwoje, dwa uśmiechnięte lwy, po czym wskazała na siebie i Geb by pokazać że jej nie pobiją. - My być dobre lwy.- Powtórzyła i uśmiechnęła się serdecznie.

[Tao]

Schowałam czarci pazur do tykwy. Nie dogadam się z nimi. Uśmiechają się serdecznie, ruszają ustami. Spróbowałam odczytać z ruchu warg słowa. "My być lwy". Nie jestem ślepa i widzę, że są lwami. Prawdopodobnie to upośledzone osobniki. Uśmiechnęłam się nieśmiała i pokazałam łapą na zachód, kierunek gdzie idę. Narysowali rebus uśmiechniętych lwów. Są parą czy jak. Złapałam tykwę w zęby, machnęłam łapą na obu i ominęłam lwa, który stanął mi na drodze. Nie mam czasu na zabawy z nimi. Opuszczam wschodnią oazę.


zt?

[Seth]

Wyglądali oboje jakby żywili ogromną nadzieje na to że ich zrozumiała. Nut spojrzała w wskazanym kierunku, były tam wydmy, a bardziej na północ mała oaza, która również należała do królestwa, samica uniosła brwi nie wiedząc co to znaczyło na dobra sprawę.
Geb w czasie gdy Tao chciała już iść ponownie zagrodził jej drogę.

Geb: - Nie możesz zabrać tego ze sobą, wszystko co rośnie na terenach królestwa należy do mieszkańców Oazy, chyba że inaczej postanowi nasz Wspaniały Faraon.- No tak, cętkowana nie słyszała. Podniósł zatem łapę w geście "stop", a potem pokazał na tykwę i pokręcił głową.
Nut: - Luby, najlepiej będzie dla nas jeśli udam się po Faraona, jego mądrość pomoże nam rozwiązać ten problem lepiej.- Nie była pewna czy to dobry pomysł opuszczać partnera, uśmiech na jej pyszczku przybrał bardziej zatroskaną formę, wiedziała jednak że sami sobie z tym problemem nie poradzą.

[Tao]

Wciąż ruszali wargami. Samiec zaszedł mi drogę ostatni raz. Chcą odebrać moje zioła. Nie dam się byle lwom. Wsadziłam pysk w tykwę i przechyliłam do góry. Zmieliłam jeżykiem oraz zębami na drobne i połknęłam wszystkie zioła naraz i cisnęłam pustką tykwą prosto we frajerskie lwy wysuwając pazury. Rzuciłam się na samca aby zatopić pazury w jego gardle.




//Postać zużyła:

1

czarci pazur

1

rącznik

1

geranium

1

lwi ogon

1

miód

//

[Ember]

Bomvu zaginał, Ember ciężko to zniosła ale starała się nie pokazywać tego po sobie. Skupiła się na pracy, polowaniach i patrolowaniu granic. Często też wracała w okolice wielkiej palmy, licząc na to, że rudzielca tu ujrzy.
Zamiast tego jednak zauważyła coś zgoła innego.
Geb i Nut żywo gestykulowali z jakaś lamparcicą a potem zagrodzili jej drogę. Ember przyśpieszyła kroku, nie zdążyła dobrze podejść a obca rzuciła się w stronę samca.
Warknęła wysuwając pazury i rzucając się do ataku na bok samicy. Zamierzała ją obalić zanim zrobi łagodnemu samcowi większą krzywdę.

[Seth]

Nie tego się spodziewał,nie dawali jej jak sądzili powodów do agresji. Prawem ustanowionym przez Faraona pilnowali granic i całego dobytku stada, dla lwów mieszkających na pustyni wszystkie surowce zrodzone na przynależącej do nich ziemi były cenne i z tegoż też powodu Geb nie mógł wypuścić Tao z ziołami bez pozwolenia.
Nut miała już iść po Setha, jednak w chwili gdy jej partner został zaatakowany odskoczyła na bok i ryknęła zwołując tym samym pobliskich członków stada na pomoc.
Samiec spróbował uskoczyć przed rozwścieczoną lamparcicą, by uniknąć jej pazurów.

[Mistrz Gry]

► Pokaż Spoiler

Atak Tao (50) na Geba (50)

Tao

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
4, 15, 17

Geb

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
1, 11, 49

2 Sukcesy dla Tao, atak się powodzi.

Obrażenia
25 - (50/2) = 0
Brak szansy na ranę ciężką/krytyczną.

Rana lekka

Mistrz Gry wyrzuca 1d6:
3

+ 2

Atak Ember (70) na Tao (50)

Ember

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
1, 43, 37

Tao

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
23, 23, 19

2 Sukcesy dla Ember, atak się powodzi.

Obrażenia

40 - (25/2) = 40 - 13 = 27

Mistrz Gry wyrzuca 1d100:
29

Rana lekka

Mistrz Gry wyrzuca 1d6:
6

+ 2

Atak ze strony lamparcicy był dla pary lwów niemałym zaskoczeniem, jednak Gebowi udało się w porę zorientować o co chodzi i uchylić się przed wycelowanymi w jego gardło pazurami, jednal nie udało mu się ich uniknąć całkowicie - kocicy udało się go trafić z bark, i pozostawić na nim kilka niebyt głębokich nacięć.
Jednak sama także nie uniknęła ataku którego była celem - choć dostrzegła kątem oka atakującą ją Ember, nie starczyło jej już czasu na reakcję i pazury lwicy wbiły się w jej grzbiet w okolicy łopatki.
Równocześnie miała okazję na zarejestrowanie wrażeń pochodzących z własnego wnętrza - dokładnie rozdrobnione i połknięte zioła trafiły już do żołądka i zaczynały uwalniać zawarte w sobie substancje, sprawiając że jej układ trawienny wydawał zaiste osobliwe odgłosy...





Geb -5 HP
Tao -8 HP

Działanie połkniętej mieszaniny - Efekt przeczyszczający i halucynogenno - euforyczny, połączony ze zniwelowaniem odczuwanego bólu.
Czas do rozpoczęcia działania - 1 post (od kolejnego działa)
Czas do osiągnięcia pełnego efektu - 3 posty.