Zbocze

[Mjuvi]

Mjuvi spojrzał się przyjaznym wzrokiem w kierunku nieznajomej. Po usłyszeniu jej imienia odwzajemnił tym samym.- Jestem Mjuvi, mieszkałem niedaleko stąd - odpowiedział spokojnym tonem. - Skądże nie przeszkadzasz, przechadzałem jedynie, chcąc znaleźć nowe miejsce gdzie mógł zatrzymać się na stałe. Po całej tej inwazji, jaką napadli nieznajomi mordercy, musiałem się ukrywać aby nie oberwać - odpowiedział utrzymując nadal przyjazny ton głosu do lwicy. Miał jedynie nadzieję, że nie wystraszył jej swoją obecnością ani nie ucieknie, z tej całej sytuacji bo widział napięcie w łapach. - Spokojnie, nie zrobię Ci krzywdy - odpowiedział chcąc ją jedynie uspokoić.

[Waris]

Szczerze mówiąc... Nie myślała o nim (przynajmniej na tę chwilę) w kontekście potencjalnego zagrożenia. Martwiła się bardziej tym, co sobie o niej pomyśli - przylazła taka, przeszkadza, zajmuje czas i gada, gada, gada. Na szczęście, jak wnioskowała ze słów i postawy @Mjuviego, samiec nie miał jej za złe tego domniemywanego wtargnięcia. Zwłaszcza, że w końcu - jak przyznał - mieszkał niedaleko. Poruszyła lekko uchem, gdy wspomniał o inwazji.
- Ojej, musiało być strasznie! Co to za nieznajomi? Tak po prostu przylazły sobie jakieś lwy i zaczęły mordować? - Mimowolnie w uszach zaświszczały słowa matki. Te same, które wpajała jej odkąd jeno sięgała pamięcią. Klątwa. Gdziekolwiek nie pójdziesz, śmierć będzie podążała za tobą, zabierając każdego wokół ciebie. Czyżby jej rodzicielka była gdzieś niedaleko?
- Może... To ci jakoś pomoże? Życzę ci, żebyś szybko odnalazł to, czego szukasz. Niech nadchodzące święta wskażą dom, byś odnalazł tam swój kąt - złożyła mu życzenia, podając mu prezent.

/ Rzuć sobie kostką 1d10 i zawołamy MG, bo wpadnie Ci jakiś souvenir

[Mjuvi]

Mjuvi całe szczęście, przeżył te całe zamieszanie ale niestety rodzina mu zaginęła na dobre. Nie wiedział czy żyją czy nie. Miał nadzieję, tylko że rodzice są cali i zdrowi jak jego siostra. Potem usłyszał pytania Waris.
- No właściwie, to przechodziło większą skalę strachu. Wiem że to była banda H'runami, którzy zaczęli walczyć z lwami i pustoszyć całe krainy aby móc rządzić każdym terenem z osobna - odpowiedział chcąc skrócić nieco swoją wypowiedz. Temat niestety nie należał do najmilszych, bo podczas ucieczki widział zakrwawione trupy dookoła, jak u niektórych jeszcze krew sączyła się czy na ziemi czy na trawie. Okropne uczucie przeszyło samca na wylot, aż drgawek dostał przez chwilę, ale to była jedynie chwila do momentu jak lwica dała mu prezent? Nie wiedział co powiedzieć naprawdę. - Oh dziękuję - odpowiedział nieco zaskoczony i zarówno złożył życzenia, ale nie miał nic przy sobie co trochę było mu głupio.

Mjuvi wyrzuca 1d10:
8

[Waris]

^ @Mistrz Gry


* * *
Waris absolutnie nie oczekiwała niczego w zamian. Tak zwyczajnie, po ludzku, chciała mu dobrze pożyczyć. Naprawdę miała nadzieję, że @Mjuvi szybko znajdzie bliskich, z którymi rozdzielił go los. Wierzyła także, iż ci cali H'runowie (jak ich nazwał) nigdy już tutaj nie wrócą. Zakołysała delikatnie ogonem, odkrywając, że poczuła się lepiej widząc ten promyczek szczęścia, który w nim wzbudziła.
A że mimo wszystko czasami brakowało jej wyczucia, szybko zniszczyła cały ten wypracowany właśnie klimat. Powinna się ugryźć w język i nie dopytywać, bo po co poruszać tematy tak bolesne - niemniej ciekawość była silniejsza, niźli empatia. Przynajmniej w tym momencie.
- Ale... Już ich nie ma? Miałeś tutaj rodzinę? Czy... czy przetrwała?

/ jakby co ja jednocześnie sprzątam w mieszkaniu, więc mogę trochę zmulać z odpisami

[Mistrz Gry]

Gdy @Mjuvi rozpakuje prezent, w środku znajdzie 15 paciorków. @Waris musi być bardzo hojną lwicą!

Paciorki wpisane do profilu

[Mjuvi]

Mjuvi całe szczęście na tych terenach nie miał aktualnej partnerki czy swoich lwiątek. A jeśli chodzi o pewną przeszłość wolałby tego nie wspominać, jak to młody nastolatek zaszedł zbyt daleko, że przyszła na świat jego córka z romansu ale to było kiedyś. Pewnie córka już ma swoje młode i żyje szczęśliwie z dala od kłopotów. Humor samca się poprawił dzięki upominkowi świątecznemu co było widoczne na pysku. Usłyszał kolejne pytania, wtedy bez problemu odpowiedział nowo poznanej.
- Tak już ich nie ma, całe szczęście. Mam nadzieję, że ich nigdy nie spotkamy na naszej drodze. Co do rodziny, moi rodzice i siostra, wynieśli się w nocy jeszcze jak tamci planowali inwazję i ostateczne starcie - odpowiedział na jej nurtujące pytania. - A co przetrwania, pewnie tak, bo nie znalazłem żadnych ciał swojej rodziny - wypowiedział z ulgą. Kiedy zobaczył prezent, był bardzo zaskoczony widząc paciorki aż z 15 naprawdę było mu miło. - Dziękuję za przemiły prezent - odpowiedział z uśmiechem do niej.

[Waris]

Słysząc odpowiedź @Mjuviego wyraźnie odetchnęło. Na szczęście, wierząc słowom samca i temu, iż miał rację - jego rodzina była cała i zdrowa. Tyle, że przecież nie wszystkie ciała musiał spotkać; może jego rodzice gnili gdzieś w trudnodostępnym miejscu, przez co nie dane było mu tam dotrwać. Na szczęście zanim podzieliła się z nim tymi przemyśleniami - kocur podziękował za podarek, odwracając jej uwagę od tego tematu.
- Ojej, nie ma za co! - odpowiedziała, rumieniąc się jak najbardziej nieśmiała z panien. - Mam nadzieję, że ci się przydadzą. Jakie masz plany? Zamierzasz wrócić do domu, a może szukasz nowego? - spytała.

[Mjuvi]

Mjuvi nie miał zamiaru wracać do swoich rodzinnych stron, bo nie miał tam czego szukać. Pewnie inne lwy dołączyły do jakiegoś stada. Na dobrą sprawę chciał odnowić stado ojca, ale nie sądzi aby miał tyle sił chcąc dokonać czegoś wielkiego. Po usłyszeniu słów, był nieco zakłopotany dając szczery uśmiech, widząc rumieńce u towarzyszki. - Na pewno się przydadzą. Hm.. myślę, że będę szukał nowego domu, bo do swojemu nie zamierzam wracać na pewno - odpowiedział. - A Ty?

@Waris

[Waris]

Zdziwiła się. A że w maskowanie emocji nie potrafiła kompletnie, z całą pewnością @Mjuvi mógł dojrzeć jej duże oczy oraz... cóż, średnio skalaną intelektem minę samicy.
- Ojej, dlaczego? Nie chciałbyś się upewnić, czy czasami nie ma tam twoich bliskich? Może oni ciebie szukają? - Nie rozumiała. Prawdopodobnie dlatego, że sama wiele by dała, aby odnaleźć matkę, poza którą tak naprawdę nie miała nikogo bliskiego. Ba, samą rodzicielkę widziała ostatnio lata temu, co nie zmieniało faktu, iż za nią tęskniła i wciąż uważała ją za bliską, mimo oczywistego żalu w nią wymierzonego.

[Mjuvi]

Mjuvi zauważył faktycznie jej zdziwienie ale nie zareagował jakoś na to specjalnie. Nie chciał przeszkadzać swojej rodzinie, jeszcze się okaże że ojciec uzna go za maminsynka lub zbytnio troskliwego który zawsze przesadza. - Wiesz mój ojciec nie jest aż taki sentymentalny i jeśli by widział mnie że wracam w rodzinne strony o ile nadal tam są bo mogli przecież wynieść w inne rejony tamtejszych terenów to sądzę aby był zadowolony bo wychowali mnie abym wyfrunął z gniazda i nigdy nie wrócił, bo byłem wychowany na wartościach z upadłego stada Legionu Setha, a oni nie są uczuciowi zbytnio dlatego wolałem nie wracać. A przecież jestem już na tyle dorosły, że powinienem ułożyć swoje życie na nowo i znaleźć przyjaciół idąc przez życie - odpowiedział spokojnym tonem głosu. - Ja tęsknię naturalnie za swoją rodziną, ale co ja mam począć - odparł do niej.


@Waris