Zaklinaczka duchów [Thaxll'ssillyia]

[Mistrz Gry]

Wygrzebał spomiędzy grzywy zawiniątko z mchem i położył przed sępicą. Przeszło mu przez myśl, czy nie zebrał przypadkiem jakiejś śmiertelnej trucizny i to z jej powodu czuje się tak źle. Odwinął kawałek paczki, by pokazać co jest w środku. Mech w świetle dziennym rzucał ledwie blady niebieski poblask, wyglądał znacznie mniej efektownie niż w mrocznej jaskini, gdzie rozświetlał tajemnicze kąty swym światłem.
- Jest trujący? - zapytał bezpośrednio, już mając w myślach czekające go męki długotrwałej i bolesnej śmierci. Na pewno widzenie na czerwono i słyszenie szeptów to był tylko początek.
- Te głosy, słyszysz je? - w tej chwili był niemal całkowicie pewien, że sępica ich nie słyszała, bo w innym wypadku nie zachowywałaby się tak spokojnie.

[Thaxll'ssillyia]

Wychyliła ciekawsko łeb by przyjrzeć się zawiniątku.Nono, rzadsza odmiana świecącego mchu.
- Śmiertelnie trująca nie, ale mocno oddziałuje na istoty żywe. - Przysunęła szponem zawiniątko bliżej siebie, dziobem niemalże dotykając zawartości gdy pochyliła się jeszcze bardziej. Na zadane pytanie oderwała się od zawiniątka by spojrzeć na wystraszonego lwa. wleźć do groty pełnej gnatów i świecącego mchu się nie bał ale teraz ogon pod siebie kuli. Mądry zwierz po szkodzie.
- Słyszysz głosy w głowie? Uuu mocno ci to weszło. - Nie wiedzieć czemu w pewien sposób sprawiało jej to radość gdy mogła zapewnić mu kolejną porcję lęku.
- Mogę ci pomóc przyjacielu. -Tu wysunęła skrzydło by pogładzić go po pysku niczym matka swe młode. Jeśli to była tylko Omaminca to powinno mu samoistnie przejść, jeśli jednak złapał coś dodatkowo to samo czekanie na poprawę może być zgubne.

[Mistrz Gry]

Pierwsza część zdania go pocieszyła, druga z powrotem włączyła u niego panikę. Mocno oddziałuje nie brzmiało zbyt dobrze. Może nauczyłby się żyć z zawrotami głowy i szeptami za uchem, ale co jeśli będzie gorzej? A mógł zostać wojownikiem, tak jak radziła mamusia. Wtedy nigdy by nie zaraził się chorobą od świecącego mchu.
- Tak. To źle? Da się ich pozbyć? - pytał z przerażeniem w głosie. Liczył tylko na łatwy zarobek, a może stać się kaleką albo wariatem do końca życia. Wzdrygnął się czując na pysku dotyk sępicy, ale nie odsunął się.
- Pomóż mi. Zapłacę ci. Błagam! - do głowy by mu nie przyszło, że tak straszna choroba mogłaby minąć sama z siebie, więc gotów byłby na wszystko by się jej pozbyć.

[Thaxll'ssillyia]

- Oczywiście, że ci pomogę skarbeńku. Po to tu jestem. Najpierw pozbędziemy się przyczyny całego ambarasu. - Wysunęła swój szpon by zabrać pakunek z mchem. Jej się takie cudeńko przyda a temu tutaj niekoniecznie. Zamierzała poderwać się do lotu i schować go w swoim tymczasowym gnieździe, które było całkiem blisko.
- Poczekaj tu na mnie, znajdę dla ciebie lekarstwo.

[Mistrz Gry]

Ochoczo pokiwał głową i jak najszybciej pozbył się pakunku, niemal rzucając nim w sępicę jakby parzył go w łapy.
- A tobie nie zaszkodzi? - zapytał z niepokojem. Obiecała go wyleczyć, więc lepiej żeby oboje nie skończyli jako wariaci przez te świecidełka. Nim jednak otrzymał odpowiedź, sępica już wzbijała się w powietrze, zostawiając go samego z głosami. Zrozpaczony lew położył się na ziemi i zakrył uszy łapami, jakby w ten sposób mógł uciszyć nękające go szepty.

EDIT

Wątki, w których nie pojawił się żaden post gracza w przeciągu miesiąca będą przenoszone do działu Zakończone.

Akcja zostaje zakończona