Zbocze

[Waris]

Przekręciła głowę.
- Och, to po co należeć do stada, które chce się ciebie pozbyć? - Bo taki obraz wyjęła z jego słów. W końcu powrót do stada nie był chyba niczym złym, a lojalność wobec niego powinna być zaletą. Z drugiej strony... Poruszyła lekko uszkiem. Wspomniał, że stado upadło. Czyżby więc tutaj tkwił błąd w jej rozumowaniu?
- Och, czekaj. Stada już nie ma, tak? To w sumie faktycznie trochę inaczej. Ale nie przejmuj się, pewnie gdzieś tutaj są jakieś, które chętnie cię przyjmą. Może faktycznie czasami lepiej się odciąć? - rozważała w głos, bo sama po raz pierwszy zaczęła postrzegać rodzinę w taki sposób. Jak widać nie zawsze musi się wiązać z tymi uczuciami, które pielęgnowała w sobie Waris. Może jej matka też wcale nie żałuje, iż ją porzuciła? Może niepotrzebnie za nią tęskniła?

@Mjuvi

[Mjuvi]

Po usłyszeniu wypowiedzi, zaczął się zastanawiać co do upadłego stada wtedy usłyszał kolejne słowa lwicy, która najwyraźniej skapnęła że te stado faktycznie upadło. Nie śmiał się z tego stanu, a raczej był nieco zdziwiony ale to była chwilowa reakcja samca. - Tak, stada już nie ma. Możliwe, że inni mieli dość rządów, tego nikt nie wie, no może oprócz tych członków którzy stamtąd odeszli poszukać czegoś innego lub nowego - odpowiedział. - Wiesz na pewno wiem, że jeśli stado byłoby kierujące zemstą na kogoś lub większą grupę lwów to bym nie chciał do takiej społeczności należeć to nie leży w moim charakterze. Zawsze ceniłem spokój i przyjaźń z ciepłem typowo rodzinnym - odpowiedział krótko, dając jej do zrozumienia, że nie należał do zwyrodnialców z pokroju ojca. Możliwe ze ojciec go wygonił bo był inny od reszty i musiał im mocno przeszkadzać. Z drugiej strony chciałby kogoś znaleźć na stałe aby pobyć z tą jedyną na zawsze? Miał nadzieję, że kogoś takiego znajdzie na swej drodze.

@Waris

[Waris]

/ przez święta mało mnie było przed kompem, ale juz wracam do "normalności"

Szczerze mówiąc nie miała pojęcia, co mogłaby dodać i jak podnieść go na duchu. A może wcale nie musiała? Może @Mjuvi chciał po prostu się wygadać i zrzucić z siebie ciężar doświadczeń, których bagaż sukcesywnie nosił na barkach dzień w dzień? Uśmiechnęła się więc tylko i lekko klepnęła go łapką w ramię.
- Oj nie martw się, na pewno będzie już tylko lepiej - dodała.
Nie była mistrzem w pocieszaniu innych, czy jej się to podobało, czy nie.

[Mjuvi]

/ Nie ma sprawy, ważne że święta przeszły normalnie x3

Mjuvi wygadał się co leżało mu na sercu, możliwe że nie miał komu tak naprawdę zdradzać swych sekretów. Gdy poczuł klepnięcie Waris, poczuł nieco ulgę od znajomej.
- Dziękuję, mało kto potrafi wysłuchać mnie do końca - odparł.


@Waris

[Waris]

Uśmiechnęła się szeroko w reakcji na jego słowa. A potem pacnęła się lekko łapą w klatkę piersiową.
- Podobno jestem niezłym słuchaczem - odpowiedziała wesoło.
Co prawda zapomniała dodać, że dotąd nie bardzo miała kogo wysłuchiwać, a jedyna osoba, z którą miała jakieś lepsze relacje umarła (sama Waris zaś czuła się temu winną, zresztą trudno się dziwić), bo jeszcze @Mjuvi gotów byłby uciec.
- Jakieś plany na dzisiejszy dzień? - zagaiła jeszcze.

[Mjuvi]

Mjuvi zamyślony trochę zobaczył reakcję lwicy, na jego słowa. Przynajmniej miała najwidoczniej dobry dzień, jak i jemu dopisywał znakomity dzień. Po wysłuchaniu jej słów, kiwnął głową że ma rację. - Właściwie, nie mam żadnych planów w tym dniu, a Ty? - spytał.

@Waris

[Waris]

Zmarszczyła nosek, całkiem tak, jakby zastanawiała się nad tym jakiej odpowiedzi udzielić @Mjuviemu - chociaż przecież od samego początku doskonale wiedziała, co powiedzieć. Pokręciła zaraz łebkiem, posyłając samcowi serdeczny, rozbawiony uśmiech.
- Ja też nie. Na początku myślałam, że to dobry dzień, żeby szukać matki, ale przecież nie mam nawet pewności, czy kiedykolwiek ją znajdę, więc chyba mogę sobie zrobić wolne - odparowała w końcu, po kilku sekundach milczenia poświęconych udawanemu namysłowi.
- Może więc opowiedziałbyś mi trochę o okolicy? Pokazał jakieś ciekawe miejsca? - poprosiła.

[Mjuvi]

Po wysłuchaniu słów o swojej rodzicielce, zaczął faktycznie się zastanawiać jak ją tu pocieszyć w takiej chwili bo dużo ofiar wtedy zebrało podczas jak tamci prawie zniszczyli wszystkich mieszkańców krainy. - Nie martw się, na pewno twoja mama żyje i miewa dobrze. Jeśli chcesz, możemy wspólnie ją znaleźć, chętnie pomogę Ci - uśmiechnął się przyjaźnie do Waris, dając jej otuchy. - Hmm... ciekawe miejsca mówisz? Właściwie czemu by nie, mogę Ci nieco pokazać - odpowiedział z chęcią. - Tylko nie wiem czy chciałabyś zapuszczać się na tereny pustkowi czy cmentarzy, nieco jest tam trochę niebezpiecznie ale jeśli byśmy nieco ostrożni to może nic na mnie stanie - odpowiedział z nutką zastanowienia jak i spokoju.

@Waris

[Waris]

Waris miała mętlik w głowie. Z jednej strony naprawdę chciała odszukać mamę, z drugiej jednak... Obiecała sobie, że będzie się szkolić pod okiem szamanki, by zdjąć z rodzicielki klątwę. Klątwę, którą uważała jedynie winną temu, iż brązowa niedługo po narodzinach została porzucona. Tymczasem nie potrafiła matce pomóc, a jej nauczycielka nie żyła - właśnie z powodu szkolenia Waris. Zagryzła wargę, odwróciła spojrzenie.
- Nie zrozum mnie źle, ale chciałabym to zrobić sama... Mamy sobie wiele do powiedzenia, poza tym nie wiem, jak matka by zareagowała. No i nawet nie mam pojęcia, czy kiedykolwiek ją znajdę, gdzie szukać. Chyba liczę, że Przodkowie pewnego dnia naprowadzą mnie na jej trop - przyznała zakłopotana.
- Jeśli boisz się, że cmentarze okażą się nawiedzone... Cóż, jestem szamanką, raczej nic ci nie grozi - rzuciła pół żartem. Tak naprawdę nawet nie była pewna, czy wciąż powinna się mianować szamanką; od dawna nie praktykowała i na razie miała nadzieję, iż tak pozostanie.

@Mjuvi

[Mjuvi]

Mjuvi nie obawiał się żadnych cmentarzy czy dziwnych duchów wychodzących stamtąd, dlatego mógł tam na spokojnie spacerować. - Rozumiem Cię - odparł krótko, wiedział że ciężko znaleźć bliskich po tamtym wydarzeniu. - Nie martw się, znajdziesz ją w jakimś upływie czasu - odpowiedział dając jej kolejne otuchy. Po czasie usłyszał o tym cmentarzu, wtedy kiwnął głową.
- Wiesz, akurat nie obawiam się żadnych cmentarzy czy coś podobnego, nie raz na podobnych terenach przebywałem czy przechodziłem - odpowiedział do Waris. Po chwili zastanawiał się czy przypadkiem Waris nie chciała należeć do jakiegoś stada.
- Nie myślałaś może o dołączeniu do stada czy wolisz samotność? - spytał się jej z ciekawości spoglądając na nią. Naturalnie myślał nad założeniem własnego stada, ale czy dałby radę utrzymać je? Musiałby faktycznie nad tym zastanowić.

@Waris