Wśród skalnych zakamarków [Bjorn]

[Mistrz Gry]

Odpowiedź Bjorna przypadła szympansowi do gustu. Uśmiechnął się szerzej i skinął głową na znak całkowitej zgody. Widać było, że nieco się rozluźnił, ale wciąż obserwował lwa uważnie.
- Spokojnie, nie mam w zwyczaju kłamać kiedy chodzi o życie moje i moich towarzyszy -zapewnił przykładając łapę do serca. Odwrócił się i wskazał Bjornowi drogę. Tymczasem antylopy oddaliły się już na bezpieczną odległość i zniknęły z ich pola widzenia. Szympans jednak nie wykorzystał takiej okazji do próby ucieczki. Szanował ich umowę. Po kilku chwilach marszu wkroczyli na niewielką skalną ścieżkę wijącą się między głazami, której Bjorn wcześniej nie dostrzegł. Szlak był dość stromy i wąski, ale na szczęście wystarczający dla lwa. Wspinali się coraz wyżej i po chwili pochwycił ich w swoje mroźne szpony, przenikliwy górski wiatr. W końcu jednak zgodnie z zapowiedzią dotarli do średniej wielkości groty.
- Poczekaj tu chwilę, zaraz wrócę -mruknął szympans pod nosem i wskoczył do środka jaskini. Nie minęło dużo czasu, kiedy małpa wyłoniła się z powrotem trzymając w łapach sporej wielkości skórzany pancerz, ze zszytych ze sobą płatów zebrzej skóry.
- Niestety tego konkretnego egzemplarza oddać nie mogę, ale muszę sprawdzić czy ten rozmiar będzie pasował. Jeśli tak szybko stworzę kopię tylko dla ciebie - dopowiedział z uśmiechem szympans.

[Bjørn]

Szympans był słowny, a taka cecha w oczach Bjørna sprawiała że dostał u niego całkiem sporego plusa, jednak jeden plus to wciąż za mało by tracić czujność. Nie należał w prawdzie do mściwych zwierząt, ale też coś obiecał.
Udał się za małpą krętą ścieżką ostrożnie stawiając łapy na śliskich kamieniach, zdecydował nawet używać przy tym pazurów bo wiedział że góry bywają zdradliwe, zupełnie też odwyknął od zimnego wiatru, na szczęście puchata grzywa chroniła mu dobrze stulone uszy wrazz karkiem, szyją i częścią gardła oraz piersi.
Troche czuł się ja w domu.
Przystanął we wskazanym miejscu czekając na powrót małpy, paskowana(?) zbroja wydawała mu się interesująca, ale skoro nie tą chciał mu dać, będzie musiał poczekać aż wykona nową?
- Czemu właściwie tu z nimi mieszkasz? - Szympansy w górach chyba nie mieszkają zazwyczaj. - Dałoby radę zrobić tak, żeby za jakiś czas nieco ją powiększyć? Pewnie jeszcze urosne. - Szkpda byłoby porzucać zbroję tylko dlatego że przez mięśnie się w nią nie wbija.

[Mistrz Gry]

Szympans podrapał się po głowie zastanawiając jak odpowiedzieć na zadane mu pytanie. Widać było, że nieco go zasmuciło.
- Góry jako jedyne nie przypominają mi tragicznej śmierci mojej rodziny. Poza tym to świeże powietrze oczyszcza umysł i pomaga w myśleniu - odparł w końcu wyjaśniając skąd takie miejsce zamieszkania. Po chwili potrząsnął głową, pozbywając się nieprzyjemnych myśli.
- Jeśli chodzi o powiększanie mógłbym stworzyć pancerz na elastycznych szwach, który do pewnego stopnia dopasowałby się do kształtu i rozmiaru twojego ciała. Do tego potrzebuję jednak wytrzymałych korzeni górskiego krzewu. Jeśli zdobędziesz takie korzenie dostaniesz elastyczny pancerz, ja w tym czasie wygarbuję i wzmocnię płaty skóry odezwał się już weselszym głosem i popatrzył z zapytaniem na Bjorna.

[Bjørn]

Rodzinna tragedia, nie był zdziwiony wyjasnieniami małpy. Nie bawił się też w udawanie współczucia względem jej.
- Rozumiem. Też lubię zimniejsze powietrze i taki krajobraz. Otwarte tereny potrafią przytłaczać. - Dodał od siebie tych kilka słów. Szkoda że tam gdzie teraz mieszka nie ma typowych gór, wulkaniczne spękaniny nie były nawet do nich podobne.
- Mogę ich poszukać, ale potrzebuję jakiegoś wzoru, opisu tej rośliny. Krzaków tutaj nie brakuje, a nie będę wykopywał po gatunku każdego i znosił Ci go tu jak jakiś głupiec.

[Mistrz Gry]

Skupienie się na tematach czysto praktycznych pomogło szympansowi odzyskać pogodę ducha. Zmierzył Bjorna wzrokiem i pokiwał głową.
- Oczywiście, to niewielka roślina, wystająca część ma mniej więcej tyle długości co moja głowa. Wypuszcza niewielkie białe kwiatki w kształcie gwiazdek. Wybacz nie znam ich nazw, nie jestem żadnym szamanem. Najczęściej rosną w szczelinach między skałami i trudno je wyrwać, ale ty jesteś znacznie silniejszy więc nie powinno być problemu - skwapliwie wyjaśnił szympans. Był konkretny i nie gadał o niepotrzebnych głupotach, a to się chwaliło. Cały czas jednak uważnie przyglądał się Bjornowi, nie mając pewności czy ten nie zerwie ich umowy.
- Ostatnio zrywałem je w połowie drogi do mojej jaskini może jeszcze tam są - dodał po chwili - Chcesz wiedzieć coś jeszcze, czy mogę się brać do roboty? - zapytał zacierając ręce.

[Bjørn]

Uważnie słuchał skromnego opisu rośliny, sama jej nazwa w sumie też by nic mu niemowiła, nie był nawet medykiem, ani florofilem. Jako lew w swojej diecie miał mięso i to jego źródła interesowały go zawsze najbardziej.
- Tyle mi chyba wstarczy. - Dobrze byłoby jeszcze poznać ich zapach, ale z jego opisem mógłby być już problem, w dodatku nie chciał zwlekać. Miał też inbe obowiązki poza patrolami.
- Nie to już wszystko. Skupienia rzemieślniku. - Skromne życzenie powodzenia wypowiedział już na odchodne, miał nadzieję że małpa dobrze zdaje sobie sprawę z tego jak wiele zależało od rzetelność i umiejętności jakie posiadała. Cenne życie jej przyjaciół było dosłownie w jej łapach.
Zszedł nieco w dół, postanowił iść w tym kierunku zygzakiem by zwiększyć pole przeszukiwanego terenu. Szare skały, przecinane kępkami zieleni, znalezienie białej gwiazdy wśród takich kolorów nie powinno być aż tak trudne, nawet dla niego.

Test Percepcji:

Bjorn (70 (*2 za dokładny opis rośliny)):

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
38, 40, 67

[Mistrz Gry]

W rzeczy samej odnalezienie skupiska białych gwiazdek nie nastręczało zbyt wielu kłopotów. Bjorn dość szybko dostrzegł spore zgrupowanie tych kwiatków w skalnej szczelinie przecinającej ścianę po jego lewej stronie. Jedyny problem tkwił w tym, że niewielka rozpadlina kryjąca w sobie ten cenny materiał była nieco za wysoko by dosięgnąć jej w normalny sposób. Jedynym sposobem by się do niej dostać było przejście po zwalisku głazów, będących pozostałością po jakiejś lawinie. Do Bjorna należała decyzja czy chce zaryzykować pogrzebanie pod kamyczkami, czy też będzie kontynuował poszukiwania. A może miał jakiś zupełnie inny sposób. Mógł na przykład spróbować zbudować własną rampę prowadzącą do szczeliny ze stabilniejszych głazów. Opcji było sporo.

[Bjørn]

Dostrzegł poszukiwane kwiaty, entuzjazm musiał odłożyć niestety na później, aż uda mu się zebrać korzenie rośliny zatrzymał się przy zwalisku oceniając jak daleko ma do źródła surowca. Ten okazał się być poza jego zasięgiem. Przynajmniej chwilowo.
Był silny i był tego świadomy, miał też doświadczenie w górskich przeprawach. Rozejrzał się w około za czymś z czego da się zbudować most, czy innego rodzaju rampę, najlepsze byłyby spore kłody, albo kilka mniejszych pni drzew. Może w okolicy coś takiego rosło i któraś lawina zmiotła je ze stoku. Jeśli nic takiegonie znajdzie jest jeszcze opcja z przenoszeniem kamieni... albo może spotka jakąś kozice która za jakąś przysługę wyrwie zielsko dla niego.

Test percepcji poszukiwania elementów budowy rampy:

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
77, 10, 34

[Mistrz Gry]

Niestety okolica nie była zbyt odpowiednia do osiadania się resztek lawin, które zwykle spadały jeszcze niżej zanim skończyły swój bieg. To oznaczało brak odpowiednich kłód i pni, w okolicy nie było również żadnych uczynnych kozic. Bjornowi pozostało układanie kamieni własnymi łapami. Z uwago na to, że był dość silny nie minęło dużo czasu kiedy prowizoryczne schody z kamieni były gotowe. Nie było to nic pewnego i próba wspinaczki po nich wciąż mogła się skończyć się bardzo źle, ale lepszych alternatyw póki co nie było.

[Bjørn]

Trochę się nanosił i natoczył te głazy, pamiętała też żeby poupychać mniejsze w szczeliny. Uniknie tak chybotania tych większych i w razie czego, gdyby się poślizgnął łapa nie wpadnie mu do dziury. Ostatnią rzeczą jaką powinien teraz zrobić przed wejściem na konstrukcje było sprawdzenie jej wytrzymałości. Zaparł się więc łapami i użył do tego swojego naciskając mocno, by po zadowalającym wyniku zwiększyć siłę. Jeśli wszystko było okej wszedł ostrożnie na dolne kamienie sprawdzając te wyżej i tak stopień po stopniu.

Szansa na zawalenie się konstrukcji 15 % (- 10 za sprawdzenie jej przed wejściem):

Mistrz Gry wyrzuca 1d100:
93