Imię: Mzushi
Wiek: 6 miesięcy
Ranga: Poszukiwacz Prawdy
Rodzina:
Klan księżyca:
Ichor (ojciec biologiczny) ~~~~ Vita (matka biologiczna) ~~~~Utabiri (biologiczna siostra)
Strażnicy Kręgu:
Shani (mama) ~~~~ Athastan (wujek)
Stado: Strażnicy Kręgu
Ozdoby i ich pochodzenie: brak
Aparycja:
Hiena pręgowana. właściwie to nadal jest zaledwie podrostkiem, który dopiero co wyrósł z małej puchatej kulki. Nadal nie wygląda do końca jak dorosły osobnik z potężnymi łapami i przy dużą głową. Ale wszystko się ureguluje z czasem. Jego ubarwienie jest szarawe, przeplatane ciemnymi nieregularnymi pręgami i kropkami. Ciemne znaczenia wchodzą także na pysk. Dodatkowo kryza na grzbiecie tworzy pewnego rodzaju czuprynę, nadając mu charakterystycznego wyglądu. Jest całkiem...estetyczny, nawet jak na standardy lwów. Dodatkowo ogromne zielone, szczenięce oczy nadal topią serca miłośniczek wszystkich słodziaków.
Charakter:
Chociaż jego charakter nie jest jeszcze jednoznaczny, biorąc pod uwagę że nadal jest zależny od dorosłych, widać już pewne charakterystyczne cechy. Hiena wychowana przez lwy...jest bardzo energiczny, żywiołowy i ciekawski. Także i trochę uparty, chcąc koniecznie postawić na swoim, co czasem powoduje problemy. Nie boi się korzystać nie do końca czystych zagrywek, w negocjacji, jest świadomy swojego szczenięcego uroku i nie waha się go wykorzystać na swoją korzyść. To jednak nadal hiena. Strażnicy jednak wpoili mu odmienną moralność, której zapewne nigdy by nie poparł, gdyby pozostał w swoim klanie. Wbrew stereotypowi szanuje krąg życia, jak i prawo do niego każdej żywej jednostki. Nie jest bezpośrednio agresywny, unika wręcz bezpośredniej konfrontacji jak tylko może. Ma bardzo luźne podejście do życia i nie uważa raczej nikogo z góry za wroga, do póki ten mu się bezpośrednio nie narazi. Po swojej "mamie" odziedziczył też pewien manieryzm, bo jak na swój wiek, przykłada dużą uwagę do stanu jego futra. Nienawidzi się brudzić i także w bierny sposób uważa się za lepszego od wszystkich innych, nie licząc jedynie króla i jego matki. Zwłaszcza w przypadku innych hien.
Historia:
Podczas suchej pory wybuchła wojna między czterema klanami hien. Klan Księżyca, składający się głównie z hien pręgowanych, był dowodzony przez wyrachowaną przywódczynię bez szczególnych skrupułów, imieniem Vita. Ale w sumie nie było to niczym zaskakującym. Hieny żyjące w stadach z natury były brutalnymi stworzeniami, które kierowały się prostymi zasadami.
1. Przeżyją tylko najsilniejsi
2. Wyznacznikiem wartości jest twoja siła
3. Bierz to co ci się należy
Pojęcie lojalności było bardzo umowne, klany w zasadzie istniały jedynie po to, by zmniejszyć konkurencję dotyczącą jedzenia. Zmniejszało to poniekąd śmiertelność silniejszych jednostek, jednak te słabsze rzadko kiedy dożywały dorosłości. Zwłaszcza w przypadku samców, które nie były od razu zabijane, jedynie ze względu na potrzebę reprodukcji i przedłużenia dynastii feministycznych wojowniczek. Mimo zaciętej walki i wielu poniesionych strat, Klan Księżyca był zmuszony opuścić własne ziemię, udając się w kierunku trzech stad. Ciągły upał i bardzo niska temperatura nocami nie wpłynęła zbyt dobrze na faunę i florę w tamtym roku. Ani kropli deszczu przez wiele dni. Roślinność zaczęła obumierać, a w związku z tym, drastycznie spadła ilość zwierzyny. Zdesperowany klan musiał podjąć decyzję, by zwiększyć szanse na przetrwanie. W końcu znaleziono potencjalne rozwiązanie. Zdecydowano się pozostawić słabsze szczenięta same sobie, z faktu że duża część z nich i tak już ledwo żyła i nie było sensu marnowania dla nich energii i bardzo ubogich racji żywnościowych. Porzucona została praktycznie połowa szczeniąt. Także w tym jedno z dwójki dzieci przywódczyni. Wybrała mniejszego, chuderlawego Mzushi, by chronić swoją córkę Utabiri. Krótko potem klan trafił na tereny lwich stad, próbując desperacko zagarnąć część terenów dla siebie, jednak spotkała ich sromotna porażka w starciu z lwami. Odeszli stąd i od tej pory nikt nie słyszał wieści na ich temat.
Mzushi próbował jeszcze podążać za rodzicami, śladem klanu, jednak szybko zgubił ich trop. Był słaby, głodny i narażony na temperaturę. Po jednym dniu błądzenia i płaczliwego wzywania rodziców nie miał już praktycznie siły się ruszać. Wtedy być może duchy zesłały cud, ratując jego życie w ostatniej chwili. Ujrzał między trawami jasną lwicę imieniem Shani. Dość ubogi krąg strażników był dość zdesperowany by zasiedlić miejsca między nimi, więc uznano że szczenię ma szansę stać się wartościowym członkiem stada, mimo jego rasy. Chociaż nie w przypadku każdego przyjęcie hieny spotkało się z entuzjazmem, nikt nie miał dobrego argumentu, by nie dać mu szansy.
Po kilku pierwszych dniach przeznaczonych na to by szczenię odzyskało siły, stado szybko zaczęło mu wpajać swoje zasady, które musiał zaakceptować. W tym przypadku nie protestował zbytnio, gdyż był zbyt mały by mieć jakiekolwiek wyrobione spojrzenie na świat. Same wspomnienia klanu były bardzo zamazane, zwłaszcza biorąc jego stan w ostatnim okresie. Łatwo więc przyjął nową filozofię życia. Shani zaczęła sprawować nad nim opiekę i szybko zaakceptował ją jako nową mamę. W niedługim odstępie czasu przywódca Athastan został wujkiem, niezależnie od swojej woli.
Mocne strony:
- Zawziętość w dążeniu do ustalonego celu
- życiowy optymizm
- uroczo-przystojny
- dobry refleks (zręczność)
Słabe strony:
- Czasami uparty jak osioł
- Za bardzo wścibski
- Tendencje do manipulacji
- Unika wszystkiego czym może się pobrudzić
- Patentowany leń w przypadku obowiązków
- Słaby ofensywnie (krzepa)
- Nieco narcystyczny
Ciekawostki:
- kolekcjonuje patyki. Ma całą kolekcję w różnych kształtach i lubi je obgryzać
- Nienawidzi burz, bo boi się grzmotów
- Jest bi
- Ma lekką traumę z powodu porzucenia. Nadal miewa sny gdzie błąka się sam po nieznanych mu miejscach.
