Ciemność Nadchodzi... [Elandir, Nuzira]

[Hiraeth]

Byłaby sobie poszła, naprawdę. A jednak z jakiegoś powodu, tamta dwójka zdecydowała się ją zatrzymać. Hiraeth zmrużyła oczy i położyła uszy po sobie, słysząc dwuogoniastą samicę. No właśnie, po co?
Po co tu przybyłaś, Hiraeth? Czy choć ty sama wiesz, po co? Jeśli nie wiesz, co próbujesz osiągnąć, skąd będziesz wiedzieć, że ci się udało?
- Przyszłam tutaj, żeby zweryfikować plotki - powiedziała butnie. - Żeby zyskać informacje. Zastałam orła, który sam nie ogarnia tego, czego się dowiedział, mamiącego lwy obietnicami wydumanych skarbów, które równie dobrze mogą być tylko bezużyteczną legendą. Ale mimo wszystko pakuje się w nienaturalną burzę piaskową, razem z tamtymi tam... - machnęła pyszczkiem w stronę, gdzie ostatnio widzieli Hakiego i Piegusa. Spojrzała ostro na samicę i białofutrego lwa. Może zbyt ostro, ale ukłuło ją, że zarzucają jej porzucanie pobratymców. - A wy, czego chcecie? Oddać swoje życie za tamto stadko fenków? - w imię przygody? Przyzwoitości? Zapędów mesjańskich?
Wszystko umiera. Z czasem nawet gwiazdy muszą się wypalić.
Spuściła łepek, ucichła. Po chwili jednak oderwała się od swoich myśli i znów podniosła wzrok na większe od siebie lwy.
- Co zatem proponujecie? - zapytała cicho. - Skoro nie chcesz tam wchodzić, i nie chcesz zaczekać, aż burza przycichnie... jak zamierzasz się temu przeciwstawiać? Chcesz walczyć z piaskiem? Poszarpać wiatr pazurami? - patrzyła na Elandira.

[Mistrz Gry]

Zakończenie
Burza trwała niemiłosiernie długo, a gdy już w końcu się skończyła, zatarła wszystkie ślady i pogrzebała raz na zawsze to co było w niej ukryte. Czas od samego początku nie był na waszą korzyść i płynął nieubłaganie... To coś wasze postacie wyciągnęły z tego krótkiego spotkania.

Podsumowanie:
PD (za testy) oraz +10 PD dla najwyższej statystyki - Dla Elandir, Hiraeth, Nuzira

Wpisane