W samo południe [Jasir] [Zakończony]

[Mistrz Gry]

To był wyjątkowo piękny i słoneczny dzień. Idealny na odprężenie się i zrelaksowanie gdzieś w cieniu rozłożystej akacji. Dla Jasira był to jednak, zaledwie kolejny etap podróży. Minęło już trochę czasu odkąd usłyszał opowieści o Lwiej Ziemi i zdecydował się ruszyć w jej stronę. Wciąż nie był pewien jak daleko znajduje się cel wędrówki, ale był przekonany, że z każdym dniem jest coraz bliżej. Słońce górujące nad sawanną skutecznie pozbawiało go sił, więc przemieszczał się dość wolnym tempem. Okolica była cicha, Jasir odniósł wrażenie, że aż za cicha. Jedynie natarczywe brzęczenie much rezonowało w wibrującym od ciepła powietrzu.

[Jasir]

Jasir właściwie nie wiedział, czy idzie w dobrym kierunku. Przydałoby się kogoś zapytać, otrzymać jakieś informacje, gdyż była to istna podróż w ciemno. O Lwiej Ziemi wiedział tylko w opowieści, więc miał prawo wątpić w istnienie ów krainy, szczególnie że zwiedził już dobry kawał świata. Ale szukał innego miejsca, wcześniejsze przygody dały mu w kość, więc spróbował uwierzyć w lepsze miejsce daleko stąd.
Od czasu do czasu trzeba zrobić przerwę. Zwłaszcza podczas wędrówki w palącym Słońcu. Znalazł więc dobre miejsce pod akacją rzucającą błogi cień. Ważne były też mieć się na baczności w miejscu, w którym nigdy jeszcze nie był. Nie mógł poczuć się tu swobodnie - nie wiedział, czy jest na jakiś terenach stadnych, jakie drapieżniki grasują w okolicy. Wybierając miejsce dbał o to, by było raczej, na nawet lekkim wzniesieniu i żeby widok nie był w miarę zasłonięty przez trawy. Żadne miejsce nie jest idealne, ale Jasir położył się jak Sfinks koło wypatrzonej akacji, nasłuchując okolicę.

Odbył się test Percepcji z następującymi wynikami:

Mistrz Gry wyrzuca 1d100:
74

Mistrz Gry wyrzuca 1d100:
64

Mistrz Gry wyrzuca 1d100:
47

[Mistrz Gry]

Mimo wzmożonej czujności spowodowanej przebywaniem na obcym terenie, chwilowy odpoczynek w cieniu drzewa, przyniósł Jasirowi niezwykłą ulgę. Początkowo rzeczywiście obserwował okolicę bardzo dokładnie, ale po upływie kilku chwil przestał być aż tak dokładny. W końcu sawanna wydawała się dziś niezwykle spokojna. To lekkie rozluźnienie nieco stępiło jego zmysły. Całe szczęście, że usadowił się na wzniesieniu, gdyż w przeciwnym wypadku mógłby w ogóle nie dostrzec co się dzieje. A mianowicie mniej więcej w środku jego odpoczynku, grobową ciszę spowijającą pobliskie tereny przerwał charakterystyczny, piskliwy chichot hieny. Jasir odniósł wrażenie, że autor tego niezbyt przyjemnego dźwięku nie może być daleko. Rzeczywiście, po krótkiej obserwacji, dostrzegł poruszający się gdzieś w zaroślach kształt. Niestety jasny blask słońca nie pozwolił mu przyjrzeć się dokładniej. Z doświadczenia lew zdawał sobie sprawę, że pojedyncza hiena zdarza się bardzo rzadko, ale niezależnie jak wysilał wzrok, nie potrafił dostrzec innych. Jedno było jednak pewne jeśli niczego nie zrobi, chichoczący padlinożerca wkrótce zauważy jego obecność.

Powyższy opis jest wynikiem osiągnięcia przez Jasira, jednego sukcesu w teście Percepcji. (Percepcja = 40 + modyfikator za wykorzystanie wzniesienia + 15).

[Jasir]

Ten znienawidzony, dobrze znany dźwięk wyrwał go z zamyślenia. Przerwało spokojną aurę otoczenia. Niemniej nie robił żadnych gwałtownych ruchów. Wiedział, że dźwięki ich przebywania w pobliżu nie oznaczają jeszcze, że przypuściły już na niego atak. Kiedy zobaczył coś ruszającego się w zaroślach zrozumiał, że odpoczynek musi ustąpić przywróceniu pełnej czujności. To nie było bezpieczne miejsce, ale nie mógł jeszcze stąd odejść póki były blisko niego. Wyczułyby jego obecność, co byłoby chyba jeszcze gorsze. Nic nie wykazywało i one zdawały sobie sprawę z jego obecności i obrały go na cel. Wtedy nasiliłyby się ruchy w pobliskich krzakach. Nie wstawał, tylko ze zgiętymi nogami badał wzrokiem okolicę, mimo że przy pełnym Słońcu nie było to najskuteczniejsze. Powoli i spokojnie przysuwał się do drzewa, by być dalej od krzaków, z których mogłyby wyskoczyć i by, będąc głębiej w cieniu, Słonce nie raziło jego oczu i mógł lepiej widzieć okolice. Zakładał, że hien jak na razie nie ma na swoich tyłach, bo jeszcze go nie wyczuły. Ale był pewien, że za chwilę to się stanie. Przy i tak niezmiernie oślepiającym Słońcu słuch okazuje się pomocniejszy niż wzrok, więc również słuchał, czy nie ma ich za nim. Zaczął zastanawiać się, czy mógłby wycofać się drugim kierunku, w miejsce, gdzie nie ma też wysokich traw, w których mogłyby się czaić.

Odbył się test Percepcji z następującymi wynikami:

Mistrz Gry wyrzuca 1d100:
5

Mistrz Gry wyrzuca 1d100:
36

Mistrz Gry wyrzuca 1d100:
61

[Mistrz Gry]

Dzięki usunięciu się głębiej w cień, Jasir uzyskał lepszy pogląd na okolicę i po chwili dostrzegł znacznie więcej niż tylko samotny poruszający się kształt. Z całą pewnością mógł stwierdzić, że wśród zarośli buszują przynajmniej trzy hieny. Ich pręgowane grzbiety co chwila wyłaniały się z wysokiej trawy. Drapieżnicy w szybkim tempie zbliżali się do wzniesienia, na którym się ukrył i już po chwili mógł zobaczyć nieco więcej szczegółów. Były to trzy osobniki, najpewniej męskie, o brunatnym umaszczeniu i czujnie nastawionych uszach. Ich wyszczerzone kły dobitnie świadczyły o bojowym nastawieniu. Dalsza obserwacja połączona z nasłuchiwaniem, przyniosła Jasirowi pewność, że są to jedyne hieny w pobliżu. Nie był więc otoczony, a to już plus. Minusem była stale zmniejszająca się odległość między nimi a drapieżcami. Już wkrótce go wyczują.

[Jasir]

Dzięki obserwacja Jasir dowierzał się, że są to trzy pręgowane hieny, które zbliżają się w jego stronę. Czasu na myślenie było mało, dlatego nie zastanawiał się długo i zadecydował o odejściu z miejsca. Mimo, iż hieny pręgowane były tym słabszym rodzajem, to jednak byłby zbyt pewny siebie stając do boju z trzem agresywnymi samcami. Miejsce, w którym był może i było dobre do obrony, ale Jasir nie chciał tam pozostawać i specjalnie czekać na walkę, walkę na życzenie. Jest szansa, że uda mu się uniknąć starcia, nie przewidywał też walki do ostatka, pokonania wszystkich trzech hien.
Nie był otoczny, ale wolał nie mieć ich centralnie za nim. Musiałby oglądać się za siebie, a tak jest gorzej, z tyłu nie widziałby ich.
Zaczął długim, choć nie nerwowym krokiem oddalać się od drzewa. Próbował ominąć hieny łukiem, idąc w stronę, gdzie wokół możliwie jest najmniej wysokich traw, czy innej roślinności, z których mogłyby go zaskoczyć. Mając odwróconą głowę na bok, lekko pochylony, cały czas miał je na oku.

Test przeciwstawny:
Zręczność Jasira

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
76, 98, 31

Percepcja hien

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
58, 44, 6

[Mistrz Gry]

1 sukces do 2 Jasir zachował się bardzo rozsądnie i początkowo wszystko wskazywało na to, że uda mu się umknąć bez najmniejszego problemu. Niestety hieny musiały zobaczyć gdzieś kątem oka jego grzywę wyłaniającą się zza traw, gdyż nagle przystanęły i zaczęły węszyć. Już po chwili udało im się namierzyć skradającego się Jasira. Początkowo widać było jak rozglądają się, by upewnić się, że jest jedynym lwem w pobliżu. Po chwili jednak zerwały się z miejsca i ruszyły w jego stronę. Odległość od nich zaczęła się szybko kurczyć. Dając Jasirowi coraz mniej czasu na reakcję. Musiał wybierać szybko ucieczka czy przyjęcie ich ataku.

[Jasir]

Był już blisko. Naprawdę blisko uniknięcia zagrożenia, ale wszystko wskazywało na to, że zagrożenie same do niego przyjdzie. One już wiedziały o jego obecności i nader jeszcze obrały go sobie za cel. Być może miałby szanse uciec, ale ten 'wyścig', ucieczka przed hienami mogła się nie udać. Był po dłuższej podróży i stać go raczej na maszerowanie, niż dłuższy bieg. Nadal będzie omijał łukiem hieny, wciąż je bacznie obserwując, mając na uwadze każdy ich ruch.
Nie chciał zachowywać się tak, jakby on miał je zaatakować. Gdyby mógł to by odszedł, ale wiedział, że hieny chcą wyjść mu naprzeciwko. Może stanie się to już za chwilę. Jeśli do tego dojdzie przemoc okaże się chyba właściwym środkiem we właściwym momencie. Wystawił już pazury, bo dla szybkiej obrony trzeba być już przygotowany. Oby tylko go nie otoczyły - w razie takiego wypadku będzie próbował odsunąć się od nich, schodzić bardziej na bok.

Test przeciwstawny Zręczność vs Zręczność:
Hieny

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
72, 50, 96

VS
Jasir

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
1, 4, 39

[Mistrz Gry]

Na pierwszy rzut oka widać było, że napastnicy nie spodziewali się obronnej postawy Jasira. Być może zbyt bardzo przyzwyczaili się do łatwej, uciekającej zdobyczy, że kiedy lew wystawił pazury, dwie hieny zawahały się na chwilę zatrzymując swój bieg. Tylko jeden, pewnie najodważniejszy z nich, nie zatrzymał się i z wyszczerzonymi kłami rzucił się do ataku. Niestety przeliczył się w swoich zamiarach, gdyż Jasir był na to przygotowany. Usunął się z drogi agresora i z całej siły przejechał mu pazurami po boku.

Rzut na rodzaj rany:

Mistrz Gry wyrzuca 1d100:
30

Rzut na obrażenia

Mistrz Gry wyrzuca 1d6:
2

Zagłębił te ostre jak brzytwy zwieńczenia łap na kilka centymetrów zostawiając na boku hieny głębokie bruzdy. Niestety wyglądało na to, że rana choć z pewnością bolesna nie powstrzyma atakującego przed dalszymi próbami. Póki co jednak hiena odskoczyła i dołączyła do swoich towarzyszy. Cała trójka zaczęła powoli okrążać Jasira szukając okazji do ataku.

Ranna hiena otrzymuje minus 4 punktów życia

[Jasir]

Jasir chciał pokazać, że tak łatwo z nim nie będzie. Nie będą dogodnie się ustawiały do ataku, nie będą atakowały wszystkie na jednego lwa. Świetnie o tym wiedział, po tym, jak wszystkie z ostrożności zatrzymały krok (oprócz tego jednego). Tamtego potraktował pazurami, choć zadanie groźniejszej rany nie sprawdziło się. Za chwilę będzie musiał się bardziej przyłożyć.
Sam na wszystkie trzy nie dałby rady, możliwe było tylko skuteczne zmierzenie się z jedną. Muszą to być krótkie starcia, nie może zajmować się dłuższą walką, gdyż przeciwnicy mogliby go w tym czasie okrążyć, albo razem zaatakować.
Tego najbardziej się obwiał, gdyż wolał nie myśleć o tym, że ma jeszcze innych drapieżników za plecami. Dlatego, by tego uniknąć, odsuwał się powoli, okrężnie na bok. Nie ustawią się w dogodnej pozycji, Jasir też się ruszał, i chciał mieć wszystkie trzy na widoku, z jednej strony.
Po pierwszym doświadczeniu, obserwując ruchy hien, zaczął przy tym powarkiwać - nie można zaprzeczyć, że był już trochę zdenerwowany sytuacją, ale oprócz tego, chciał też odebrać hienom pewności, bo każdy chyba nabiera nieco strachu przed gotowym do walki, warczącym i pełnym złości przeciwnikiem.

Test przeciwstawny Zręczność vs Zręczność
modyfikatory: brak

Jasir (Zręczność 70):

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
75, 79, 94

Ranna Hiena (Zręczność 50):

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
51, 13, 82

Jasir wygrywa: 3 sukcesy do 0
Rzut na typ rany (40 Krzepy - 50/2 Krzepy):

Mistrz Gry wyrzuca 1d100:
72