Niecka pełna palm

[Ember]

Już dawno nie czuła się taka wesoła i swobodna. Ostatnie miesiące okupione były strachem, zacieraniem śladów, ciągłym oglądaniem się za siebie. Brakiem towarzystwa.
Lew nie zamierzał zanurzyć się, przepłynęła pod nim specjalnie zawadzając o jego brzuch i przednia łapę. Potem wypłynęła na powierzchnię by zaczerpnąć powietrza. Puściła mu oczko i zanurzyła się ponownie. Tym razem na dłużej.

[Bomvu]

Sądził, że zaraz znajdzie się gdzieś przed nim, a tu niespodzianka, bo oto poczuł ją, ale pod sobą. Na szczęście dla niej miała jeszcze sporo zapasu do gruntu pod sobą. Przeszedł po nim miły dreszcz, po czym odwrócił się obserwując wynurzającą się lwicę. Odwzajemnił oczko zawadiackim i lisim uśmieszkiem zanim zniknęła znów pod wodą. Tym razem jednak trwał nieruchomo w miejscu, starając się dostrzec jej sylwetkę pod taflą wody.

[Ember]

Niczym krokodyl polujący na swoją ofiarę podpłynęła do niego od tyłu. Jej łapy sięgnęły gruntu, odepchnęła się na tyle na ile mogła by wyskoczyć i rzucić mu się na grzbiet sprawiając, że oboje zanurzą się w wodzie. Jeśli lew się obróci w jej stronę styknie się nosami a potem policzkiem otrze o jego.
Przez usta wypłynie kilka bąbli powietrza.

[Bomvu]

No jednak się odwrócił, bo jak było zaznaczone obserwował jej ruchy pod wodą. Widział też rosnącą sylwetkę lwicy i wiedział, że zaraz go zaatakuje, jednak nie spodziewał się aż takiej szarży. Wyskoczyła niczym syrena próbując go obalić. Odruchowo chwycił ją przednimi łapami i objął w dość chaotyczny sposób, bardziej opierając łapy gdzieś na jej łopatkach. Trochę się jeszcze "pomiziali" po pyskach, a wtedy to rusy odwrócił zawstydzony łeb i chrząknął.
- Ekhem... Ember, gdybym wiedział, że Ci odbija jak jesteś w wodzie to bym nie ryzykował utonięcia nas obojga. - zaśmiał się, ale był to śmiech z tych niezręcznych. W sumie to nie wiedział nawet za bardzo co teraz robić, wiec pozostał w bezruchu, przekręcając łeb ku niej i kątem oka spoglądając na jej pyszczek.

[Ember]

Spletli się w tym szalonym wirze, nie przeszkadzało jej to jednak, łaknęła czułości i bliskości drugiej osoby. Tak bardzo brakowało jej towarzystwa a lwica była bardzo społeczna osobą. Dostrzegła, że udało jej się zawstydzić samca. Po chwili dotarło do niej dlaczego, zachowywała się instynktownie odrzuciła rozum i logiczne myślenie kosztem przyjemności. Nie poczuła się tym zażenowana tylko bardziej zaskoczona tym jak ciało sięgało po to czego pragnęło.
- Poniosło mnie. -Przyznała szczerze. - Ale przyznaj, że ci się podobało. -Wytknęła mu jęzor i odsunęła się by wyjść na ląd. Otrząsnęła się rozpryskując dookoła krople wody.

[Bomvu]

Puścił ją, a bardziej to mu się wyślizgnęła z tego pseudo-uścisku. Była bardzo frywolna i rozbawiona tego wieczoru, co i jemu się udzieliło. Pokręcił łbem na widok jęzora, próbując zachować powagę, ale długo nie wytrzymał. Sam podpłynął do brzegu i wyszedł z wody odwzajemniając się Ember prysznicem przy otrząsaniu się. Zawadiacki wyraz pyska nie schodził z niego, nawet po tej uszczypliwości. Zakręcił jeszcze ogonem szerokie koło w powietrzu.
- No wiesz, podobało mi się bardzo, ale no tak znienacka nie byłem przygotowany na to. Przyznam, że dałem się zaskoczyć, ale czego się spodziewać po tak wytrawnej łowczyni, mistrzyni podchodów? - on to puścił jej teraz oczko.

[Ember]

Wskoczyła na kamień na którym leżała już wcześniej. Uniknęła dzięki temu rozbryzgujących się kropel gdy lew próbował osuszyć swa grzywę. Wystarczyło, że z jej gęstej okrywy włosowej nadal spływały cienkie stróżki wody.
Kamień był już chłodny, położyła się jednak na nim tak by było tam jeszcze miejsce dla jednej osoby. Dopiero teraz zmęczeni uderzyło w nią z potrójną mocą. Za dużo wrażeń jak an jeden dzień. Mimo tego czuła się szczęśliwa.
- Ucz się to może prześcigniesz mistrza i mnie również pozytywnie zaskoczysz. - Napomknęła a po chwili ziewnęła. Ups co za nietakt.
Położyła łeb na łapy i przymknęła powieki. To był naprawdę dobry dzień. Długo nie trwało by usnęła przemęczona.

[Bomvu]

Zmrużył oczy, a uśmiech jeszcze bardziej się zwiększył na widok wolnego miejsca obok. Najpierw oparł się przednimi łapami, by potem odbić się od tylnych i wejść na kamulca, układając się wygodnie obok lwicy. Może nie aż tak blisko, bo mimo wszystko starał się z nią nie stykać podczas tego leżenia. Skinął głową ku niej, a potem obserwował jak zasypia. ślicznie wyglądała, nie ma co. Postanowił podjąć wyzwanie i przysunął nos bliżej do jej karku, który to bardzo delikatnie poniuchał kilkukrotnie, uważając, by się nie zbudziła. Następnie niemal bezdźwięcznie wyszeptał "Dobranoc." i zostawił już ją w spokoju. Skrzyżował przednie łapy, ułożył na nich wygodnie łeb, przymknął oczy i zasnął po nieco dłuższym oczekiwaniu.

[Ember]

Obudziła się jeszcze przed pierwszymi promieniami słońca. Rozejrzała trochę nietomnym wzrokiem dostrzegając obok siebie śpiącego samca. Mimowolnie uśmiechnęła się. Trąciła go nosem w bark by go zbudzić, w mało drastyczny sposób.
Jej sierść zdążyła wyschnąć. Ze względu na nią nie będą się mogli stąd ruszyć aż do wieczora. Choć podejrzewała, że wyprawa w pełnym słońcu po piaskach pustyni mogłaby okazać się również zabójcza dla rudzielca.
- Robię się głodna, przydałoby się śniadanie do łóżka posłania. - Wyszczerzyła zęby w uśmiechu.

[Bomvu]

Spało mu się bardzo smacznie i niezwykle spokojnie. Dawno już nie miał możliwości na taki twardy sen. Może to harce przed snem, a może świadomość, że obok ktoś czuwał. Niesamowite ile mogą zdziałać proste i z pozoru mało istotne gesty.
Wzdrygnął lekko na dotyk. Oczy leniwie się otworzyły spoglądając na zamgloną sylwetkę, która wraz ze zwiększeniem ostrości zmieniała się w uśmiechniętą Ember. Odwzajemnił się, ziewnął i rozciągnął gnaty, dalej będąc w pozycji leżącej. Mruknął słysząc jej zamówienie. To przecież role miały być odwrotne! On miał leżeć i czekać na gotowe, a ona polować! Po prostu skandal! Machnął się ogonem i kitką strzelił w jej bok.
- A co by jaśnie pani sobie zażyczyła? Świeżą zebrę, antylopę, może jakiegoś słonia? Spróbuję zaspokoić każdy wysublimowany smak. - uniósł brodę dumnie i wysoko, spoglądając z góry na lwicę. Na pysku już zawitał zawadiacki uśmieszek, i to od samego rana.