Gęste Listowie

[Thanatos]

Po pewnym czasie siedzenia uznał, że dość przebywania tu i trzeba ruszać. Wstał więc i ruszył w kierunku Lwiej Skały szukać Tiba.

ZT

[Yeti]

Po opuszczeniu terenów Rzeki Królów przygnębiona Yeti dotarła do lasu zgodnie z zamierzeniami.
Próba zrobienia kosza nie wyszła to może uda się z ogniem. Na początek potrzebuje zrobić łuk ogniowy, wrzecionkę, tulejkę i deszczułkę ogniową. O hubce służącej za podpałkę nie wspomni, ale z tym problemu nie będzie.
Ma przy sobie bawełnę to narwała trawy, którą zostawiła na słońcu. Jak poleży trochę będzie jak znalazł.
Potem przyszła pora na rozpałkę. Z tym problemu nie będzie. Yeti jest w lesie i gałęzi tu co nie miara. Wspięła się na drzewo skąd narwała gałęzi, które zniosła na jedną kupkę.

Teraz przyszła pora na trudniejsze czyli deszczułka ogniowa, do której potrzebowała grubego kawałka drewna. Najlepiej nadawałaby się gałąź leżąca na ziemi.

Yeti wyrzuca 3d100:
28, 62, 75

Konar też się nada jeśli dobrze pomyśleć. Odpowiednich gałęzi na deszczułkę to tutaj ni widu ni słychu.

Yeti wyrzuca 3d100:
48, 92, 12

Jak już miała w dłoniach gruby konar to zatargała go do miejsca rozpalania ognia pozbawiając przedtem kory. Tam z użyciem ostrego kamienia nadała mu płaski kształt, co zajęło nieco czasu, a potem zrobiła w nim trzy wklęsłe szpary o podobnej wielkości. Tak przygotowaną deszczółkę położyła na miejscu.
Z resztek pozostałych po obróbce zrobiła wrzecionkę, która jest po prostu zwykłym patykiem o średnicy mocno przybliżonej do tej w szparze ogniowej.
Natomiast tulejkę to klocek drewna z odpowiednio przygotowanym dołkiem, gdzie powstanie tarcie, co z tym idzie ciepło wytworzy żar.

Ostatnie co zostało do przygotowania to łuk ogniowy. Nie dysponowała sznurkiem ani rzemykiem, więc musi polegać na kiepskiej jakości korzeniach. Wygląda na to, że zrobi łuk ogniowy jednorazowego użytku.

Yeti wyrzuca 3d100:
32, 85, 42

Z pobliskiego drzewa ucięła ostrym kamieniem wystający korzeń nie za gruby, nie za cienki. Tak przygotowane przywiązała do dwóch końców nieco giętkiego patyka i prima sort. Wszystko gotowe.

Położyła podpałkę, obok tulejkę na której posadziła deszczółkę ogniową, a w jej szparę umieściła wrzecionkę, co obwiązaną łukiem ogniowym wprawiła w tarcie. Tarła, tarła, tarła... Ciekawe czy uda się Yeti wytworzyć żar.



Pozyskane: konar, korzeń, sucha trawa, gałęzie
Stworzone: deszczółka ogniowa, łuk ogniowy, tulejka, wrzecionka

[Mistrz Gry]

Test zręczności, rozpalanie ognia jest na 3. poziomie ale za dokładny opis i chwytne małpie ręce bez modyfikatora

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
18, 60, 67

Yeti doskonale znała teorię rozpalania ognia. Praktyka okazała się jednak trudniejsza do wykonania. Szympansica krok po kroku przygotowała wszystkie niezbędne elementy i wreszcie zabrała się za kluczową część procesu. Tarła, tarła, tarła cierpliwie czekając aż pojawi się żar. Wreszcie pojawiła się upragniona strużka dymu. Podpałka zwęgliła się, a drewniane elementy były już na skraju wytrzymałości. Już, już wydawało się że pojawi się ogień, lecz dymek zniknął a zużyta podpałka była do niczego. Dopiero kiedy Yeti skończyła walczyć o rozpalenie płomienia poczuła że jej ręce płoną bólem. Podczas intensywnego pocierania zdarła sobie w kilku miejscach skórę na dłoniach.

-5HP, -zestaw do rozpalania ognia

/może spróbuj na początek robić jakieś łatwiejsze rzeczy, popatrz sobie na rozpiskę trudności viewtopic.php?f=172&t=999

[Firkraag]

Z kamiennego kręgu przyczłapał aż tutaj, w gęsty las. W tym miejscu poczuł się jak w domu, wróciły dawne wspomnienia. Rozglądając się za czymś przydatnym, w nisko położonych gałęziach, krzewach i podłożu usianego mchem. Ściągnął jedną pajęczynę przyczepiając ją miejscami do sierści a do niej swoje przedmioty, które znalazł do tej pory w trakcie podróży. Koniecznie musi znaleźć jakiegoś fachowca co mu porządną torbę sprawi.
Postanowił dopatrzyć się jeszcze jakiś przydatnych ziół czy innych medykamentów w okolicy.

► Pokaż Spoiler

Miód:

Firkraag wyrzuca 3d100:
26, 93, 11

Przepękla:

Firkraag wyrzuca 3d100:
65, 43, 45

Marula:

Firkraag wyrzuca 3d100:
42, 94, 78

Geranium:

Firkraag wyrzuca 3d100:
76, 92, 100

Sumak:

Firkraag wyrzuca 3d100:
18, 80, 54

Usłyszał brzęczenie a to oznaczało iż w pobliżu są owady, podążając za narastającym dźwiękiem odnalazł je, spojrzał w górę, na którym pszczoły ukleiły całkiem sporych rozmiarów plaster miodu. Ucieszył się, że trafił na te miododajne robale, zaraz mu jednak mina zrzedła przypominając sobie ukąszenia tych paskudnic. Zerwał jakiś szerszy liść i ułożył go płasko na podłożu. Rogiem strącił fragment plastra miodu, który spadł na wcześniej podłożony liść. Szybko zawinął pakunek i zaczął uciekać wśród złowieszczo brzęczących iż zawistnie kłujących pszczół broniących tego co należało do nich. Zebrał co chciał ale poniósł tez mała ofiarę. Syknął cicho i ruszył dalej szukając jeszcze czegoś.

► Pokaż Spoiler

Kontynuowanie dalszych poszukiwań sumak:

Firkraag wyrzuca 3d100:
25, 98, 13

Znalazł jeszcze sumaka, ostrożnie racicami zerwał liście, z których później wyciśnie sok, tym razem pakunek dodatkowo włożył w jakaś łupinę po twardym owocu. Tak dla dodatkowego bezpieczeństwa by samemu się nie oparzyć.
Całkiem pokaźne łupy.

+1miód
+1sumak

[Firkraag]

Reszta dnia minęła mu spokojnie, nikt go nie zaczepiał, nie truł tyłka o pierdoły, nawet ptaki jakoś ciszej świergotały.
Pojadł, odpoczął, znalazł co chciał i ruszył dalej w trasę. z/t

[Tao]

Jak się okazało, lamparcica nie musiała wcale długo czekać na reakcję ze strony @Sethel gdyż kiedy tylko ruszyła, ta prawie od razu do niej podbiegła i zrównała się z jej krokiem. Tak więc skoro centkowana miała już pewność, że lwica chce towarzyszyć w jej wędrówce, przyśpieszyła nieco kroku by niepotrzebnie nie przedłużać. Wszak dzień może i był jeszcze młody ale wiadomo, na obcym terenie lepiej zbyt długo nie przebywać.
Początkowo, Tao starała się trzymać wzdłuż rzeki lecz po pewnym czasie stwierdziła, że jeśli nie chcą wpaść w jakieś tarapaty, najlepiej będzie odbić nieco w bok i oddalić się od źródła wody. Zatem z tym właśnie przeświadczeniem, poprowadziła swoją towarzyszkę w inną stronę niż początkowo zakładała.
Szła, szła i szła, co jakiś czas sprawdzając czy aby napewno czerwonooka jeszcze za nią idzie. No i gdy tylko ją dostrzegała ponownie zwracała się przed siebie i przedzierała się przez kolejne tereny sawanny. Jednak wszendobylska trawa wcale nie towarzyszyła im przez całą drogę gdyż w pewnym momencie, trafiły do bujnego lasu, który jakby pojawił się znikąd. Oczywiście dla nie był to żaden problem wszak będąc lampartem czuła się w takim środowisku jak w domu. Wiedziała jednak, że jej nowa koleżanka jako przedstawiciel lwa, może nie być przyzwyczajona do przedzierania się przez gęstwiny lasu toteż przystanęła na chwilę, dając jej trochę odpocząć.

[Sethel]

@Tao narzuciła dość szybkie tempo ich wędrówce. Sethel do tej pory raczej spacerowała, jednak utrzymanie tempa lamparcicy nie było dla niej problemem. Cała drogę szły w milczeniu z oczywistych przyczyn. Tao chyba dobrze znała te tereny. Szła pewnie, nie zastanawiając się nad kierunkiem. Lwica spojrzała na gęsty las w stronę którego zmierzała koleżanka i poczuła się trochę niepewnie. Do tej pory unikała takiej gęstwiny. Zrównała się z Tao, widząc że ta przystanęła.
- Jesteś pewna, że to dobry pomysł? - tak jak do tej pory starała się mówić wolno i wyraźnie.

[Tao]

Tao chyba dobrze postąpiła zatrzymując się przed ścianą lasu gdyż kiedy tylko to zrobiła, momentalnie ujrzała niepewność swojej nowej koleżanki. Oczywiście, domyślała się iż nieprzyzwyczajona do takich terenów lwica może zareagować w podobny sposób więc zaraz po odczytaniu jej pytania postanowiła zapewnić ją, że wie co robi. Mianowicie aby czerwonooka zrozumiała iż z lampartem przejście przez gęstwiny będzie bezpieczne, podbiegła do jednego z drzew i z wielką zwinnością i gracją wskoczyła najpierw na jedną gałąź, potem na następną i jeszcze kolejną aby za chwilę z powrotem znaleźć się na ziemi. Wiadomo nie zrobiła tego po to by się pochwalić czy coś w tym stylu. Chciała tylko pokazać @Sethel, że dzięki jej zdolnością na pewno poradzą sobie z przedarciem się przez las.

[Sethel]

@Tao od razu "odpowiedziała" na pytanie lwicy. Zaprezentowała swoje umiejętności, tym samym wzbudzając w Sethel podziw. Czyli przejście z lampartem przez te gęstwiny nie powinno być problematyczne. Lwica zdecydowała się zaufać cętkowanej i kiwnęła głową na znak, żeby Tao ruszyła pierwsza.

[Tao]

Jak się okazało, lamparcica swoim krótkim pokazem umiejętności, zdołała przekonać @Sethel iż w sprawie wędrówki przez las może jej zaufać. No a przynajmniej takie odniosła wrażenie, obserwując jej reakcję. Tak więc gdy tylko lwica kiwnęła głową aby ruszyła pierwsza, od razu to poczyniła. Mianowicie aby znaleźć odpowiednie przejście wskoczyła na drzewo po czym na chwilę zniknęła w gęstwinie. Aczkolwiek nie trwało to długo i już po kilku sekundach wyskoczyła z pobliskich krzaków, robiąc tym sposobem prowizoryczne przejście w głąb lasu. Następnie gdy już to zrobiła i koleżanka mogła ją ujrzeć, kiwnęła zapeaszająco głową czym jjednoznacznie oznajmiła aby ta podeszła, i gdy tylko to się stanie, rrazem z nią ruszy dalej.