Martwe Pogranicze

[Bjørn]

Lubił te okolice, widok porosniętych przez smętne czarne wykrzywione drzewa spowitych we mgle szarych ziem były na swój dziwny sposób kojący. Możliwe że to cisza była sprawczynią spokoju w umyśle białego.
Przeszedł kawałek rozgladając się za czymś pożytecznym, dziś chciał uzupełnić zbiór ziół i rozpocząć w ten sposób badania. Przystanął na małym wzniesieniu szukając wzrokiem rośliny która odznacza się jakoś na jałowym tle traw.

Bjørn wyrzuca 3d100:
67, 3, 65

Nie dostrzegł z podniesienia niczego, dlatego postanowił przejść się po okolicy jeszcze nim odpuści, mentor uczył go by nie polegał jedynie na jednym zmyśle, nie gdy spostrzegawczość musi nadrobić cierpliwością.

Bjørn wyrzuca 3d100:
85, 27, 75

Pusto, no nic, porażka tutaj nie oznacza że gdzieś indziej nie znajdzie ziół.
Ruszył więc spacerowym krokiem dalej.

ZT

[Hirizi]

Nie chcąc uciekać ani w stronę lasu, ani tam, skąd przyszły lwy, wybiegła z powrotem na pustynię. Po krótkiej wędrówce dotarła aż tutaj, pod stopy górskiego pasma, ostrożnie posuwając się coraz wyżej. Z czystej ciekawości wkroczyła do martwych pozostałości lasu.
Nie trzeba było długo, by poczuć lekki zapach lwów od strony, gdzie widać było bujniejszą roślinność, więc nie chciała zapuszczać się dalej. Jak na razie tutaj nikogo nie było, a brak jakiejkolwiek roślinności z wyjątkiem gołych pni wysuszonych drzew raczej nie pozwoliłby żadnemu drapieżnikowi na udaną zasadzkę.
Skoro już tu jest, to może poszukać jakiejś wysokolubnej rośliny.

Hirizi wyrzuca 3d100:
85, 58, 17

Nic. Może ta ziemia jest zbyt jałowa? Spróbuje jeszcze trochę się rozejrzeć, nie ma zamiaru pozostawać tu długo, a nie wiadomo, kiedy następnym razem zdarzy się jej wycieczka w góry. Skup się.

Hirizi wyrzuca 3d100:
79, 59, 83

No nic, widać nic tu nie rośnie. Wolała się nie przedłużać swojego pobytu, i tak nie znajdzie tu sobie schronienia pod nosem lwów.

/zt [dice]21371:1[/d

[Shimo]

Odkąd tylko na moment odsunął się od rzeki, zaczął czuć dziwny niepokój. Nie był on też spowodowany na skutek powrotu ONEJ, bo w końcu za nią bardzo tęsknił i zazwyczaj dodawała mu pewności siebie oraz otuchy. Z wyjątkiem sytuacji, gdy jawnie nim gardziła za pomocą niewybrednych określeń.
- Gdzieś nas zaprowadził, głupi ciulu?! - warknęła w jego głowie, najwyraźniej niezadowolona jego poczynaniami.
Odwarknął jej pod nosem, bo nie chciało mu się wdawać teraz w jałowe gadki z kimś, kto istniał jedynie w jego umyśle. Kroczył powoli pomiędzy martwymi drzewami, zastanawiając się co dalej powinien zrobić. Gdzie się znajdował? Jakieś mało żywe to miejsce...
- Nawet trasy spaceru nie potrafisz dobrze wybrać. Po co ja do ciebie wracałam?! - ONA nadal nim gardziła, coraz bardziej rozgniewana się wydawała.
- Przepraszam, nie mam pojęcia gdzie jestem - przyznał się na głos.
- Idiota!
- Wredna baba!
I tak rozmawiając z samym sobą usiadł pomiędzy drzewami. Zastanawiał się, co dalej.

[Bjørn]

Skoro nienajlepiej radzil sobie z poszukiwaniem ziół, wrócił do patrolowania terenów stadnych i oznaczania granic.
Kroczył wzdłuż linii martwych drzew bez większego pośpiechu, o tyle dobre było to zajęcie że mógł wykonywać obowiązek spacerując po okolicy i nikt mu nie zarzuci że się obija.
Uszy pierwsze zlokalizowały intruza, rozmowa zaalarmowała je i same zwróciły się w stronę z którego dobiegał głos. Zatrzymał się i podniósł łeb wbijając dwukolorowe ślepia w postać osnutą niską mgiełką, dobrze mu się przyjrzał zanim zrobił kilka kroków zmniejszając dystans.
- Jeśli się zgubiłeś to, jest to nienajlepsze miejsce na postój. - Stwierdził beznamiętnym głosem.

[Shimo]

Nie koncentrował się na niczym innym niż rozmowa z głosem, którego nikt inny nie słyszał. Nie wyglądał na kogoś, kto by się tym przejmował w każdym razie. Tak czy inaczej obecność Bjorna dostrzegł co prawda wcześniej niż usłyszał jego głos, jednak dopiero gdy samiec się odezwał Shimo obdarzył go pełnym niezrozumienia spojrzeniem.
- Ależ dlaczego? Odpowiada nam... mnie... - poprawił się, bo w końcu ONA wiecznie narzekała, więc wolał nie wypowiadać się w jej imieniu - klimat tego miejsca.
Nie miał pojęcia, że przestroga dotyczyła kwestii wkroczenia na teren jakiegoś stada. Czuł zapach innych, może nawet bardziej intensywny i zapewne ktoś oznaczył ten teren na koci sposób, jednak jak widać nieszczególnie się przejmował takimi drobnostkami. W końcu nie należał do najbystrzejszych.
- On ma na myśli, że jesteś NA JEGO ZIEMI, kretynie
- Zawrzyj mordę i daj mi porozmawiać - warknął, odwracając wzrok od jasnego lwa. W końcu nie do niego mówił. Tylko czy dla obserwatora, który nie widzi innego rozmówcy, fakt ten może być równie oczywisty?
- Zabij go. Inaczej on zabije ciebie
- Nie zasłużył. Jest miły - warknął jeszcze.

[Bjørn]

Liczył na to ze nie będzie musiał niczego wyjaśniać, że intruz przeprosi i sobie pójdzie. Dość naiwną była jego nadzieja. - Teren ten jest w posiadaniu bractwa, intruzi nie są tu mile widziani. Intruzem jest każdy drapieżnik niebędący w bractwie, bądź przybysz nieposiadający przepustki od Mistrza. - Tym samym spokojnym tonem wyjaśnił względnie prostą w jego mniemaniu zasadę, niemniej przybysz zaczął wydawać mu się dość dziwny, a raczej sposób w jaki prowadził rozmowę. Mówił teraz do niego? Nikogo więcej tu nie widział, nie bronił mu też mówić. Sarknął chrapliwie.
- Chyba nie czujesz się dobrze, to miejsce, jego mgła i martwe drzewa płatają figle zmęczonym podróżnikom... czasem widzą tu zjawy, czasem słyszą ich szepty.

[Shimo]

Bractwo. Brzmiało godnie. Machnął jedną z przednich łap, przepędzając jakąś mgiełkę. Spojrzał na jasnego samca, skinął mu głową dając znać, że zrozumiał. I mają jakiegoś Mistrza. Wszystko to brzmiało nieźle. A i jego rozmówca sprawiał wrażenie sensownego jegomościa. Po sposobie w jaki rozmawiał, Shimo wywnioskował, że tamten chce go kulturalnie wyrzucić ze swoich terenów, bez rozlewu krwi. I dobrze, bo był masywniejszy i postawniejszy, poza tym sam Shimo nie był wytrawnym wojownikiem.
Jego ostrzeżenie o szaleństwie do którego może doprowadzić przebywanie w tym miejscu przemilczał, komentując je tylko kolejnym skłonieniem głową. Nie od dzisiaj prześladowała go panna w jego głowie, już się do niej przyzwyczaił, była z nim od zawsze. A miejsce idealnie pasowało jego spaczonemu umysłowi.
- Rozumiem, że Mistrz jest waszym dowódcą? Jakie trzeba spełniać warunki, by ubiegać się o dołączenie do was? - spytał.
Niewiele wiedział o tym stadzie i pewnie zapyta także o to, jednak nie wszystko na raz. Może jak jasny samiec będzie wiedział, że przybysz nie stanowi zagrożenia, lecz próbuje zostać jednym z nich, będzie inaczej do niego nastawiony?
- KRETYN!
- Idiotka - mruknął pod nosem.

[Bjørn]

Wolałby żeby Shimo sobie poszedł i nie zadawał więcej pytań, nie był typem gaduły, długie konwersacje o niczym go nużyły, zdradzać zbyt wielu szczegółów o bractwie przechodniowi też nie zamierzał, gdyby to zrobił musiałby go zatłuc, a to mogłoby być dość męczące. Uniósł jedną z brwi przyglądając się w milczeniu lwy.
- Słowa Mistrza są tu prawem, surowym, bezwzględnym i jedynym. - W ten dobitny sposób niejako potwierdził pozycję Mistrza.
Na pierwszy rzut oka lew nie robił wielkiego wrażenia, w dodatku był trochę dziwny i gadał do siebie.
- Trzeba być zaradny, dobrym wojownikiem lub wprawionym w swym fachu specjalistą, można też zacząć jako sługa, bądź niewolnik któregoś z członków bractwa. - Wyjaśnił tonem, jakby mówił o pogodzie, bądź czymś równie trywialnym.

[Shimo]

- Przesadzasz, debilu. Jesteś za słaby. Dzisiaj nie dasz rady. Ten typ położy cię jednym machnięciem łapy! - syknęła ONA w jego łbie.
Wiedział oczywiście o tym wszystkim doskonale. Był świadomy własnej mizerności. Był za to sprawniejszy od sporej części znanych mu lwów, które skupiały się na tężyźnie fizycznej. Mawiano nie raz, że dobry będzie z niego rzemieślnik. Może taki przydałby się w tym ich całym bractwie? Słowa lwa na pewno nie podnosily na duchu. Z drugiej strony przecież nie chciał dołączyć do byle stada, lecz do grupy, która prowadzona jest przez kogoś kto zna się na rzeczy. Za wiele już się naoglądał tragedii do których dopuściła nieporadność rządzących czy kartoflane łby pozostałych członków.
- Rozumiem - rzucił spokojnie, niezmącony zarzucającą go obelgami.
- Nie chcę nadużywać gościny. Dziękuję za wskazówki. Być może jeszcze się spotkamy - powiedział spokojnie, by następnie wstać i odwrócić się z zamiarem odejścia. Zamierzał jednak poczekać chwilkę na wypadek, gdyby ten olbrzym zamierzał coś jeszcze dodać. Shimo nie szukał kłopotów. Szukał swojego miejsca, jak większość młodych samców.
- Taaak, spierdalaj w podskokach. Tylko to ci wychodzi! Powinieneś go zagryźć, kiedy miałeś okazję!
- Sama mi kazałaś odejść - rzucił krótko, niegłośno i spokojnie.



/ Bjorn nosi zbroję na co dzień?

[Kifo]

Cóż, w końcu i on musiał kiedyś wyjść na patrolowanie granic i odbębnić swój obowiązek. Choć zamierzał być raczej dokładny i rzetelny.
Minęło nieco czasu i niestety z niezrozumiałym uczuciem malutkiego smutku zauważył, że Kalahari najwyraźniej gdzieś zniknęła. Było mu w sumie trochę szkoda bo całkiem do rzeczy była lwicą. Kto wie? Może by pozwolił jej zakręcić się wokół siebie?
Na początku nie zamierzał zbaczać ze swoich ścieżek ani tym bardziej powielać cudzych. Wiedział, że taki Bjorn na pewno nie odwala fuszerki jednak w powietrzu unosił się jeszcze jakiś obcy zapach. Tylko dlatego zdecydował się przerwać swój samotny spacer i udać się w stronę białasa. Kto wie? Może potrzebuje wsparcia a Kifo akurat był w pobliżu. W każdym razie ruszył w ich stronę a kiedy ich dostrzegł był dostatecznie daleko by nie usłyszeć ani słowa, które między nimi padły. Podszedł więc bliżej i zmrużył oczy a potem ulokował zielone spojrzenie w nieznajomym.
- Wszystko w porządku panowie?