Cichy zakątek

[Brutus]

Brutus urąbał końcówkę g
grubej gałęzi baobabu o średnicy 40 cm kamieniem. Złapał kamienia w szpon i uderzał przez długi czas.
Po urąbaniu miał gotowy materiał. Tarl kamieniem aż zrobił uzyskał cienką warstwę drewna i kory. Wyrównał pazurami tworząc kształt prostokąta.
Przykleił znalezione pióra na żywicę i sokiem z owoców ponadawał masce kolory.
- Błogosławię tą maskę!
Umieścił ją na dużym głazu wystawiając na światło księżyca. Teraz ma moc.
Skoro tu jest rozejrzał się za voacalangą, ziołem halocylugennym.

Brutus wyrzuca 3d100:
38, 58, 46

Brutus znalazł zioło szamańskie i wziął więcej niż powinien. Wyczerpał lub uszkodziłźródło bo kto mu zabroni. Znajdzie nowe za 2 tygodnie.

+3 voacanga,
+1 maska szamańska,

[Mistrz Gry]

Brutus zerwał trzy owoce drzewa, mimo że to nie było zbyt pokaźnych rozmiarów a większość gałęzi była uschnięta. Nieostrożnie zrywając voacangę, ptak przypadkiem złamał cienką gałązkę na której rosły owoce, pozbawiając drzewo jego najcenniejszej części. Zrywając w pośpiechu zioła orłosęp nie mógł zauważyć, że dwa z owoców były w środku robaczywe i nadgniłe. Używanie go może nie przynieść takich skutków jakich by oczekiwał szaman.

-2 voacanga
+2 zgniła voacanga

[Brutus]

Teraz Brutus przyjrzał się owocom i zobaczył, że dwa z nich są zgniłe.
Wyrzucił je do strumyka niepotrzebne mu zgnilce.
Zabrał maskę i poleciał do gniazda.




zt

[Hirizi]

Ostatnio po okolicy niosły się jakieś ryki, dla bezpieczeństwa Hirizi stąpała ostrożnie, próbując wyłapać wszelkie ślady tego, ze zadomowiły się tu jakieś lwy. Na szczęście akurat tutaj gdzie przybyła nie było ani lwów, ani ich zapachu. Do tego w okolicy rosło dużo voacangi - Hirizi pamiętała te owoce, pary korzystające z medycznych i duchowych usług jej rodziny często dostawały je w celach tak zwanego "przypływu miłości", ale wiedziała też o innym ich zastosowaniu, którego mocy jeszcze nie umiała wykorzystać.

Hirizi wyrzuca 3d100:
1, 95, 83

Hirizi obchodziła drzewka, ale najwidoczniej wiele z nich miało zgniłe owoce lub zostało wcześniej przebranych.

Hirizi wyrzuca 3d100:
89, 98, 95

serio, kostki?
Niestety rosnące tu drzewa były jałowe. Może po prostu trafiła w zły okres na zbiory voacangi?

Znowu musi poszukać szczęścia gdzie indziej.

zt.

[Taimi]

Zależało jej jedynie na tym, żeby wrócić do domu. Jak się jednak okazało Upendi... pachniała inaczej. A w zasadzie nie pachniała. Zapachy stada zdawały się wyparować. Chodziła, wołała i szukała, ale nie znalazła żadnego przedstawiciela stada. Zaniepokoiło ją to. Czyżby Republika zdążyła się pod jej nieobecność gdzieś przenieść? Nie dali jej znać i nie powiedzieli, gdzie powinna ich szukać. Zdenerwowało ją to. Warknęła pod nosem, kładąc się leniwie na podłożu. Miała za sobą wiele kilometrów podróży i potrzebowała chwili snu.

[Mistrz Gry]

Co to? Kto to tak krzyczy? A, to tylko ten lew. Czy tam lwica. O ile łatwo było rozpoznać płeć jeśli kot miał grzywę albo jej nie miał, to kot z częścią grzywy pozostawał zagadką. Klient to klient i nie potrzeba głębiej wnikać. Utami poprawił zwój kocimiętki przewieszony przez plecy i przemykając zręcznie wśród zarośli znalazł się tuż obok lwa. Instynkt surykatki podpowiadał mu by nie wychylać się zanadto.
- Kocimiętka! Świeża kocimiętka! Tylko u mnie! - zaczął wołać tonem profesjonalnej przekupki bazarowej.

[Taimi]

No i to by było na tyle w kwestii spania. Ledwo zamknęła oczy, a już pojawił się jakiś krzykacz. Przytkała łapy do uszu chcąc nie dopuszczać do siebie wrzasku, jednak ten był za głośny i jej usiłowania na nic się nie zdały. Sfrustrowana poderwała się do góry, wyłapując siedzącego w zaroślach jegomościa.
- A na co mnie kocimiętka. Myślisz, że jej potrzebuję? - warknęła niezadowolona.
Czyżby on jej sugerował, że bez kocimiętki nigdy nie zostanie matką? No dobra może nie była już najmłodsza, ale przecież niczego jej nie brakowało. I już podniosła łapę chcąc przegonić intruza, gdy przypomniała sobie, jak bardzo potrzeba jej teraz informacji. Wypuściła parskając powietrze, odstawiając łapę z powrotem na ziemię. Wywróciła oczyma. Surykatki są dobre na przekąskę, nie jako towarzysz rozmów.
- Mocno jesteś przywiązany do siebie w jednym kawałku? Podejrzewam, że owszem - uśmiechnęła się podstępnie.
Nie chciała się za bardzo zbliżać, żeby woń zdradzieckiego zielska jej nie otumaniła.
- Powiedz mi, mój przyjacielu, gdzie podziały się lwy, które tutaj mieszkały?

[Mistrz Gry]

Chyba klient nie był przekonany. W jego dzisiejszych planach nie było miejsca na bycie zjedzonym, więc wycofał się głębiej pomiędzy gałęzie.
- Kocimiętka bardzo skutecznie łagodzi nerwy. - powiedział wymownie, wypatrując już na wszelki wypadek norki do której może wskoczyć.
- Powąchaj, a się przekonasz, że kocimiętka czyni cuda. - zachęcał, wyciągając ziele jak najdalej przed siebie, by zapach doleciał do rozdrażnionego kota.
- Lwy? Nie wiem. Były, narobiły hałasu, oberwały od małp a potem sobie poszły. Może teraz robią hałas gdzie indziej. - rozłożył łapy w geście niewiedzy.

[Taimi]

Westchnęła i przekręciła oczami.
- Nie potrzebuję otumaniacza - mruknęła do surykatki.
Dostrzegła, że ta się nieco przestraszyła, więc postanowiła trochę spuścić z tonu. Nie chciała przecież, żeby uciekła, bo wtedy nie dowiedziała by się absolutnie niczego. Tylko czy to cokolwiek zmienia? Może ten mały oszołom faktycznie nic nie wiedział? Cofnęła się trochę i przez chwilę nie oddychała, na wszelki wypadek. Naprawdę ostatnim czego potrzebowała było się naćpać.
- Naprawdę? Nie masz żadnego pomysłu, gdzie ich szukać? Te lwy... Były dla mnie ważne - przyznała znacznie spokojniej.
Spojrzała badawczo na Utamiego, może chciała z mowy ciała wywnioskować czy naprawdę nie posiadał ważnych dla niej informacji, czy tylko leciał z nią w balona.

[Mistrz Gry]

Wyglądało na to, że nie ubije interesu. Ale też nie zostanie zjedzony, co czyni bilans wyrównanym.
- Oczywiście że nie potrzebujesz, piękna pani. - bo chyba miał do czynienia z samicą, na razie wszystko by na to wskazywało.
- Nie wiem, nie znałem ich za dobrze. Trzymałem się z daleka. - odpowiedział, lekko już się niecierpliwiąc. Za informację turystyczną to on się nie uważał, sprzedawał zioła nie informacje. Chociaż... jeśli pieniądz dobry to i nie zaszkodzi na chwilę zmienić specjalizację.
- Jeśli trzeba mogę się czegoś dowiedzieć. Popytać tu czy tam. Nie za darmo oczywiście.