Lochy

[Uharibifu]

Uharibifu nie miał zaś nic przeciwko tego typu odwdzięczaniu się samicom. Bo co więcej mógł im dać? Nic. Ba, nie czuł się zazwyczaj zobowiązanym, by cokolwiek w zamian oferować - zwłaszcza, że pomoc ze strony Nutt przyszła nieproszona, sama z siebie, bez mowy o żadnej formie zapłaty. A umowa niedoprecyzowana zostawiała sporo furtek, przez która można się wymknąć, zamiast szlachetnie się odpłacać.
Tak przynajmniej uważał niebieskooki.
Kiedy kompanka poruszyła kwestię duchów, poruszył leniwie jednym z uszu. Naprawdę w to wierzyła? Mimowolnie spojrzał jednak na truposze zaściełające niedawne cele. Chociaż rozum nakazywałby wszystko w jakiś sposób racjonalizować, tłumaczyć nagłymi zmianami pogody na zewnątrz czy jakimiś procesami wewnątrz, związanymi z siłami natury, poczuł pewien dyskomfort. Może faktycznie ci tutaj umartwieni jakiś czas temu nieszczególnie chcieli być świadkami scen, jakie miały się tutaj rozegrać? Powrócił spojrzeniem na Nuzirę.
- Też by mi się nie spodobało, jakby po śmierci mi łeb zajebali - mruknął w końcu, podnosząc się na łapy. Powoli i nieco ociężale, bo ranę i tak zamierzał wystawić na pewne próby; nie chciał więc sprawiać jej więcej przygód, niźli to konieczne. - Prowadź - polecił.


zt x2 + Nuzira.