Nie wszystko paciorek co się świeci [Moyo]

[Mistrz Gry]

Gepardy szybko podniosły głowy znad prowadzonej rozmowy i nieruchomym wzrokiem śledziły nadchodzącego poborcę. Krótko wymieniły się spojrzeniami, po czym siedzący po lewej zwrócił się do Moya.
- Nie jesteśmy dłużni wobec Titiana. Spłaciliśmy już wszystko kiedy ostatnio złapaliśmy większą zwierzynę. Zapłaciliśmy z góry. - rzekł spokojnie.
- On bierze od nas więcej niż jesteśmy w stanie zapłacić. Nie wierz mu. - szepnął drugi gepard.

[Moyo]

Słuchał wyrozumiale i notował w głowie. Nie wiedział, czy kłamią czy nie, lepiej to skonsultować.
- Dobrze. Zostańcie tu skonsultuję się z szefem...-wtem dotarł do niego szept drugiego geparda. Poruszył się niespokojnie.
- Zbyt wiele to znaczy ile? - spytał. Nie szeptał nie krył się z tym.Ustalał fakty.

[Mistrz Gry]

Pierwszy gepard spojrzał na drugiego karcąco, po czym soczyście trzepnął go w łepetynę.
- Nie słuchaj go, to skąpiec jakich mało. Żałuje każdego kawałka skóry lub mięsa, najchętniej sam by wszystko przytulił. - rzekł z przekąsem. Skarcony gepard jedynie pokiwał głową i zawiesił wzrok w martwym punkcie.
- Tak jak powiedziałem, wszystko spłaciliśmy. Możesz iść teraz do pasiastych, one w tym tygodniu jeszcze nie dawały daniny Titianowi. - powiedziawszy to, szturchnął drugiego w bok i odeszli w znanym tylko sobie kierunku, oczywiście nie oddalając się zbytnio od wodopoju.

[Moyo]

Lew zmarszczył brwi. Nie wiedział co się tu dzieje. Postanowił skonsultować się natychmiast z Titanem.
- Ekhm proszę to danina od hipopotama. To to co zwykle daje? A gepardy powiedziały, że daninę dały w tamtym tygodniu na zapas. - powiedział rzucając pod nogi Titana rośliny. Co on prosty żołnierz mógł wiedzieć o takich urzędniczych sprawach.

[Mistrz Gry]

- A różnie, różnie, przyjacielu. Raz daje ten.. dar Matki Natury, a innym razem paciorki. Jak już wspomniałem, roślinożercy mają większą różnorodność pod względem danin. - zaśmiał się i odstawił ziele gdzieś na bok, udając, że irytujący zapach wcale nie drażni jego nozdrzy.
- Tak, tak, zapłaciły, zapłaciły... - powiódł spojrzeniem za gepardami z nieodgadnioną miną. Później znów powrócił spojrzeniem do rudogrzywego. Uniósł jedną z brwi ku górze i zacmokał.
- Nieładnie tak przerywać pracę w trakcie jej trwania. Jeszcze sporo zwierząt mi nie zapłaciło. Wróć z resztą, hm, gratyfikacji, dobrze? Ja udam się w tym czasie na spoczynek. - uśmiechnął się, po czym odwrócił się "na pięcie" i zniknął w norze za głazem, na którym do tej pory stał.

[Moyo]

Skinął głową i westchnął. Jego pracodawca robił się coraz to dziwniejszy. Zszedł na dół i podszedł do pierwszego napotkanego zwierza. Zebry. A właściwie kilku zebr.
- Witam drogie panie, tu daniny sprawdzanie.- uśmiechnął się chociaż szczerze to zajęcie zaczynało go nużyć. Myślał, że będzie bardziej ochroniarzem niż komornikiem. Chciał to jak najszybciej skończyć. Jeżeli nie było problemów chodził po wodopoju zbierając daniny

[Mistrz Gry]

Rudogrzywy podszedł do trójki zebr. Te niczego nieświadome, nadal beztrosko zaspokajały pragnienie przy wodopoju. Dopiero po chwili zorientowały się, że mają gościa. Dwie z nich otaksowały przybysza od góry do dołu zdumionym spojrzeniem, a trzecia, przerażona windykatorem, pognała w siną dal. Towarzyszki nawet nie zwróciły uwagi, kiedy ta ostatnia się wymykała. Większa z zebr zebrała się na odwagę i podeszła bliżej do samca, patrząc na niego aktualnie z góry.
- Nie damy Titianowi ani paciorka! Myślicie, że możecie wymuszać haracze, bo macie kły i pazury? - zapytała go gniewnym tonem.
- Otóż to, otóż to! - wtórowała jej zebra z tyłu. Takiego obrotu spraw lew się nie spodziewał.

[Mistrz Gry]

Wątki, w których nie pojawił się żaden post gracza w przeciągu miesiąca będą przenoszone do działu Zakończone.

Temat zostaje przeniesiony
Akcja zakończona niepowodzeniem