Porośnięta droga

[Sagala]

-No wiesz co...- rzuciłem do białej, bądź miły i tak ci się odpłacają. Nim ruszyłem ponownie, zostałem znów zaatakowany i tym razem chwilowo przygnieciony do ziemi. Teraz przyszło mi do głowy, że może nasłali go z mojego dawnego stada. Przeszedł mnie dreszcz i w pewnym rodzaju przerażenie. Oni tutaj? Nie chciałem tam wracać, nie chciałem umierać. Czarny z pasja wyrywał mi grzywę, a ja starałem się odwrócić i rzucić go i może dać mu porządnie po pysku. Coraz bardziej strach zaczynał mną kierować.

[Noir]

Trzymał się uparcie wbijając coraz bardziej ostre pazury w boki samca. Im lew się bardziej szarpał tym Noirowi było łatwiej wyrwać kolejne fragmenty grzywy. W pewnym momencie się przeliczył i nieomal spadł. Zjechał nieco w dół stawiając tylne łapy na ziemi, gdzie znalazł w nich oparcie. Tym razem swoje zęby wbił w kręgosłup lwa. Do szyi nie mógł dosięgnąć a będąc z tyłu był bezpieczny z zasięgu łap lwa.

[Sagala]

Co za...Kiedy udało mi się go trochę zrzucić i ten oparł łapami się o ziemię starałem sie chwycić go za łapę swymi kłami. To było w tym momencie najłatwiejsze do chwycenia. Ten jednak wbił swoje kły w moje plecy. Zacisnałem swoje kły mocniej. Nie puszcze tego czarnuch i odgryzę łapę...

[Noir]

Widząc zmierzające szczęki Sagali w stronę łapy, lampart wyswobodził ją i zamachnął się na jego pysk. Czy trafi? Czy może jednak ten pochwyci ja? Sam jednak nie zamierzał popuścić i zacisnął mocniej swe kły wbijając się głębiej w okolice kręgosłupa.

[Sagala]

Chwyciłem jego łapę i od razu pociągnąłem mocniej czując jak ten wgryza się coraz mocniej. Czarna zaraza się uczepiła i nie chce odpuścić. Warknąłem do niego ostrzegawczo ciągnąc go z całej siły.

[Noir]

Bolało. Bolało jak cholera. Warknął głucho odruchowo szarpiąc łapą ale lew pociągnął ją bliżej siebie. Gdyby nie trzymał się drugą łapą boku lwa straciłby równowagę. Rzucił mu najbardziej nienawistne spojrzenie na jakie mógłby się zdobyć a potem puścił jego bok. Skoro chciał by lampart się do niego zbliżył to mu ułatwi ten bliski kontakt. Odepchnął się tylnymi łapami. Celował mu w ślepia a jeśli to nie poskutkuje to chociaż spróbuje chwycić go za pysk szczęką.

[Sagala]

Udało mi się uzyskać częściowo zamierzony efekt ale lampart zaraz potem zaatakował mój pysk. Strasznie ten typek jest agresywny. Kiedy ten chciał zaatakować moje ślepia podniosłem ja trochę i postanowiłem naprzeć na lamparta i spróbować go przynieść swoja masą.

[Noir]

Po raz kolejny był zdziwiony zadziwiającą siła tego lwa. Został obalony na podłoże wprost na grzbiet ale wił się niczym piskorz tylnymi łapami kopiąc go w podbrzusze celując w delikatne klejnoty. Pysk mu dalej gryzł i drapał wolną łapą.

[Sagala]

-Zostaw mnie!- Warknąłem do czarnego i uderzyłem łapa w jego pysk. Mimo tego jak ten sie wił przycisnąłem go mocniej a następnie odskoczyłem by próbować wiać dalej. Byłem już mocno poharatany i zmęczony a ten dalej jakby nie kończyła mu się energia, niczym małemu kociakowi.

[Noir]

Otrzymawszy cios prosto w łeb zamroczyło go na tyle, że rozluźnił uścisk szczęk. W uszach dudniło, łapa pulsowała bólem. Podnosił się ociężale, potrząsnął łbem na boki i zamrugał ślepiami łapiąc kontakt z rzeczywistością. Wbrew pozorom lampart również był już zmęczony walką, jedynie adrenalina napędzała go do dalszego działania.
Iris nie wtrącała się gdy nie było to konieczne. Obserwowała wszystko z boku, widząc jednak, że lew próbuje znowu ucieczki po raz kolejny spróbowała go zatrzymać, tym razem atakując jego tylna łapę, by uszkodzić ścięgno.