Grota na szczycie [siedziba Abidemi i Mafundiego]

[Furaha]

Wstałem i skłoniłem sie szamance.
-Dziękuje za poświęcony czas- Powiedziałem ze spokojem w głosie i skłoniłem się szamance. Nie do końca wiedziałem co wizja oznaczała ale muszę tam sie udać. Najpierw jednak wyzbieram trochę ziół, może przydadzą mi się one w komunikacji z duchami tamtych miejsc. Skierowałem sie do wyjścia.
-Jestem wypoczęty- Posłałem im lekki uśmiech.
zt?

[Viktor]

Viktor przybył na Skalę Wolności prosto pod siedzibę tutejszych mieszkańców. Szukał rzemieślnika, a także wróżbiarki, którzy mogą mu pomóc. Wciąż karłowaty lew był brudny od błota dlatego postanowił się dokładnie umyć, ale wpierw zawoła poszukiwanych.
- Halo! Jest tu kto? Szukam rzemieślnika i wróżbiarki! - zawołał dość niegrzecznie i ziewnął. W międzyczasie zaczął czyścić swoją sierść z błota.

[Mistrz Gry]

Po chwili z okna groty wyjrzała głowa pawianicy, a wraz z nią wynurzyły się pasma wonnego dymu.
- I znalazłeś. Nie ma potrzeby krzyczeć. - powiedziała Abidemi. Lew widział, że twarz szamanki przyozdobiona była kolorowymi symbolami, a sama nosiła ubiór wykonany z piór.
- Zapraszam do środka kochaneczku. - nie zdziwiło jej nieuprzejme zachowanie przybysza. Miała już do czynienia z lwami i wiedziała, że maniery nie należały do ich mocnych stron.
Jeśli Viktor wszedł do środka groty, pierwszym co zobaczył był obłok kadzidła, który przesłaniał widok na wnętrze.

[Viktor]

Viktor wszedł do jaskini jak do siebie. Bez pełnego profesjonalizmu i z chamskim spojrzeniem na innych. To że krzyczał wcześniej tylko powinno innych uświadomić, że jest nieuprzejmy lub takiego zgrywa.
Teraz to rozegram tak jak chcę
- Dzień dobry. Szukam wróżbiarki i rzemieślnika, ale głównie tego drugiego, żeby zrobił mi torbę. Przepraszam za krzyki, ale o mało nie zginąłem dzisiaj w grzązowisku. Stawiam, że pani jest wróżbiarką. Co mi pani wywróży za dwa paciorki?
Walnąl w prost. Żadnych skomplikowanych tekstów.

[Mistrz Gry]

Gdy dym nieco się rozwiał, lew ujrzał szamankę siedzącą na podłodze w przeciwległym końcu groty. W swym pierzastym płaszczu przypominała egzotycznego ptaka. Na ścianie za jej plecami wisiały rozmaite ozdoby z barwnych kamyków, piórek i skrawków futra.
- Witaj, duchy przepowiedziały mi twoje przybycie. - teraz jej głos był głębszy i cichszy, sprawiał wrażenie jakby dochodził z oddali.
- Mafundi jest w pobliskim lesie. - cieszyła się, że rzemieślnik wreszcie budował własną chatkę. W ciężkich czasach lepiej jest się trzymać z innymi, ale obecnie jej grota zrobiła się za mała jak na ich dwójkę.
- Kochaniutki, plany Przodków są rozległe i skomplikowane. Mogę zdradzić ci ich cząstkę. Ale czy jest coś, czego szczególnie chciałbyś się dowiedzieć? - wróżbiarka wyjęła sakiewkę z grzechoczącą zawartością i zaczęła nią potrząsać.

[Viktor]

Viktor dokładnie wysłuchał co ma do powiedzenia pawianka. Tekst o przybyciu i zapowiedzi przez duchy musiał być silnie naciągany.
Duchy to, duchy tamto, duchy sramto. Skąd one mogły wiedzieć, że tu przybędę. Mniejsza o większość. - powtórzył chamsko w myślach karłowaty lew nie dając po swojej mimice i postawie wyczytać emocji.
- Chciałbym wiedzieć jak daleko zajdę i co osiągne podczas życia w tej krainie. Niech dobre duchy mi to powiedzą...] - powiedział Viktor i czekał na wróżbę.
Nie wiem może za dużo wymagam jak na pierwszą wróżbę
Przeszło przez myśl Viktorowi. Nigdy nie był świadkiem zdarzeń szamańsko-paranornalnych. Nieco bał się o swoje życie i zdrowie..
- Jakieś rady odnośnie bezpieczeństwa przy rozmowie z duchami?

[Mistrz Gry]

Abidemi przysunęła bliżej wonne kadzidło. Zapach palących się ziół sprawiał, że Viktor czuł się lekko i błogo.
- Duchy cię nie skrzywdzą. - powiedziała wróżbiarka, po czym zaintonowała pieśń w nieznanym przez lwa języku. Viktor miał wrażenie, że do śpiewu dołączyły inne głosy, tworzące harmonię z pieśnią szamanki. Nie przerywając śpiewu szamanka wysypała z sakiewki garść kostek, pochodzących od jakiegoś drobnego zwierzęcia. Na każdej z nich wypisane były skomplikowane symbole. Abidemi rozłożyła ręce. Zamglone kadzidłem oczy Viktora widziały ją teraz jako rozkładającego skrzydła ptaka.
- Przodkowie przemówili! - oznajmiła głośno szamanka, a towarzyszące jej głosy ucichły.
- Możesz zajść daleko. Przodkowie pobłogosławili cię darem uzdrawiania, który może zapewnić ci szacunek i uznanie. Unikaj jednak złota, bo sprowadzi na ciebie zagładę. Unikaj także wody do czasu najbliższej pełni. - mówiła powolnym, głębokim głosem.

[Viktor]

Viktor dokładnie wysłuchał słów Abidemii.
Całe szczęście, że te duchy nie zrobią mi krzywdy. Zależy na ile można wierzyć tej wróżbitce. No niech stracę i zaufam. Uwierzę w to co mówi. - pomyślał karłowaty lew i spoglądał z otwartą szczeną na cały proces.
- Chwila... Niewiele rozumiem. Czemu mam unikać złota. Jak mnie niby może zgubić ten surowiec? I o co chodzi z wodą i pierwszą pełnią. - zadawał pytania jak karabin maszynowy. Średnio wierzył w prawdę o tych duchach. Niby co wróżbiarka zgadła, że Viktor jest medykiem skoro śmierdzi ziołami medycznymi, żadne duchy tu nie są potrzebne.

@Mistrz Gry

[Mistrz Gry]

Szamanka zaczęła zbierać kostki z powrotem do woreczka.
- Wiem tylko tyle, ile powiedziały mi duchy. Powinieneś je przemyśleć i samodzielnie odnaleźć ich znaczenie. Na pewno jednak ich nie lekceważ, Przodkowie nigdy się nie mylą. - powiedziała, ostrzegawczo wyciągając palec.
- Mówiłeś o dwóch paciorkach, zgadza się? - zapytała. Jej głos zmienił się. Brzmiał teraz zwyczajnie i zniknęła z niego cała głębia.

[Viktor]

Viktor nie wiedział czego ma oczekiwać od duchów ani czego się spodziewać po szamance. Może sam zostanie szamanem i będzie kosił paciorki za wróżby. Nie głupi ten plan.
Za co te paciorki jak wróżby nie potrafi wytłumaczyć, ale z drugiej strony może rzucić na mnie klątwę albo pecha jakiego posłać. Lepiej mieć w niej znajomego niż wroga.
Viktor położył przed Abidemii dwa paciorki.
- A co gdybym to ja chciał zostać szamanem? Jesteś w stanie mnie naumieć szamanizmu, Abi? - zapytał bardziej z ciekawości niż faktycznego stanu pragnienia zostania szamanem. To dość odpowiedzialna rola nie to co medycyna, w której najwyżej ktoś zostanie otruty i umrze. Ciekawe co się stanie jak wkurzy się ducha. Lepiej tego nie wiedzieć.

@Mistrz Gry